De Spaanse fotograaf Juan Manuel Castro Prieto verdeelt zijn leven in twee hoofdstukken: voor en na Peru. Sinds 1990 bezocht hij al 15 maal het Zuid-Amerikaanse landschap om het werk uit de jaren 1930 van de Peruviaanse fotograaf Martin Chambi voort te zetten.
Juan documentarieerde de nederige schoonheid van het landschap, de relatief onbezoedelde cultuur en de armoede, die veelal gepaard ging met deze condities.
Recentelijk focusseerde hij zich voornamelijk op de primitieve, sjamanistische praktijken, waarin Moeder Natuur nog altijd een belangrijke rol speelt. Volgens het geloof van die sjamanen leeft de natuur van Pachanam, oftewel Moeder Aarde, in elke mens.
Zijn foto's tonen sjamanen, bemiddelaars tussen de geesten van de natuur en de mens, die stervelingen in kamers ontvangen, gevuld met kruizen en afbeeldingen van heiligen, te midden van dierenhuiden, doodshoofden en andere sjamanistische symbolen. Ze lezen de toekomst af in cocabladeren, of in alcohol, genezen ziekten van geest en lichaam, en ze communiceren met de geesten van overledenen.
Sjamanisme vind men overal ter wereld en is gebaseerd op de veronderstelling dat de zichtbare wereld met onzichtbare krachten of geesten is doordrongen die het leven van de levenden beïnvloeden. De sjamaan, ook wel eens 'medicijnman' genoemd, beweert direct contact te maken met die geestenwereld door zichzelf in trance te brengen. Het meest vreemde hierbij is dat de sjamaan geen besef heeft van het feit dat hij in de eigen verbeeldingswereld terechtkomt.
Ikzelf bewonder sjamanisme indien het cultuurgebonden is, eigen aan de een of andere primitieve stam. Nog altijd bestaan er volkeren, die volledig zijn afgezonderd van de buitenwereld, waar sjamanisme nog altijd voorkomt, zoals bij de Akuntsu, een inheems volk in Brazilië, dat met uitsterven is bedreigd: in 2005, bijvoorbeeld, waren er nog slechts 6 Akuntsu over.
Maar, in de reeks 'Dossier Godsdiensten' is Sjamanisme - mijns inziens - dan ook dé ideale religie voor alle Westerse menstypen wiens instinctlevens primeren over de zuivere rede en die bereid zijn zichzelf in een nog veel diepere slaap te sussen, met of zonder narcotica. Natuurlijk zal elke westerse (pseudo-)sjamaan mij tegenspreken. Tenslotte verloochent niemand het eigen geloof.
In elk geval: 'ontwaken' geschiedt niet via trance of verdoving. Laat de beelden, die meer zeggen dan duizenden woorden, voor zichzelf spreken, en bepaal voor jezelf of Peruaans sjamanisme ja dan neen iets voor jou is.
