Het levende voedt zich met al het andere levende - én, met het afgestorvene. Mest is daarvan een mooi voorbeeld. In wezen wordt alles omgezet en gaat er dus in het gehele universum geen greintje energie verloren.
Alles wat leeft, inclusief de mens, zorgt in de eerste plaats voor het nageslacht. Jijzelf bent daar een prachtig voorbeeldje van. Eenmaal aan die wet voldaan, zet alles wat leeft energie om - zoals: koolstofdioxide in zuurstof, of ingeademde zuurstof in koolstofdioxide - en, op het einde van de rit sterft het levende een 'natuurlijke' dood.
Ofwel wordt het opgegeten, zoals: gras door een koe, een vlieg door een spin, een konijn door een adelaar, zaden door een duif, en wij eten de duif op, enzovoorts.
Alles wat leeft, heeft voedsel nodig en is voedsel voor de ander. Onze planeet Aarde, noch de mens, zijn daarop uitzonderingen. Bijvoorbeeld: alles wat ooit heeft geleefd, nu leeft en morgen niet meer, maakt deel uit van de aardkorst. Of, denk je engel genoeg te zijn om in een hemel terecht te komen? (= grapje!)
Zo is steenkool een fossiele brandstof - een organisch materiaal, oorspronkelijk samengesteld uit hout en bladeren, dat door de uitgeoefende druk en warmte gedurende verschillende duizenden jaren een compacte vorm heeft aangenomen.
Dankzij de lage kostprijs is het gebruik ervan, als energiebron, wijdverbreid sinds de industriële revolutie. Vandaag de dag is steenkool - na aardolie - de tweede bron voor wereldwijde energieproductie. Dit is - naar het schijnt - echter een ware ramp voor onze planeet.
Kolenstroom, zijnde: elektriciteit geproduceerd met behulp van kolencentrales, heeft - na aardgas - het grootste aandeel in de wereldwijde geproduceerde elektriciteit. Bij de verbranding van 1 kg steenkool komt er ongeveer 2,6 kg CO2 vrij. Dit is echter slechts een gedeelte van de totale hoeveelheid CO2-uitstoot die steenkool als product veroorzaakt. Alle CO2 die ontstaat bij het opsporen, winnen, transporteren en opslaan van steenkolen wordt er bijgerekend. Dat kan wel zo'n 20% bedragen, waarmee de uitstoot op 3,1 kg CO2 per kg steenkool komt.
Jaarlijks stoten steenkoolcentrales over de hele wereld meer dan 11 miljard ton CO2 uit, oftewel 41% van de totale CO2-uitstoot als gevolg van de verbranding van die fossiele brandstoffen. De uitstoot ervan zorgt voor aandoeningen van de ademhalingswegen, ongelukken en rampen in steenkoolmijnen, zure regen, smog, fijn stof, de veelbesproken klimaatverandering, en nog veel meer.
Bij elke schakel van de keten heeft het steenkool ernstige gevolgen voor het milieu, de volksgezondheid en de maatschappij. De bovengrondse dagbouwontginningen vernietigen het landschap, de bossen en de woongebieden van dieren - want, de bergtoppen worden soms gesloopt door middel van springstof. Over het algemeen gaat de ontginning van steenkool gepaard met ontbossing, gronderosie of -verzakking, watertekort of -vervuiling en vaak ook met de verbanning van plaatselijke bewoners.
Verder is ook de verbranding van steenkool in thermische centrales nefast. De verbranding vergt namelijk enorme hoeveelheden water en zorgt voor de uitstoot van fijn stof, broeikasgassen en kwik. Het afval dat vrijkomt bij de verbranding van steenkool moet ook opgeslagen worden. Dit afval is echter giftig en bevat vaak lood, arsenicum en cadmium, wat kan leiden tot vergiftiging, nierfalen en kanker.
Deze opwarming veroorzaakt eveneens uitputting van vers water en gewassen, vernietigt koraalriffen, doet de Noordpool smelten, met als gevolg: stijgende zeeniveaus, enzovoorts. De steenkoolindustrie is dan ook één van de meest schadelijke voor onze planeet. Ze beïnvloedt onherroepelijk het milieu en de volksgezondheid en is medeverantwoordelijk voor de opwarming van de Aarde.
Nochtans bestaat onze planeet al zo'n 4,5 miljard jaar en in deze periode van een voor ons brein onbevattelijke tijdspanne hebben zich er al miljoenen en miljoenen vormen van klimaatveranderingen voorgedaan.
"Als je vandaag de dag naar de wereld kijkt, zijn mensen, steden, bedrijven en landen niet voorbereid op de klimaat gerelateerde risico's waar we nu tegenaan kijken," beweerde de Amerikaanse professor Chris Field, co-voorzitter van de groep van 309 wetenschappers die een rapport hebben samengesteld dat besluit met de woorden "de wereld is slecht voorbereid op vele nieuwe bedreigingen".
En, om er nog een schepje aan toe te voegen, wordt gezegd dat de wereldvrede in gevaar is. "Conflicten met betrekking tot water, energiebronnen en honger zijn een mix die de wereld beetje bij beetje kunnen destabiliseren. Het is een worst-case-scenario, maar niet onrealistisch," voegde men eraan toe.
Toegegeven: van zodra 'mensen' deze planeet begonnen te bevolken, is er nog geen eeuw geweest zonder dat er hier en daar oorlog werd gevoerd.
Volgens mij is alles veel te ver gevorderd. Nochtans verloopt het geheel volgens een welbepaald kosmisch plan. Meer en meer begrijp ik Gurdjieff's woorden, die luidden dat onze Aarde ooit een Zon zal worden. Maar, hier dieper op ingaan is onverantwoord. We worden al meer dan genoeg angst aangejaagd.
In één van de volgende blogberichten plaats ik enkele foto's ter aanvulling van dit artikel.
Nabericht: Groene stroom kan ook problemen veroorzaken, net als kernreactoren energie, bijvoorbeeld.
Elke vorm van energie-aanmaak kan tot op de grond worden afgebroken - en, vanuit het steenkoolstandpunt gezien, lijkt alles aan de 'overzijde' veel groener - net als gras.
Nochtans klopt dit niet altijd - want, ik kan dit over het gras van mijn overburen vertellen, maar zij niet van het mijne. Alles is dus relatief en hangt af vanuit welk standpunt je de problemen bekijkt. De zwarte steenkoolindustrie kreeg de volle laag, maar hoe 'groen' is groen?
Toevallig verscheen vandaag het bericht dat het Oostendse Electrawinds 91 miljoen euro kost aan de Belgische belastingbetaler. Nochtans werd het indertijd aangestipt als een strategisch bedrijf, dat paste in de doelstellingen om meer groene stroom te produceren.
Och, zolang een mens leeft, zal hij altijd met het een of andere probleem worden geconfronteerd. Elke medaille heeft twee kanten, plus een binnenkant. Het is een groot geluk dat mensen zichzelf slechts op de buitenzijde van zowel de dingen als die van alle andere mensen blindstaren, nietwaar? Of, niet waar?