Cicade, wat is de zin van jouw leven?

Ook cicaden hebben een leven, maar wat voor leven …
door Tsenne Kikke - woensdag 8 januari 2025 5:22

Er bestaan een 40.000-tal verschillende soorten cicaden, en als je hun leven overloopt, wil je de jouwe er niet voor inruilen. In wezen worden cicaden geboren, verdwijnen ondergronds, komen opnieuw naar boven om enkel en alleen voor het nageslacht te zorgen, om dan weer - een 6-tal weken later - van deze aardbol voor eeuwig en altijd te verdwijnen opdat de volgende generatie, tot zelfs 17 jaar later, hetzelfde lot kan ondergaan.

Stel dat cicaden over een soort van bewustzijn beschikken..., zouden ze dan - net als sommige mensen - ook in zoiets als 'reïncarnatie' geloven? In een hiernamaals, of hemel misschien, teneinde de reden van hun korte bestaan meer zin en extra betekenis te geven? 't Is maar een vraagje.

Cicaden zijn vreemde insecten. In onze gewesten kunnen sommige soorten tot drie centimeter uitgroeien, maar de meeste cicaden, die in België en Nederland voorkomen, zijn kleiner dan één centimeter. In Australië, bijvoorbeeld, worden ze groter dan 5 centimeter en hun vleugels kunnen een spanwijdte van wel 20 centimeter hebben.

Zelfs de zanggeluiden die ze maken, om vrouwtjes aan te trekken, zijn abnormaal hoog en benaderen met meer dan 108dB de pijngrens van de mens. Vooral de Afrikaanse cicade is daar een voorbeeld van. In Australië zijn er soorten bekend die 120bB behalen.

Iedere cicadesoort heeft daarbij zo zijn eigen specifieke zang, en het ritme en de toonhoogte is per soort eveneens iets anders, zodat geen vrouwtjes van de verkeerde soort worden aangetrokken. De frequentie van het geluid is enigszins afhankelijk van de omgevingstemperatuur omdat alle insecten koudbloedig zijn. Dit betekent, dat ze sneller worden naarmate de temperatuur hoger is, en dit geldt ook voor de spieren die de geluiden produceren. Enkel mannetjes brengen die hoge zanggeluiden voort, vrouwtjes: klikgeluiden.

Nadat die vrouwtjes eitjes hebben gelegd, komen er nimfen uit, die zich op de grond laten vallen en ondergronds verdwijnen om dan 6 à 7 jaar later terug tevoorschijn te komen. In Noord-Amerika en Australië zijn er soorten die wel 13 tot 17 jaar lang onder de grond vertoeven. Hoe een cicade na al die jaren tot het besef komt om op een bepaald moment naar boven te kruipen, is een raadsel. Want, er moet een prikkel zijn waardoor miljoenen tegelijkertijd een schokje verkrijgen en 'weten' dat het tijd is om 'wakker' te worden en uit de ondergrond naar boven te kruipen.

Zoals je nu reeds weet, hebben de beestjes slechts een paar weken de tijd om boven de grond te leven. En, onderwijl hebben ze het behoorlijk druk om te paren, eitjes te leggen en te sterven. Daar stopt het natuurlijk niet bij - want daarna dienen de lijkjes als voedselbron voor vogels, reptielen en andere dieren - of, laten na hun dood voedingsstoffen in de bodem achter. Al het levende dient nu eenmaal als voedsel voor al het levende. Waarom zou de mens daarop een verschil uitmaken? Niet voor niets zei Jezus: "Laat de doden de doden begraven", en daarbij beweerde dat de mens stof is en tot datzelfde stof zal vergaan.

Wel is het goed dat die woorden in gewone mensen niet doordringen, en dat godsdiensten ooit het bestaan van hemelen, hellen, vagevuren, en diens meer voor hen hadden verzonnen. Nog vreemder is, dat het merendeel van de mensheid als het ware gelooft dat iedereen naar de hemel gaat en dat sommigen op aarde kunnen terugkomen. Als een koe of een mier, bijvoorbeeld, vooral als het karma negatief was.

In sommige animistische tradities wordt zelfs aangenomen dat mensen bij leven de ziel van een dier kunnen aannemen - of, in een dier kunnen transformeren. In het jainisme wordt in zowel reïncarnatie geloof gehecht evenals in de mogelijkheid dat een ziel in een dierlijk lichaam herboren wordt. Het hindoeïsme leert over samsara, de cyclus van geboorte, dood en in een eventuele dierlijke wedergeboorte. Het boeddhisme deelt eerder het concept van wedergeboorte, waarbij een wezen in een van de zes bestaansrijken terecht kan komen, waaronder het dierenrijk, et cetera. Kortom: voor elk menselijk brein bestaat er een voeding en iedereen denkt het veel beter dan al de anderen te weten.

In elk geval: waarin een mens ook geloof wil hechten, is uiteindelijk onbelangrijk. Het is aan de meet dat prijzen worden uitgedeeld - en, eenmaal overleden, weet men toch niet wat die prijs was. Maar, we zijn sterk van het hoofdhema afgedwaald...

De vraag is in welke mate mensen van cicaden verschillen, die het behoorlijk druk hebben om te paren, eitjes te leggen en te sterven. Weet daarbij dat Plato 'het menselijk ondergrondse leven' overduidelijk met de allegorie van zijn grot beschreef. Wel is het een groot geluk dat wij, mensen, veel langer mogen 'leven'. Geniet ten volle van het jouwe en kom gerust terug indien je daar geloof aan wil hechten... Eigenlijk iets om naar uit te kijken - want, in dat geval zal het volgende leven veel, veel toffer zijn, nietwaar!?

Ik geef nu het woord aan Sir David Attenborough...

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En, voel jij je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik dan op deze link. Alvast bedankt!

Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB

- Indien je zo'n (bak)steentje bijdraagt, ook eventueel via een aankoop of een Zoek&Vind abonnement, mogen we jouw naam hieronder publiceren? Laat het ons weten! -