Op de grens van geloof en bijgeloof: de Prinsesgrot in Thailand

Ooit al eens de Prinsesgrot bezocht?…
door Tsenne Kikke - maandag 12 augustus 2024 16:36

Op planeet Aarde krioelt het van bijgelovige mensen. Om deze reden bestaan er meer dan 4.000 godsdiensten, meestal zijtakken van de 12 meest voorname wereldreligies. Laten we ditmaal even in gedachten naar Thailand gaan... -

... want, aan de oostkant van het Railley eiland bevindt zich een speciaal strand en een speciale grot te midden van een omgeving opgebouwd uit groteske stalactieten en stalagmieten. Deze grot, de Phra Nang Cave, of Prinsesgrot in het Nederlands, is gewijd aan de charismatische Indiase prinses Sri Guladevi - of, Si Kunlathewi in het Thaïs, die in de 3de eeuw vChr. zou hebben geleefd. Net voor dat eiland kwam ze, samen met alle bemanningsleden om in een zware zeestorm. Maar haar geest kon zich gelukkiglijk nog redden, zweefde naar het eiland, en besliste om zich in die grot voor eeuwig en altijd te nestelen. Iedereen die haar van toen af aan aanbad, viel dan ook in haar gunst.

Nota: de kans is groot dat met 'geest' een 'spook' wordt bedoeld. Of, denk je dat zielen niet enkel en alleen naar een Vagevuur, Hel, Hemel, de Eeuwige Jachtvelden, of naar waar dan ook kunnen verhuizen, en dus eveneens in grotten kunnen verblijven?... :-)

Een ander verhaal vertelt dat Phra Nang de vrouw van een lokale visser was. Op een dag vertrok haar man naar zee, maar keerde nooit meer terug. Volgens dit verhaal leefde de vrouw de rest van haar leven in de grot en keek uit over zee, wachtend op de terugkeer van haar man.

Een andere versie vertelt het verhaal van een mooie maagd die eeuwen geleden in Krabi leefde. Haar fascinerende schoonheid trok vrijers van heinde en verre aan, maar ze wees ze allemaal af. Een verliefde man reageerde boos toen zijn huwelijksaanzoek werd afgewezen en probeerde haar te ontvoeren, maar werd door een dappere iemand gered. Als dank stemde ze ermee in om met haar redder te trouwen. Op de dag van de bruiloft arriveerde de bruidegom met de traditionele bruidsschat, maar er zou geen bruiloft plaatsvinden. Een groep jaloerse mannen was daar om met de aanstaande echtgenoot te vechten. In de gevechten die volgden verscheen een kluizenaar die in een nabijgelegen grot leefde. Zijn pogingen om het geweld te stoppen, werden genegeerd en hij gebruikte zijn magische krachten om het tafereel in steen te veranderen. Het meisje werd Phra Nang Cave. De bruidegom werd Kippeneiland. Andere mannen die betrokken waren bij de vechtpartij werden veranderd in de verschillende nabijgelegen eilanden, waaronder Poda Island.

Vandaag de dag bezoeken bootvissers de Prinsesgrot, knielen aldaar voor het Phra Nang altaar, steken kaarsen aan, en bidden: hopend op een goede vangst en een veilige terugkomst. Alle verhalen zijn slechts legenden, maar bewijzen hoe (bij)gelovig mensen nog kunnen zijn. Bijgeloviger dan mensen uit onze gewesten? Wat denk je?...

Feit is dat een lijn tussen geloof en bijgeloof trekken een onmogelijke zaak is. Neem bijvoorbeeld de grot in Lourdes: het motiveert mensen om hun innerlijk 'geloof' te versterken en er een bedevaart naar te ondernemen. Anderen trekken dan liever naar het Portugese Fatima, of naar het Spaanse Santiago de Compostella. Maar, ik ben aan het afdwalen...

De plaatselijke bewoners van het Railley eiland steken niet enkel en alleen kaarsjes aan, doch deponeren daar ook geschenken, gaande van fruit, bloemen, wierrook en houten penissen. Elke dag zijn er dus in die grot verse bloemen en houten penissen te zien. Momenteel staan daar zoveel dildo's dat iemand daar gerust een winkeltje van kan beginnen, en de naam 'Good Vibrations' zou helemaal niet misstaan.

Lingams zijn in wezen een symbool van de hindoegod Shiva, geassocieerd met vruchtbaarheid en viriliteit. In het hindoeïsme zijn het fallusvormige, langwerpige voorwerpen, meestal een kleine pilaar of zuil, dat de scheppingskracht van de god Shiva representeert en bijna altijd van steen is gemaakt. In Thailand worden hindoeïstische en animistische overtuigingen naast het boeddhisme gebruikt.

Toch heeft ons westerse denken soms moeilijkheden met gelijkaardige symbolen. Dat wist Freud ons vroeger al te vertellen. Nochtans hebben die houten penisbeelden aldaar niets met seks te maken, integendeel. Het zijn lingams; een term, afgeleid van de twee Sanskriete woorden 'laya' (ontbinding) en 'agaman' (her-schepping). De houten phallussymbolen, die symbool staan voor de Phallus van Shiva, staan daar bekend onder de Thaïse namen 'Siwaleung' en 'Palad Khik'. Aan het altaar worden ze aan de 'geest' van de prinses aangeboden; dit, als herinnering aan de periode dat ze ooit hier fysiek op aarde aanwezig was, ter herinnering van haar fysieke dood en ontbinding - en, als bevestiging van het begin van een nieuwe scheppingscyclus. Meer moet je er dus ook niet achter zoeken - tenzij jouw verbeeldingswereld jou dwingt.

Wel blijven de hoofdvragen bestaan, zijnde: waar trekken we de lijn tussen 'aanvaardbaar geloof' en 'onaanvaardbaar bijgeloof' - en, wat is het wezenlijke verschil tussen beiden? Indien er innerlijke verschillen te vinden zijn, natuurlijk! Enig idee?...

Neem, bijvoorbeeld de zin: "Vandaag de dag bezoeken bootvissers de Prinsesgrot, knielen aldaar voor het Phra Nang altaar, steken kaarsen aan, en bidden."

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En, voel jij je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik dan op deze link. Alvast bedankt!

Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB

- Indien je zo'n (bak)steentje bijdraagt, ook eventueel via een aankoop of een Zoek&Vind abonnement, mogen we jouw naam hieronder publiceren? Laat het ons weten! -