In het blogbericht, getiteld: 'Deepak Chopra versus Richard Dawkins' voegde ik er vandaag iets aan toe. Om zeker te zijn dat de eclectici het zouden lezen, druk ik hier zowel de oude als de nieuwe tekst af. Hier ga ik dan ...
Ikzelf ben geen atheïst en dus geen fan van Dawkins, maar ook geen supporter, die deel uitmaakt van de enorm grote Chopra-Club, alhoewel ik al hetgeen wat beide mannen uitdragen respecteer.
Hoe meer ik aan Zelfkennis doe, hoe 'religieuzer' ik word. Religieus, afgeleid van 'religare', hetgeen opnieuw verbinden' betekent.
Ik ben erg 'gelovig', maar hecht geen enkel geloof aan de godheden, die gemaakt zijn naar het beeld en gelijkenis van de mens. Wel lees ik graag over het Noorse, Griekse, Romeinse, Joodse, Islamitische, Voodooïstische, Katholieke, Hindoeïstische, en andere gedachtengoed in allerhande mythologische geschriften, en put er zeer veel metaforische ideeën uit. Vooral de Bijbelse parabels spreken me erg aan.
Ik ben erg gelovig en weet dat geen enkele godheid, waarin mensen geloven - zelfs niet de godheden van de Pygmeeën, of die van de Kayapo-indianen - daadwerkelijk bestaan. God kan zelfs niet bestaan, gewoonweg omdat geen elke vorm van 'bestaan' oneindigheid kan inhouden, en - vroeg of laat gedoemd is om 'niet meer te bestaan'. Alles dat 'bestaat', moet ooit eens verdwijnen én getransformeerd worden, gewoonweg omdat in het gehele universum geen greintje energie verloren gaat.
Deepak Chopra versus Richard Dawkins
We konden dus luisteren naar de meningen en geloofsovertuigingen van beide heren; overtuigingen, die dus niet op 'echt weten' zijn gebaseerd.
Ja, naar hun geloofsovertuiging - want, indien je - net als Dawkins - niet in een god gelooft, is dat eveneens een geloofsovertuiging. Zo heb je nu eenmaal mensen die in 'Niets' geloven, in een 'Niet Iets'.
Als ik het Engelse 'Nothing' aanruk, begrijp je misschien beter het metafysische 'No Thing'. Wat het 'No Thing' - als het geen 'Thing', of 'Iets', is - dan wél zou kunnen 'zijn', kan ik ook nu niet dieper op ingaan. In wezen is het een spel met woorden, plus iets meer.
Woorden dienen nu eenmaal om dingen te benoemen, doch kunnen onmogelijk zaken beschrijven waarvoor geen woorden kunnen bestaan. Ik heb het dus over het 'onbestaande' trachten te benoemen. Zoals een godheid, bijvoorbeeld, die onmogelijk kan 'bestaan' in de ware betekenis van het woord, tenzij in geschriften en verbeeldingswerelden.
Neem dus Jezus' woorden "Ik ben de Alfa en de Omega" - "Ik ben het Begin en het Einde' dan ook letterlijk. Die Jezus is dood, en daardoor is zijn leer dood. De kunst bestaat er dus uit om er zélf terug leven in te blazen. Maar, wie is er zo christelijk?
Ik Ben die Ben
Ook deze woorden mag je letterlijk nemen, omdat die verwijzen naar een toestand van 'Zijn'.
Jijzelf, bijvoorbeeld, leidt, of lijdt, een bestaan, hetgeen betekent, dat je stoffelijk en dus vergankelijk bent. Indien je, net als een Jezus, in staat zou zijn om naast jouw stoffelijke lichaam een 'Zijn' in jezelf te verwerven, dan blijft jouw lichaam stof en zal het tot datzelfde stof vergaan, maar jouw 'Zijn' zal langer blijven voortbestaan, omdat het onstoffelijk is en niet tot deze aardse wereld behoort.
Dat 'Zijn', of noem het 'Ziel', kan dus niet met onze gewone stoffelijk zintuigen worden waargenomen, maar je kunt het wél gewaar worden, enkel en alleen nadat jouw onderbewustzijn jouw 'bewustzijn' is geworden.
Zoals gewoonlijk hoef je hiervan geen woord te geloven. Bovendien ben je niets met dat geloof, net als met eender welk ander geloof - want, schreef ik reeds meermaals: geen enkel geloof is een echt weten. Geloven dat het volgende week gaat sneeuwen, is geen echt weten, net zoals in het bestaan van de een of andere godheid geloven.
Mensen geloven in Geloof
Toen de paus gisteren de Filipijnse dorpen bezocht, waar een orkaan een 7.000-tal mensen doodde, zei hij dat hij met die mensen meevoelde, maar geen woorden had voor hetgeen er in Tacoblan was gebeurd. Daarom zei hij: "Maar Hij hierboven heeft wel de juiste woorden...", en de kletsnatte mensen stonden daar in de regen met beteuterde gezichten en dromerige ogen naar hem te staren, om op het einde van zijn relaas te applaudisseren. Daarna maakte de paus zich snel uit de voeten omdat er een nieuwe storm, die hij niet kon bedaren, opstak.
Natuurlijk zei hij nog andere zaken in Manila, waar meer dan 5 miljoen mensen zijn mis bijwoonden ...
Reeds in 2013 zei de paus dat je aan God gerust de vraag 'Waarom?' mag stellen ...
Maar, wat er tijdens zijn bezoek aan Manila achter de schermen geschiedde, hoorden we slechts achteraf...
