Radiësthesie

De naam 'radiësthesie' is een samenvoeging van twee begrippen, waarvan één uit het Latijn afkomstig is: 'radius' - 'straal' - en één uit het Grieks: 'aesthesie', hetgeen afgeleid is van 'aesthanomai', wat 'waarnemen' betekent.

'Radius-aesthesie', betekent dus letterlijk: 'het waarnemen van stralen'. Radiësthesie berust op twee oeroude concepten, waarvan het eerste is dat er in de natuur stralen bestaan. En het tweede, dat mensen in staat zijn die stralen op de één of andere manier gewaar te worden.

Het was in 1930 dat de abt Bouly (1885-1958), een expert in wichelroedelopen, uit het Franse Condette, die het woord 'radhiësthesie' bedacht - en, voor hem betekende 'radiësthesist': 'stralingsgevoelige'.

De Kelten, bijvoorbeeld, en hun voorgangers bouwden hun heiligdommen op kruispunten van Leylijnen. Dit zijn magnetische energiebanen met een positieve energie, die in rechte lijnen over de Aarde lopen. Het is niet onwaarschijnlijk dat de locatie en de vorm van die heiligdommen, waarvan Stonehenge een goed voorbeeld is, via radiësthesie zijn bepaald. Interessant in dit verband zijn de Nazca-lijnen in Peru, welke door de mens gemaakte lijnen zijn, die van hoog boven de Aarde waarneembaar moeten zijn.

Radiësthesisten spreken vaak van afstemstraal, horizontale straal, en dergelijke. Vaak bedoelen zij dit figuurlijk. Het is dan een denkbeeldige straal, die enkel bedoeld is om zich beter op de opsporing te kunnen concentreren. Meestal werkt deze persoon met een pendel of wichelroede.

In de middeleeuwen kende men, bijvoorbeeld de Slyptomanie, oftewel Bekerwaarzeggerij. Daarbij gebruikte men gewoonweg een drinkbeker, gelijkende op een kelk, die men tot bijna bovenaan met water vulde. Daarboven hield men een pendel, die via een draad met de hand van de waarzegger was verbonden. Men stelde een vraag, en indien de pendel bewoog, was het antwoord 'ja', maar als de pendel stl bleef staan, was het antwoord 'neen'.

Ook de middeleeuwse kathedralenbouwers plaatsten hun kathedralen naar het schijnt met behulp van radiësthetische technieken exact op kruispunten van Leylijnen. Woestijnvolken van alle tijden zochten water met behulp van een wichelroede, en ook in het Europa van de vorige eeuw werd dit nog op grote schaal gedaan.

Op 19/9/1498 decreteerde de universiteit van Parijs dat men de bewegingen van de pendel niet kon toeschrijven aan een goddelijke of natuurlijke macht en ze dus onvermijdelijk moesten voortvloeien uit een pact die de pendelaar, of de wichelroedeloper, met de duivel had aangegaan.

Binnen het Oude China speelde radiësthesie een belangrijke rol. Er zijn sterke aanwijzingen dat radiësthesie binnen de traditionele geneeskunde van het Oude China werd toegepast.

Zo zouden de ontdekking van het meridianensysteem, de ontdekking van het bestaan van acupunctuurpunten en de bio-energetische principes van de traditionele Chinese geneeskunde, mede op radiësthetisch onderzoek hebben berust. Gedurende vele jaren was de afgifte van bouwvergunningen in China afhankelijk van een voorafgaand radiësthetisch onderzoek van het bouwterrein. Nog steeds is het in bijvoorbeeld Singapore, Hongkong en Macau bij bouwprojecten niet ongebruikelijk dat een radiësthesist wordt geraadpleegd.

Kortom: radiësthesie stoelt op een traditie, die vermoedelijk zo oud is als de mensheid zelf.

Organisaties gespecialiseerd in radiësthesie

• Vind nog meer organisaties gespecialiseerd in radiësthesie op Zoek&Vind.
• Jouw organisatie er nog niet tussen? Voeg ze toe op Zoek&Vind!