ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Dossier Zelfmoord: de zaak Tim Ribberink

Tsenne Kikke Auteur
Tsenne Kikke

Geplaatst op
vrijdag 9 november 2012 21:20

Metro Nederland beweerde, zowel in de papieren krant als online, ‘zeer geschrokken te zijn van de hevigheid van de reacties op de column van Luuk Koelman’. De hoofdredactie van Metro voelde zich dan ook verplicht om oprechte excuses aan te bieden aan al diegenen die door de column waren gekwetst, in de eerste plaats: aan de ouders van Tim.

De column, genaamd 'Lieve moeder van Tim Ribberink', richtte zich tot de moeder van de 20-jarige Tim Ribberink uit Tilligte, een jongeman die zelfmoord pleegde, omdat hij het leven niet meer aankon en langdurig werd gepest. Zijn ouders kozen ervoor om zijn afscheidsbrief openbaar te maken waardoor de zaak veel media-aandacht kreeg, met alle nare gevolgen van dien.

Vooral op internet werd hevig gediscussieerd over de aanleiding voor de zelfmoord en vooral over het feit dat de ouders de reden bij de advertentie plaatsten. Columnist Luuk Koelman reageerde er als volgt op...

Lieve moeder van Tim Ribberink - Verschenen op 08-11-2012 in dagblad Metro:

Mijn naam is Mariska Orbán-de Haas, hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad. U kent mij vast wel. Ik schuif regelmatig aan bij Pauw & Witteman omdat ik zo mijn eigen ideeën heb over abortus en homo’s. Zoals die keer toen ik een open brief had geschreven aan VVD-politica Jeanine Hennis, nu onze minister van Defensie. Zij is vóór abortus terwijl ze zelf meerdere miskramen heeft gehad. Ik vind dat raar. Dan moet je toch weten hoe erg het is een kind te verliezen?
 
Enfin, mevrouw de minister is dus nooit echt moeder geworden. Maar ik wel. En als zodanig schrijf ik u deze open brief, mevrouw Ribberink: als moeder van drie kinderen – en ook een beetje namens God. U heeft Tim verloren, uw enig kind. Hij werd door zijn plaaggeesten afgeschilderd als “een homo en een loser.” Natuurlijk was Tim geen loser. Wel had hij blijkbaar een tekortkoming. Daarover wil ik het graag met u hebben. Mijn zoontje is pas vier, maar ik kan nu al heel duidelijk aan hem zien dat hij géén homo is. Zo voed ik hem ook op, met voldoende autootjes en een speelgoedgarage. Mocht hij ooit tóch homo worden, dan zou ik mijzelf dat als ouder heel erg verwijten. Ook zou ik dodelijk ongerust zijn, want homo’s hebben altijd schokkend veel sekspartners. Maakte u zich nooit zorgen over ziektes bij uw zoon, mevrouw Ribberink? Ik vraag mij oprecht af waarom u nooit heeft ingegrepen. Zei u nooit tegen Tim: kies voor het mooiere, kies voor de eenheid tussen man en vrouw? Nee, dat deed u niet. Liever was u modern en tolerant.
 
Ach, leefden wij nog maar in het Nederland van de jaren vijftig, toen abortus nog een vies woord was en homo’s veilig in de kast zaten. Toen minderjarige rooms-katholieke jongens nog werden gecastreerd om ze van hun homoseksuele gedrag af te helpen. Was Tim in zijn jonge jaren netjes van zijn balletjes ontdaan, dan had menig kerkkoor hem graag als castraat opgenomen. Wellicht was dat zijn redding geweest. Maar daarvoor is het nu te laat. Aan de andere kant: nóg erger was het geweest wanneer Tim over enkele jaren met een andere homo was getrouwd. En wie weet wel een kind had gewild. Dat had enkel geleid tot Sodom en Gomorra-achtige praktijken als polygamie, incest en pedofilie. Dan was uw zoon, wat God en mij betreft, nog verder van huis geweest, mevrouw Ribberink. Al die ellende blijft hem nu gelukkig bespaard. Laat dat een troost voor u zijn. Nou, lieve groetjes dan maar, en natuurlijk zal ik voor uw zoon bidden, want zelfmoord is en blijft natuurlijk een doodzonde.
 
Alle liefs van Mariska Orbán-de Haas

Luuk Koelman kreeg daarop effectief een storm van kritiek over zich heen. Nochtans was die brief zogenaamd van de hand van Mariska de Haas, de hoofdredactrice van het Katholiek Nieuwsblad.

"Ja, klopt, ik heb heel veel haatmail ontvangen. Ook veel mensen die de column wel begrepen en 'm goed vonden. En ook mail van beveiligingsbedrijven die hun diensten bij me aanboden", zei de auteur, die nog altijd achter zijn column blijft staan.

"Ik heb in de column een aantal uitspraken van Mariska de Haas achter elkaar geplakt," legde Koelman uit. "Wat die ouders willen bereiken door de dood van Tim in de media te brengen, is een einde maken aan treiteren en buitensluiten. Met deze column heb ik laten zien dat Mariska de Haas precies hetzelfde doet als wat de treiteraars van Tim hebben gedaan."

"Mijn column is grotendeels een aaneenschakeling van uitspraken die Mariska de Haas heeft gedaan over homo’s. De ene opmerking nog grover dan de andere. Wat ik doe, is al die quotes op één persoon (de moeder van Tim) projecteren, zodat de lezer duidelijk wordt wat mensen als Mariska de Haas nu werkelijk doen: homo’s pesten en buitensluiten - en waartoe dat kan leiden."

"Ik kan vanuit een emotioneel standpunt heel goed begrijpen dat de ouders van Tim op dit moment vinden dat dit te ver gaat. Maar ik hoop, laat ik het heel voorzichtig zeggen, dat als de familie van Tim over een paar maanden deze column leest en alles is een beetje gezakt, dat ze dan wel zullen zien wat ik ermee heb bedoeld."

Koelman erkent dat de timing misschien niet helemaal juist was. "Ik heb 'm geschreven omdat het nu actueel is. Het enige wat je mij kan verwijten is dat het 'too soon' is. Dat zou kunnen, misschien had ik ermee moeten wachten. Dat is dan het enige waar ik de plank heb misgeslagen."

Maar Koelman kroop voor zijn column in de huid van Mariska Orbán-de Haas - met als gevolg, dat Mariska Orbán-de Haas moest onderduiken nadat ze doodsbedreigingen had ontvangen. Luuk deed zich dus voor als Orbán-de Haas. Maar niet voor iedereen was duidelijk dat zij de column niet had geschreven. Temeer, daar de tekst met haar naam was ondertekend.

In elk geval plaatste hij vraagtekens bij de veronderstelde homoseksualiteit van Ribberink. Hij had ‘blijkbaar een tekortkoming’, schrijft ‘Mariska’, die verder schrijft, dat het ‘voor de redding nu te laat is’.

Veronderstelde homoseksualiteit?... De schooldirectie had - naar het schijnt - niets gemerkt van pesterijen, maar achteraf bleek dat Tim Ribberink ook online werd gepest. De jongen werkte namelijk bij ijscafé 'Happy Days' in Denekamp. Op de restaurant-beoordelingssite 'Dinner Judge' had iemand onder de naam van Tim 'beoordelingen geplaatst' over het ijsfacé met de volgende pesterijen:

... “ik werk hier en ik ben een loser en homo. groet tim”

“Best grappig tentje, TOTDAT ik de bediening zag. Wat een kop die kerel. En in de wc lag een drol op de grond! Die kerel raapte dat gewoon met zijn blote handen op en ging gewoon verder met ijsjes uitscheppen!! Die trouwens niet te vreten waren… NO-GO tent, gatverdamme.”

Niet mooi, maar een reden om als 20-jarige uit het leven te stappen? In elk geval hebben de ouders van Tim Ribberink tegen deze persoon aangifte gedaan.

Om verder te gaan ... Luuk Koelman, die zelf ook met de dood bedreigd werd vanwege de column, is er niet zo van onder de indruk dat Orbán-De Haas onderduikt. "Ik geloof er helemaal niks van. Met alle respect, maar ik vind dit een beetje huilie huilie-gedoe. Ik denk dat dat puur effectbejag is."

Heel wat Nederlanders reageerden woedend en uitten hun ongenoegen onder meer via sociaalnetwerksites Facebook en Twitter. Ze vonden de houding van auteur Koelman beneden alle peil en noemden de column ‘bijzonder kwetsend, walgelijk, ziekelijk en ongepast’.

Luuk Koelman, daarentegen blijft beweren dat hij hetzelfde zegt als de familie van Tim, namelijk: dat het treiteren van mensen moet stoppen. "Het enige vervelende is dat dit een vorm van satire is die voor de ouders van Tim veel te vroeg komt. Verder sta ik er helemaal achter. Ik heb er geen spijt van."

Commentaar


Gepost op: 10/11/2012 17:39:39

Pesterijen op school! Ik denk dat er praktisch niemand is die dit niet onder de een of andere vorm heeft ervaren, als getuige of als slachtoffer. Maar dat dit probleem zich ook nog stelt onder ‘volwassen’ mensen, dat geeft te denken. Je hoort daarover nauwelijks iets. Waarschijnlijk is dat te wijten aan het feit dat het als volwassen mens niet meer kan dat je zegt dat je gepest wordt. ‘Een man mag niet huilen’, heet dat. Je kunt de pesters niet goedpraten, maar het fenomeen is misschien bijna zo oud als de mens en hierdoor vraagt je jezelf af hoe het komt dat sommige mensen zich op de juiste manier weten op te stellen tegen zulk gedrag en er gesterkt uit komen, dikwijls mensen met eigenschappen die meer aanleiding geven tot pesten dan bij diegene die onder dergelijke aanvallen zodanig gebukt gaan dat ze het leven niet aankunnen en eventueel zichzelf verdoen. Was Tim Ribberink een nog jonge onervaren ziel die werd geconfronteerd met negatieve omstandigheden die te sterk waren om te overwinnen? Ik weet het niet. Wel weet ik dat het diepe doorleefde besef van onwetendheid omtrent de bron van ons mens zijn en waarom we doen wat we doen, meer ruimte schept voor mededogen dan zelfingenomenheid, zelfs in naam van God, ooit zal kunnen bewerkstelligen. Het was niet voor niets dat Jezus zei: ‘Laat de kinderen tot mij komen’.           

Er zit iets ontzettend onbevredigend in deze onverkwikkelijke geschiedenis, iets waar je de hand niet kunt opleggen. En met dat ‘onbevredigend’ bedoel ik niet het pesten zelf of dat haatartikel in de Metro, maar de beslissing van een 20 jarige jongeman om zelfmoord te plegen. Er is zo ontzettend weinig zinnige informatie om ook maar enigszins te kunnen aanvoelen waarom deze ongelukkige jonge man zichzelf het leven heeft benomen. Ze moet er alleszins zijn, zeggen we, want tot zulke wanhoopsdaad besluit je niet zomaar. Maar we zijn zo opgevoed dat we voor alles en nog wat verantwoording moeten afleggen. Niet weten waarom je doet wat je doet, is taboe. Maar het leven zit vol van die onbeantwoorde vragen waarop je zo graag een werkelijk bevredigend antwoord zou hebben, al was het maar om bepaalde gebeurtenissen een aanvaardbare plaats te kunnen geven. Zulke antwoorden zullen er waarschijnlijk nooit komen, al wens ik het de ouders van harte toe. Het leven is zo complex en zo vol onbewuste gedragingen die de naam ‘Mens’ niet verdienen, dat het valse hoop is dat we geloven uit deze disharmonische soep iets harmonisch te kunnen opscheppen.

Uit slaap kunnen alleen dromen voortkomen, en dat zijn dan dikwijls nog onaangename dromen. En met slaap bedoel ik de toestand die de mens waaktoestand noemt, of denk je nu werkelijk dat de 3 beste leerlingen van Jezus lagen te maffen, toen Jezus aan Petrus vroeg of het dan te moeilijk was om één uur met hem te waken. En laten we eerlijk zijn tegenover onszelf: zouden wij werkelijk al zo’n staat van ‘Zijn’ hebben dat we tot de 12 van Jezus zouden kunnen behoren?              

Maar wat die Columnist Luuk Koelman heeft uitgespookt, dat grenst aan het ongelooflijke, al is dit ongelooflijke dagdagelijkse menselijke kost. Denkt deze persoon nu werkelijk dat iemand met gezond verstand gelooft wat de opzet was van dit artikel. Als hij werkelijk op deze wijze de zogezegd verwerpelijke standpunten van Mariska de Haas aan de kaak wilde stellen, dan was dit zeker niet de aangewezen weg. Het doet eerder aan als een wraakactie en je vraagt jezelf af hoe het mogelijk is dat de eigenaar(s) van dat weekblad en de hoofdredactrice Mariska de Haas het toestonden dat Luuk Koelman een dergelijke stunt mocht uithalen. Wat klopt er niet in dit verhaal? Het lijkt erop dat de ganse redactie plus eigenaar(s) achter het artikel stonden, maar na de onverwachte kritiek iedere op zijn eigen wijze trachtte zijn handen in onschuld te wassen. De steen die ze dachten te moeten werpen, is onverwachts als een boemerang teruggekeerd. En dat alles op basis van de vermeende homoseksuele aard van het slachtoffer waarvoor op basis van de beschikbare gegevens niets viel te zeggen. Alsof het scheldwoord homo altijd en alleen wordt gebruikt tegen werkelijke homo’s.

Maar zelfs al was dit het geval, dan nog zegt het artikel meer over de mensen achter dit Katholieke  Weekblad zelf, dan over Tim Ribberink. Mensen die beweren in naam van God te spreken, zijn gevaarlijke mensen. De menselijke geschiedenis staat bol van de afschuwelijkste dingen die er gebeurt zijn in naam van God. Niets is zo gemakkelijk als jezelf verschuilen achter God. In wezen zijn dergelijke mensen wezens die niet werkelijk begrijpen wat verantwoordelijkheid is. Dit is geen zaak van God, maar van de mens zelf. Dergelijk mensen hebben hun hoofd vol van liefde, verdraagzaam-heid, God, Christus, waarheid, enz.. Maar zij belijden dit alleen met hun verstand en niet met hun hart. Zij verlangen van anderen wat men zelf niet kan en verbergen hun onvermogen door zichzelf wijs te maken dat men spreekt in naam van God. Als deze mensen werkelijk in staat zouden zijn om zichzelf af te vragen wat ze zouden doen als God in hen was, dan zouden ze het wel laten om deze naam nog ijdel te gebruiken. Ze zouden zich doodschamen.

Het pijnlijke aan dergelijke geschiedenissen is de vraag waarom sommige mensen in staat zijn om tot inzicht te komen in zichzelf en hierdoor het oordelen achterwege laten, en andere mensen deze mogelijkheid missen, of ze alleszins niet meer tot uitdrukking kunnen brengen. En het zijn nu juist zulke mensen die meestal leidende functies bekleden of zich deze positie aanmeten, want zij denken te weten wat goed is. Een mens die werkelijk zichzelf kent, heeft geen behoefte aan macht over anderen, noch via godsdienst noch via politiek of wat dan ook. Hij weet hoe moeilijk het is om controle over jezelf te krijgen, zo moeilijk dat er niets overblijft om anderen te willen controleren.

Als iedereen zou beseffen op welke wijze zijn eigen seksuele gedrag, ook al heeft dit het stempel van heteroseksualiteit, op een ongezonde en onvolwassen manier wordt toegepast, dan zou hij of zij het wel laten om andere vormen van seksualiteit te veroordelen. Men doet net of heteroseksualiteit  een bewuste keuze is en andere vormen niet. Gelooft iemand werkelijk dat hij of zij tegen die bepaalde zaadcel heeft gezegd dat ze mannelijk of vrouwelijk moest zijn en heteroseksueel? Denkt men nu werkelijk dat iemand er voor kiest om anders seksueel geaard te zijn? Als men moest weten door welke hel vele mensen moeten gaan om dit bij zichzelf te aanvaarden en niet meer te verbergen, dan zou men weten dat dit vele en vele malen moeilijker is dan te staan roepen dat dit tegen Gods wil ingaat.  

De mensheid is, evolutionair gezien, nog heel jong. De mogelijkheid die hem is gegeven om zich van zichzelf te kunnen scheiden en zo zichzelf te kunnen observeren, is in feite een potentiële mogelijk-heid maar geen garantie. De krachten die dit verhinderen zijn veel en veel ouder dan dit nieuwe vermogen en dus moeten we de mensheid voldoende krediet geven wat deze mogelijkheid betreft. Er zijn tendensen dat de mens steeds mechanischer wordt, op weg naar een soort cyborg zijn. Maar ook is het waar dat we niet meer in bekrompen familiegemeenschappen, stamverbanden, dorpsgemeenschappen, enz. leven die elkaar als vijandig beschouwen.

Doemdenken wat de mens betreft, is op zichzelf een nutteloze bezigheid. Het individu wordt geboren, leeft en sterft, maar ‘de Mens’, Adam genaamd, is dit niet, ook al slaapt Hij nog in de gewone mens. Op het moment dat de mens beseft dat zijn gezondheid, in de ruimste zin van het woord en dus ook wat seksualiteit betreft, afhankelijk is van de gezondheid van het geheel of de gemeenschap (ook in haar ruimste betekenis), dan is er een mogelijkheid dat we op een spontane manier zonder enige vorm van veroordelen MENS worden met de juiste seksuele functies in de juiste kosmische betekenis.

Veel sterkte aan de ouders van Tim Ribberink en iedereen die iets dergelijks moet meemaken. De pesters zij het gegeven dat zij in staat zijn zich in de rol van slachtoffers te verplaatsen. Het laatste zal hun inzicht en innerlijke vrede geven die niemand kan afpakken. Het eerste schept de valse trots zichzelf beter te voelen dan de andere. Het is kuddegedrag om ergens bij te horen omdat je in werkelijkheid het inzicht en de wil ontbreekt om zich te durven afzetten tegen dat onnozele schaap dat zich omwille van welke toevallige gunstige eigenschap ook het hoofd weet van dergelijke kudde. Maar het  schaap dat graag in de kijker loopt beseft niet dat het het vetste schaap is dat eerst wordt geslacht en dat het daarvoor zelf het mes heeft aangereikt. Dat is wat ook de redactie van Metro overkwam. Verzint eer ge begint!                                        


Tsenne Kikke Gepost op: 10/11/2012 21:28:25
Tsenne Kikke

Ja, wat jou niet afzwakt, maakt jou alleen maar sterker. Wat ook zeer juist is, zijn jouw woorden: "tot zulke wanhoopsdaad besluit je niet zomaar". Bovendien heb je ook gelijk aan te stippen hoe walgelijk de indhoud van Luuk's schrijven is en we ons kunnen afvragen waarom een blad zoiets toelaat. Om die reden heb ik het dan ook gepubliceerd, odpat we allen weten over welke tekst het precies gaat.

"Het lijkt erop dat de ganse redactie plus eigenaar(s) achter het artikel stonden, maar na de onverwachte kritiek iedere op zijn eigen wijze trachtte zijn handen in onschuld te wassen. De steen, die ze dachten te moeten werpen, is onverwachts als een boemerang teruggekeerd," is dan ook zeer goed geformuleerd.

Niemand heeft zijn geaardheid gekozen en laat hij, of zij, die vrij is van zonde, de allereerste steen werpen. Elke mens kan met bepaalde neigingen in zichzelf worden geconfronteerd. Het moet niet altijd over seks gaan. Ook voortdurend liegen, stelen, roddelen, zichzelf ziek denken, enzovoorts, zijn ook neigingen. De kunst bestaat er - volgens mij uit - om als mens deze neigingen te weerstaan, en er niet aan toe te geven. Integendeel: er meester over te worden. Geen gemakkelijke taak: dat wel, maar dan ook geen onmogelijke. Nogmaals: wat een mens niet afzwakt, maakt hem alleen maar sterker.

Wat mensen als Tim betreft, blijf ik me soms toch alsmaar de vraag stellen in welke mate zulke jonge mensen met hun ouders, familieleden, vrienden, kennissen, psychologen, en zo meer, de kunst verstaan om te communiceren. In dit geval: met de nadruk op het woordje 'ouders'. Het lijkt er op dat iedereen meer met zijn eigen gevoelens en gedachten bezig is, zonder rekening te houden met het feit dat anderen net hetzelfde doen. Kortom: is het niet spijtig dat een Tim in een afscheidsnota moet neerschrijven wat er allemaal aan de gang was?...

En, Eagle, ook de rest van jouw tekst vind ik gewoonweg schitterend!

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht