Mensen die zich snel vervelen, gefrustreerd of ongeduldig voelen, zijn meer geneigd om lichaamsgericht repetitief gedrag te vertonen, zoals nagelbijten. Dat bleek uit nieuw Canadees onderzoek aan de universiteit van Montréal, verschenen in 'Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry'.
Een team onderzoekers observeerde een groep van 48 proefpersonen. De ene helft had last van repetitief gedrag, de andere helft niet. Alle proefpersonen moesten enkele vragenlijsten invullen waarin werd gepolst naar hun emoties zoals verveling, woede, schuldgevoelen en angst. In een tweede fase van het onderzoek werden alle proefpersonen individueel met vier kunstmatige situaties geconfronteerd. Deze moesten gevoelens van stress, ontspanning, verveling en frustratie opwekken.
Zo moesten de deelnemers naar beelden kijken van een neerstortend vliegtuig, naar golven van een strand, een vragenlijst invullen, een opdracht vervullen die op het eerste zicht gemakkelijk uit te voeren was, maar achteraf beschouwd heel moeilijk was, minutenlang in een kamer op iets wachten, zonder dat er verder iets gebeurde, en zo meer.
Daaruit bleek dat personen met een geschiedenis van repetitief gedrag in deze situaties sneller geneigd waren om slechte gewoontes te vertonen dan de andere proefpersonen. Vooral wanneer ze zich verveelden of zich gefrustreerd voelden, nam de drang toe om op de nagels te bijten, of aan het haar te trekken.
Dit laatste wordt 'trichotillomanie'genoemd. Ooit van gehoord? Het is een impuls-controle-stoornis waarbij iemand - bewust of onbewust - dwangmatig en herhaaldelijk haren uit zijn of haar eigen lichaam trekt. Voornamelijk zijn dit haren op bepaalde vaste plekken op het hoofd. Gevolgd door wimpers, wenkbrauwen, borsthaar, schaamhaar, snorhaar, baardhaar, arm- of beenhaar. Mensen met trichotillomanie kunnen ook last hebben van andere (pyschische) klachten, zoals: OCD (dwangmatige gedachten hebben, of dwangmatige handelingen uitvoeren ), depressies en angststoornissen.
Ondanks het feit dat deze gedragingen in sommige gevallen heel veel ellende kunnen veroorzaken, lijkt het er sterk op dat ze aan de innerlijke drang voldoen om - op de een of andere manier - een vorm van beloning te verkrijgen.
"We geloven dat personen met deze dwangmatige gewoonten perfectionisten zijn. Daarmee bedoelen we, dat ze zich moeilijk kunnen ontspannen, of opdrachten kunnen afwerken op een ‘normaal’ tempo. Net daarom zijn ze extra vatbaar voor frustraties, ongeduldigheid en ontevredenheid als ze hun doel niet bereiken. Ze gaan zich ook sneller vervelen," zei Kieron O'Connor, de leider van de groep. "Dit betekent dan ook dat de aandoeningen niet enkel en alleen pure, nerveuze gewoonten zijn," voegde hij eraan toe.
