Als je op reis gaat, kan je moeilijk jouw matras meenemen - maar, indien je denkt dat je in een hotelbed alleen slaapt, of met jouw partner, dan heb je het wel mis. Zelfs in jouw eigen matras krioelen miljoenen kleine wezentjes, die zich tegoed doen aan jouw huidschilfers. Onderstaande video toont de beestjes onder een microscoop, en de beelden zijn hallucinant.
We zien hoe de ijverige mijten op en over elkaar kruipen, terwijl ze omgeven zijn door hun eigen gele uitwerpselen. Elke huisstofmijt ontlast zich ongeveer twintig keer per dag. Wanneer de camera verder inzoomt, zien we honderden mijten. De film werd gemaakt door de universiteit van Ohio en toont aan hoe jouw bed de perfecte broedplaats kan zijn voor de insecten.
Huisstofmijten zijn amper een kwart van een millimeter groot en kunnen soms allergische reacties veroorzaken. Ze overleven op dode huid van de mens en dit laat je onbewust achter op haast elk stuk meubilair met kussens. Matrassen, kussens, tapijten en zachte meubels zijn dan ook de perfecte habitat voor de huisstofmijten.
Op Wikipedia lezen we er het volgende over...
De huisstofmijt (Dermatophagoides pteronyssinus) is een haast onzichtbaar kleine (ongeveer 0,3 mm) mijt. Het is een spinachtige en heeft acht poten. In Europa is er ook de soort Euroglyphus maynei. De levensduur van een huismijt is 2 à 3 maanden, en het heeft 3 à 4 weken nodig om van een eitje op te groeien tot een volwassen huismijt.
Leefomstandigheden van de huisstofmijt
De huisstofmijt komt overal ter wereld voor, dus in alle klimaten, behalve op grote hoogte waar het zich moeilijk kan voortplanten. De maximale grens waarop de huismijt nog kan bestaan ligt rond de 1300 meter, daarboven wordt in Europa de lucht te droog. Ideale omstandigheden voor de huismijt zijn temperaturen tussen de 20-30º Celsius, en een relatieve luchtvochtigheid van 60-80%. Huismijten kunnen niet drinken maar onttrekken direct vocht aan de lucht om te leven. Ze kunnen niet tegen direct zonlicht en leven daarom bij voorkeur in het donker. Een belangrijke voedingsbron voor de huismijt zijn huidschilfers van mensen en dieren. Matrassen, hoofdkussens en stoffen van meubilair zijn daarmee een ideale leefomgeving voor de huismijt, waar de mens ongewild zowel voor voedsel als voor het nodige vocht zorgt. Huismijten komen ook voor op beschimmelde muren en in tapijt.
De uitwerpselen en vervellingshuidjes van de huisstofmijt kunnen gezondheidsklachten veroorzaken bij de mens, zoals allergische reacties (waaronder astma en eczeem).
Bestrijding
De belangrijkste praktische maatregelen ter bestrijding van de huisstofmijt zijn:
1) Het beperken van de leefruimte van de huisstofmijt. Denk hierbij aan vloeren met glad oppervlak, meubels met glad oppervlak, speciale hoezen om matrassen, kussens en dekbedden. Regelmatig reinigen van beddengoed en knuffels op 60° Celsius in de wasmachine. De huisstofmijt kan die temperatuur niet overleven, ook worden de huidschilfers waarvan de huismijt leeft verwijderd. Naast het wassen op 60° C kun je knuffels ook op -18 °C voor een week in een plastic zak in de vriezer stoppen. De huismijt gaat dood, de allergenen zijn dan echter nog steeds aanwezig!
2) Het opruimen van voedsel voor de huismijt. Stofzuig regelmatig met een stofzuiger met HEPA-filter om verspreiding ervan te voorkomen.
3) De effectiefste maatregel lijkt het beperken van het vochtniveau in huis. Een huismijt kan zich onder een relatief vochtigheidsniveau van 45% niet voortplanten. Bij een relatieve luchtvochtigheid onder de 40% sterft de huismijt binnen enkele dagen. Door het huis regelmatig te luchten (zodat vocht het huis verlaat) en goed te stoken kan een droog binnenklimaat gecreëerd worden. De herfst is het ideale seizoen voor de huismijt door het hoge vochtigheid en het vaak nog beperkte stoken waardoor de omgeving van de huismijt erg vochtig wordt.
In de winter als het buiten vriest, kan men door goed stoken en luchten het vochtniveau binnenshuis onder de 40% krijgen. In de winter is het mogelijk een huis huismijtvrij te krijgen. Aanvullende maatregelen zijn daarbij wel nodig: zorg voor een goede vochtafvoer van de badkamer naar buiten (houd de deur naar de badkamer dicht), laat een dekbed opengeslagen liggen zodat een matras zijn vocht optimaal kwijt kan, voorkom andere vochtbronnen in huis zoals drogende was, slechte afvoer bij het fornuis, enzovoorts
Als laatste optie kan men materialen met voor huismijt dodelijke stoffen inspuiten of bewerken. Houd er wel rekening mee, dat er veel effectieve stoffen zijn, die echter bij wet zijn verboden.
Nog iets...
Pediater Dr. Dirk Van Gysel van het O.L.Vrouwziekenhuis in Aalst: "... de belangrijkste conclusie van de AAS-studie - een studie over allergieën bij kinderen - is dat omgevingsfactoren veel minder invloed hebben op het ontwikkelen van allergieën dan algemeen aangenomen wordt. Zo blijkt dat de aanwezigheid van een hond of kat vanaf de geboorte juist beschermend kan werken tegen allergieën.
Ook zijn we nagegaan hoeveel knuffels het kind op zijn slaapkamer of in bed had. En wat blijkt?
Hoe meer knuffels in de slaapkamer aanwezig waren, hoe minder positieve huidtesten en allergische klachten het kind had. Een groot aantal knuffels lijkt dus beschermend te werken tegen het ontwikkelen van allergie. Dit is compleet het tegenovergestelde van wat veel ouders denken. Maar dit is te verklaren: knuffelbeesten zitten boordevol huisstofmijt, bacteriën en microben. Wanneer het kind vroeg en veelvuldig in contact komt met deze bacteriën gaat het immuunsysteem hiervoor tolerant worden en zal het kind bijgevolg minder snel allergisch worden. Maar zodra een kind een allergie voor bijvoorbeeld huisstofmijt ontwikkeld heeft, is het te laat. Dan moeten de knuffels wel weg uit bed om allergische reacties te voorkomen. En dan is het beter huisstofmijtbeperkend te gaan werken. Dit betekent: dweilen in plaats van stofzuigen, een ondoordringbare hoes over de matras, enzovoorts. Maar veel andere anti-allergische producten zijn pure geldklopperij. Hier geldt het principe: baat het niet, het schaadt ook niet..."