Dr. Sam Parnia is een van de meest vooraanstaande experts op gebied van de wetenschappelijke studie van de dood. Hij specialiseerde zich vooral in de 'uit-het-lichaam'-ervaringen, of buitenlichamelijke ervaringen, BLE afgekort. In deze studie, die de naam AWARE verkreeg, de afkorting van 'AWAreness during REsuscitation', werden meer dan 25 medische centra betrokken, verspreid over Europa, Canada en de Verenigde Staten, en onderzoeken momenteel 1.500 overlevenden die een stoppen van het hart hebben doorgemaakt. 'TIME' sprak met Parnia over de totstandkoming van het project, wat de sceptici erover hadden te vertellen, en over het verschil tussen geest en brein.
"Welke methoden zal dit project gebruiken teneinde de beweringen van mensen die bijna-dood ervaringen ondergingen na te pluizen?"
"Van zodra het hart niet meer klopt, wordt er geen bloed meer naar het brein vervoerd. Wat er dus binnen de 10 seconden gebeurt, is - zoals je kunt veronderstellen - dat het brein stopt met functioneren. Doch, paradoxaal genoeg zullen 10% of 20% van de mensen, die daarna - ik bedoel: enkele minuten tot zelfs een uur later - terug tot leven zijn gebracht, beweren dat ze toen nog over een vorm van bewustzijn beschikten. De hoofdvraag is dus: is het écht? Of, is het een of andere vorm van illusie.
Dé enige manier om dit te testen is door foto's of afbeeldingen hier en daar zodanig aan te brengen dat ze enkel en alleen vanaf het plafond zichtbaar zijn en van nergens anders. De reden hiervan is, dat ze allemaal beweren dat ze uit hun lichaam opstijgen en van bovenaf naar beneden kijken en alles kunnen waarnemen wat er daar geschiedt. Als ze na klinisch dood te zijn geweest, terug het volle bewustzijn herwinnen en ons vertellen wat er zich allemaal heeft afgespeeld, zouden ze in staat moeten zijn om ons ook te vertellen welke beelden ze hebben gezien. Dit zou dan een bevestiging zijn van het feit dat ze bewust waren ondanks het feit dat hun brein niet meer functioneerde."
"Hoe komt dit project overeen met de algemene perceptie van de dood?"
"In het algemeen beschouwen mensen de dood als zijnde een moment - je bent dood, of je bent levend. Dat is de algemene, sociale definitie. Maar de klinische definitie over dood, die wij gebruiken, is wanneer het hart stopt met kloppen, de longen niet meer werken, - met als gevolg, dat de hersenen zelf ook stoppen met functioneren. Wanneer een arts licht op iemands pupillen schijnt, is het gewoonweg om aan te tonen dat er geen reflex aanwezig is. Het oogreflex is rechtstreeks met de hersenstam verbonden, en dat is ook het gebied dat ons in leven houdt. Als dat gebied niet meer werkt, betekent dit dat de hersenen ook niet meer werken. Op dat ogenblik roep ik een verpleegster en verklaar de patiënt dood. Eenmaal voorbij dat punt gekomen, konden mensen vijftig jaar geleden niet meer overleven."
"Hoe daagt technologie de zienswijze dat dood slechts een moment is uit?"
"Vandaag de dag beschikken we over technologieën die veel beter zijn dan weleer en daardoor kunnen we mensen terug tot leven brengen. In wezen bestaan er nu al geneesmiddelen - wie weet: misschien worden ze ook nog wel eens op de markt geworpen - die beschadigingen van de breincellen sterk kunnen vertragen, maar ook de fysieke dood. Stel je eens voor dat je jezelf in de toekomst kunt projecteren - 10 jaar verder, bijvoorbeeld. En je hebt daar een patiënt voor je liggen wiens hart zonet gestopt is met werken. Wel, dit ongelooflijk geneesmiddel doet de dingen sterk vertragen... Met andere woorden: wat zich nu in een uur tijd afspeelt, zal zich dan over een periode van twee volle dagen afspelen. Hoe meer en meer de geneeskunde vooruit schrijdt, hoe meer we met ethische vraagstukken zullen worden geconfronteerd."
"Er zullen vragen oprijzen, zoals: 'Wat gebeurt er in die ogenblikken in het lichaam van die persoon precies?' Want, er is een sterk gebrek aan bloedstroming, de cellen vervallen in een soort van razernij, in een gevecht zichzelf in leven te houden. En binnen de 5 minuten worden ze beschadigd, of ze veranderen. Na een uur is de schade zó groot dat, indien we zelfs het hart terug tot leven kunnen wekken en bloed doorpompt, is de persoon zelf niet meer levensvatbaar, omdat de cellen ondertussen té veel zijn gewijzigd. En die cellen zetten die veranderingen voort, met als gevolg, dat binnen de enkele dagen het lichaam volledig tot ontbinding is overgegaan. Dus is dood geen moment, maar een proces dat begint van zodra het hart is gestopt en culmineert in het totale verlies van het lichaam, de ontbinding van alle cellen. Anderzijds is de meest belangrijke vraag: wat gaat er in die ogenblikken in het brein van die persoon om? Wat gebeurt er precies in de menselijke geest en bewustzijn gedurende de dood? Stopt dat ogenblikkelijk van zodra het hart niet meer werkt? Wanneer precies stopt de hartactiviteit? Binnen de 2 seconden? Na de eerste paar minuten? - want, we weten dat de cellen gedurende die periode voortdurende veranderingen blijven ondergaan. Stopt die activiteit na 10 minuten, na een half uur, na een uur? En nu zijn we op een punt gekomen waarop we geen antwoord weten."
"Hoe verliep jouw eerste gesprek met de persoon die een buitenlichamelijke ervaring rapporteerde?"
"Het opende mijn ogen en ik luisterde in alle nederigheid, want het eerste wat je opmerkt, is dat je wordt geconfronteerd met een heel gewoon iemand die er niet op uit is om beroemd te worden, noch om aandacht vraagt. In de meeste gevallen hebben ze hun ervaringen nooit aan iemand anders verteld, gewoonweg omdat ze bang waren wat anderen over hen zouden denken. Ik ben in het bezit van zo'n 500-tal dossiers van mensen die ik persoonlijk heb geïnterviewd over de laatste 10 jaar. Het is de consequente samenhang van de ervaringen, de realiteit van hetgeen ze me beschreven, de gesprekken met verpleegsters die dezelfde verhalen van die patiënten hadden aanhoord, al die dingen hebben me het besluit doen nemen om ze in een boek samen te bundelen. In dat boek 'What Happens When We Die' worden niet enkel en alleen de ervaringen van de patiënten weergegeven, maar ook de visies van de artsen die hen hadden behandeld. Zo was er een cardioloog waar ik een gesprek mee had gehad, die zijn verhaal aan niemand anders had verteld omdat hij geen enkele verklaring had voor het feit hoe de patiënt in staat was om tot in het allerkleinste detail na te vertellen wat die cardioloog allemaal precies had gedaan en hardop had gezegd. Hij was er zo van onder de indruk dat hij voor zichzelf het besluit had genomen er niet meer aan te denken."
"Waarom is er volgens jou zoveel weerstand tegen onderzoekingen zoals de jouwe?"
"Omdat we tegenaan de grenzen van de wetenschap aan het drukken zijn, omdat we tegen de vastgeroeste veronderstellingen en zienswijzen inwerken. Vele mensen houden zich vast aan de idee dat als we sterven, we sterven, en daarmee is het liedje uit. Dood zijn, is dood zijn - basta. Dood is een moment - je weet dat je ofwel dood bent of levend. Al deze dingen zijn geen wetenschappelijke waarheden, maar algemene zienswijzen. Net zoals men lange tijd dacht dat de Newtoniaanse wetten alles in het universum konden verklaren, totdat een Einstein zijn intrede in deze denkwereld deed."
"Als we even naar de geest kijken, naar bewustzijn en naar het brein, dan is de veronderstelling dat de geest en het brein één en hetzelfde ding zijn in de meeste omstandigheden aanvaardbaar, omdat we in 99% van alle gevallen de geest van het brein niet kunnen scheiden. Ze werken op hetzelfde moment, tegelijkertijd. Maar dan worden we met extreme voorbeelden geconfronteerd, zoals in de gevallen dat ons brein is uitgevallen en inzien dat deze veronderstelling geen steek meer houdt. Er is dus een nieuwe wetenschap nodig en wel op dezelfde manier we nood hadden aan een kwantumfysica."
Nota: wat Parnia's afbeeldingen betreft ...
Tot op heden heeft er nog niemand daarvan een melding gemaakt..., en daar ging de AWARE-studie juist om. Dr. Parnia is zich daar natuurlijk sterk van bewust. Zo zei hij, bijvoorbeeld: "Het is meest onwaarschijnlijk dat we gevallen zullen ontmoeten die bewijzen dat het bewustzijn blijft doorwerken nadat het brein is uitgeschakeld. Maar we moeten een open geest blijven behouden. En indien niemand die afbeeldingen ziet, zal dat voor allen van ons een degelijk bewijs zijn dat al die ervaringen illusies of valse herinneringen zijn."
Weet dat "Ontwaak!", '"Ontslaap!", "Word wakker!" Bijbelse uitdrukkingen zijn die het feit benadrukken dat de mens slaapt en over ogen beschikt waarmee hij niet kan 'zien', toch niet dé 'werkelijkheid'. Om die reden, en geen enkele andere, is de kans groot dat - terwijl de mens dan toch slaapt - de kans zeer groot is dat hij droomt, zich de dingen verbeeldt, fantaseert, of hallucineert. Een ander probleem is, dat geen enkel mens écht dood is geweest en van die toestand is teruggekeerd om ons over zijn ervaringen te spreken. Ook is het gevoel hebben, dat men boven zijn lichaam zweeft, misschien slechts een gevoel. En tenslotte: draai het of keer het...: de mens heeft een lichaam, maar is dat lichaam niet. En zolang de mens dit niet 'weet', heeft hij voor zichzelf het bewijs dat hij slechts stof is en tot geen andere toestand dan tot dat stof kan wederkeren.
Net zoals we in onze nachtelijke slaap de indrukken van buitenaf blijven opvangen, is de kans dan ook groot dat onze cellen blijven voortwerken en onze zintuigen dingen blijven registeren terwijl we verdoofd zijn, of in de coma liggen. Dingen, die we daarna, als we ons bewustzijn herwinnen, kunnen herinneren omdat ze in onze hersenen als beelden, geluiden, woorden, of in wat dan ook werden opgeslagen. Eenmaal ontwaakt, tracht de mens die beelden - die zijn brein en verbeeldingwereld waren binnengeslopen - op zijn/haar manier te vertalen. Weet ook, dat het laatste licht dat onze ogen binnenvalt vooraleer we ons bewustzijn verliezen ons een tunnelvisie kan geven; de tunnelvisie, waarover mensen die de bijna-dood ervaringen meemaakten over spreken.
Buitenlichamelijke ervaringen zijn één ding; bijna-dood ervaringen iets totaal anders. Er staat ons nog veel onderzoek in die wereld te wachten... nietwaar? Maar, hoeveel mensen ken je, die zowel over een Innerlijk Zijn én daarenboven nog eens over een zogenaamd 'extra lichaam' - waarin dat Zijn kan overstappen - beschikken?...
Begrijp je misschien wat ik hiermee bedoel? Of, denk je dat prietpraat aan het verkopen ben - of, aan het hallucineren ben geraakt?
Interesse in de uitslag van het AWARE-onderzoek?... Klik op deze link, maar verwacht er niet al teveel van. :-)
Bron: Spiritualia september 2008
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Niet enkel en alleen om de kosten te helpen dragen, maar vooral om een budget te vergaren waardoor deze website naar buiten toe beter kan worden gepromoot.. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro tot en met 500 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
- Indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden.
- En, je kunt je ook als eclecticus inschrijven! -
(Meer info daarover ?)
( - Ook op: kllk hier - )