Zo nu en dan lust ik weleens een lekkere crème-glace: een uit het Frans afgeleide term, die ook in Antwerpen wordt gebruikt om er een ijskreem mee aan te duiden. Mijn voorkeur gaat uit naar vanillesmaak. Maar, echte vanille is meer dan ooit een duur product geworden, dat bovendien met een grote schaarste te kampen heeft; bijna even schaars als de Italiaanse spaghettivelden.
Doch, de chemiesector heeft er sinds de 19e eeuw wel iets gevonden om de geur en de smaak van de echte vanille te benaderen. Zo maken wetenschappers synthetische vanilline met behulp van steenkool, teer, rijstzemelen, houtpulp en zelfs koeienmest. Tegenwoordig is de overgrote meerderheid van die synthetische vanilline afkomstig van petrochemicaliën en tot twintig keer goedkoper dan de echte vanille.
Nu wist ik wel dat koeienmest in wierook en wierookstokjes wordt gebruikt, maar in ijskreem?...
Anno 2018 moet vanille-ijs in Europa en de Verenigde Staten extract van vanillestokjes bevatten. Als de smaak geheel of gedeeltelijk uit kunstmatige bronnen komt, moet er op de verpakking 'vanillesmaak' of 'kunstmatige vanille' staan.
Pure vanille betekent dat je enkel het merg uit de vanillepeul gebruikt, en gezien de dure prijs voor vanille, zie je dit misschien alleen nog maar terug in de hogere prijsklasse. Dit zorgt ook voor die typische zwarte puntjes in het ijs. Maar laat je hier niet door misleiden. Vaak zijn deze puntjes het resultaat van gemalen lege vanillepeulen, die zo goed als geen smaak geven, maar enkel het oog bedotten.
In de meeste supermarkten is vanille-essence weliswaar in kleine flesjes te koop, maar dit is kunstmatige vanilline (4-hydroxy-3-methoxybenzaldehyde).
Echte vanille komt oorspronkelijk uit de vruchten van de klimorchidee, die dankzij de hoge luchtvochtigheid, schaduw en gematigde temperaturen vandaag vooral op Madagaskar groeit.
De vruchten van de plant - die eruitzien als peulen, maar botanisch gezien eigenlijk bessen zijn - worden onrijp geplukt en vochtig verhit, daarna langzaam gedroogd, waardoor een fermentatieproces optreedt. Hierdoor verandert de onrijpe, niet-aromatische vrucht in een zwart en glimmend vanillestokje met een fijne geur en smaak. Wanneer een vanillestokje overlangs doormidden wordt gesneden, zie je binnenin kleine zaadjes: het zogenaamde vanillemerg, zwart van kleur en zeer aromatisch.
Madagaskar produceert 80 procent van de wereldwijde vanille. 3 tot 4 jaar geleden betaalde je 20 tot 30 euro voor een kilogram vanille: nu betaal je 600 tot 800 euro. Waarom?...
In maart van vorig jaar raasde een cycloon door het land. De storm maakte een half miljoen mensen dakloos. Sindsdien is de prijs voor vanille gestegen. Ook vallen bendes de kweek van lokale boeren geregeld aan, en gaan ze ervandoor met alle vanille. Om die redenen is een kilo vanille vandaag de dag zelfs veel duurder geworden dan een kilo zilver.
Ja!... Spiritualia is er speciaal voor jou; dit, dankzij enkele sponsors!
Maar, er is nog immer nood aan meerdere: niet enkel en alleen om de zware kosten van deze website te helpen dragen, maar vooral om met-ter-tijd een budget te vergaren waardoor de website naar buiten toe beter kan worden gepromoot, en dus nog een véél groter publiek zal kunnen aantrekken, inclusief meerdere interessante vrijwillige bloggers, misschien. En, sponsoren kan al vanaf 1 euro. Meer info, of interesse?.... Klik op deze link.
En, indien je een zelfstandige bent, kan je jezelf via Zoek&Vind aanmelden. En jawel: indien je geen behoefte hebt aan klandezie of naambekendheid - om het zo diplomatisch mogelijk uit te drukken - kan het ook volledig gratis natuurlijk.