Een mens loopt soms met zoveel vragen rond. Ik bedoel vragen over alles wat het leven inhoudt. Zo weten we nog niet of dieren ook dromen. Natuurlijk zijn de meningen verdeeld en iedereen denkt dat hij het beter weet. Maar dit geldt voor alles: 1.000 filosofen, 1.000 filosofieën. De volgende YouTube-filmpjes laten ons evenwel nadenken. Droomt de hond? Of lijdt hij aan stuiptrekkingen,ondergaat hij een paniekstoornis,last van PLMD, of is het een slaapwandelaar?...
Wat is jouw mening ?
Hypnagogie of slaapstuipen
Nachtelijke stuiptrekkingen kunnen vaak samengaan met angstaanvallen. Angst is een gevoel. Met andere woorden: er hoeven geen beelden bij betrokken te zijn. Angst kan het gevolg zijn van de stuiptrekkingen, vooral wanneer de hersenen niet weten hoe ermee om te gaan. Vooral hypnagoge Hallucinaties kunnen beangstigend zijn.
Hypnagoog betekent slaapgebonden. De hypnagoge schok of slaapstuip is een onwillekeurige stuiptrekking van de spieren die zich vaak voordoet tijdens de overgang van waken naar slapen. Het wordt vaak beschreven als een vallend gevoel of een elektrische schok; dit veroorzaakt dan de hypnagoge schok. De hypnagoge schok doet zich vooral voor wanneer mensen oververmoeid zijn of in een oncomfortabele positie liggen. De exacte oorzaak van de plotselinge stuiptrekkingen zijn onduidelijk maar er zijn hypotheses geformuleerd:
1. Het is een natuurlijk onderdeel van het slaapproces wat zich voordoet wanneer de ademhaling is vertraagd en de lichaamstemperatuur is gedaald.
2. De gevoelens die worden geassocieerd met ontspanning worden foutief geïnterpreteerd door de hersenen als vallen of omtuimelen, in een reflex duwt het lichaam de ledematen uit om rechtop te blijven staan.
Hypnagoge schokken worden gewoonlijk één of twee keer waargenomen tijdens de nacht. Regelmatiger doen zich stuiptrekking voor gedurende de normale slaap. Deze zijn doorgaans veel minder dramatisch en blijven daardoor onopgemerkt. In extreme gevallen, wanneer de nachtrust ernstig wordt gestoord door de hypnagoge schokken, spreken we van een aandoening genaamd periodieke beenbewegingen of beter bekend onder de Engelse naam PLMD (Periodic Limb Movement Disorder).
Bij periodic limb movement disorder (PLMD) maken uw benen tijdens de slaap heftige, schokkende bewegingen. Dat gebeurt meerdere keren per nacht. U schiet daarom steeds wakker en bent overdag vaak moe. Soms zelfs zo moe dat u in slaap valt. Bij sommige mensen maken ook de armen plotseling buigende en strekkende bewegingen terwijl zij slapen.
Menen met narcolepsie hebben vaker hypnagoge hallucinaties, extreem angstjagende zelfs. Narcolepsie is een neurologische afwijking die gekenmerkt wordt door onweerstaanbare perioden van slaap en slaapstoornissen in het algemeen.
Slaapwandelen
Weet, dat over slaapwandelen weinig is bekend. Wel weten we dat mensen onder invloed van stress, medicijnen en soms alcohol kunnen gaan slaapwandelen.
Slaapwandelen is een parasomnia, een primaire slaapstoornis zonder psychiatrische of lichamelijke aandoening. Slaapwandelen is eigenlijk een verlengde versie van zogenaamde partiële arousals, momenten tijdens de non-rem-slaap waarbij een deel van het lichaam plotseling actief is. Nachtelijke stuiptrekkingen en bijvoorbeeld praten in de slaap vallen hier ook onder.
Slaapwandelen gebeurt tijdens de diepe slaap en het geheugen is in deze fase uitgeschakeld. De slaapwandelaar heeft daardoor zelf geen idee van wat hij aan het doen is. Een poging om de nachtbraker wakker te maken kan verwarring, angst en agressie oproepen. Niet heel verstandig dus, maar soms wel noodzakelijk, want ook slaapwandelaars die niet gewekt worden kunnen gevaarlijk zijn. Meestal alleen voor zichzelf, soms ook voor hun omgeving.
Tijdens het slaapwandelen zie je geen gevaar en daardoor kun je gemakkelijk struikelen of van de trap vallen. Er zijn zelfs gevallen bekend van mensen die slapend en wel uit een raam klimmen. Slaapwandelaars kunnen zich zelden iets van hun nachtelijke escapades herinneren. Hun geheugen slaat niets op, maar ze zijn wel in staat om handelingen zoals douchen, aankleden en zelfs autorijden uit te voeren. Verschillende slaapwandelaars zijn daarom vrijgesproken van misdrijven die tijdens de slaap werden gepleegd.
Slapen doen we in opeenvolgende cycli van steeds vijf fases. De eerste fase is de lichte slaap, de tweede fase van de slaap is dieper. De ogen bewegen minder en de spieren verslappen. In de derde en vierde fase rusten de hersenen. In deze fase van de slaap is het heel moeilijk om mensen wakker te maken. Als we wakker worden duurt het even voordat het bewustzijn weer helemaal bij is. De vijfde fase van de slaap is de REM-fase. In deze fase zijn de hersenen heel actief, en de spieren helemaal slap. Dit is de fase van de slaap waarin we dromen. Slaapwandelen komt voor in de derde en vierde slaapfases, de diepe slaap. In de eerste paar slaapcycli van de nacht zijn deze fases het langst en komt slaapwandelen het meest voor. We dromen dus niet terwijl we slaapwandelen!
Zo'n wandeling duurt in het algemeen niet langer dan een half uur. De meeste slaapwandelaars vinden zonder wakker te worden hun bed weer terug. Daarbij kunnen zij in het algemeen best een beetje geholpen worden. Bij notoire slaapwandelaars zijn voorzorgsmaatregelen zoals een hekje voor de trap en het verstoppen van sleutels geen overbodige luxe.