Er zijn mensen, die een antwoord willen vinden op de reden van hun eigen bestaan. In wezen zijn de redenen legio, en van zodra iemand voor zichzelf één van die vele redenen heeft gevonden, is het brein van die persoon gesust. Het rustte in vrede.
Dan zijn er anderen, die nog immer op zoek zijn naar een antwoord; een 'zinnig' antwoord, waarmede ze zich eventueel tevreden kunnen stellen. Nochtans zit ook in deze vraag het antwoord diep verscholen. Het énige wat die mensen moeten doen, is 'zien'.
Alles draait omheen Seks
Zien, hoe het Leven zichzelf automatisch voortzet: ... door voor het nageslacht te zorgen. Daarom is seks datgene wat alle leven regeert. In wezen dient het seksuele om jezelf voort te planten, waarbij je zowel voldoet aan de Roep van de Kosmos als aan die van Moeder Natuur. Dankzij de verzorging van het nageslacht draagt ook de mens dus zijn steentje bij aan de 'onsterfelijkheid van de mensheid'.
Zorgen voor het nabestaan is de hoofreden. Veel meer wordt er van ons niet verwacht. Alles wat erna volgt, waaronder involutie, evolutie, hoe het Leven wordt beleefd, et cetera, zijn ondergeschikt.
Jij bent er, dankzij jouw ouders, jouw grootouders, jouw overgrootouders en al jouw voorvaders... tot aan de allereerste 'mens'. Wees hen dankbaar. :-)
Wel is het niet te vermijden dat er tussen de huidige 7 miljard mensen miljoenen 'defecte machines' rondlopen, maar dan ook hun lijn niet voorzetten.
Zorgen voor het nabestaan is nochtans de hoofdreden van elk bestaan. Maar..., net als kleine kinderen kunnen sommigen onder ons de waarom?-vraag stellen. En, omdat antwoorden op waarom?-vragen mensen de kans geven dingen bij te leren, kunnen we antwoorden met: "Zorgen voor het nabestaan is de hoofreden, omdat alles wat bestaat als voeding dient voor alles wat bestaat." Kan het nog duidelijker worden uitgedrukt?...
Jawel! Door enkele simplistische voorbeelden te geven, rekening houdende met diens niveau van bewustzijn. Anders gezegd: je laat enkel de dingen los die die mens kan begrijpen en dus mag weten. Vertel je meer, dan kunnen er discussies losbreken, of vijandgezindheid optreden. In het allerbeste geval begrijpt hij jou toch niet, en druipt hij af.
Pure (al)chemie
Indien je de wereld van Moeder Natuur goed bekijkt, kom je misschien eveneens tot het besef hoe wreed het erin toegaat. 'Wreed' is een woord dat we eraan kunnen geven, maar alles in de Wereld - en, daar bedoel ik mee: alles in de gehele kosmos - dient nu eenmaal om elkaar te voeden. Zelfs sterren eten sterren en planeten op.
In wezen is er aan eten of opgegeten worden niets wreeds aan, tenzij je het zo wenst te vertalen: tenslotte moet alles wat leeft zichzelf kunnen voeden om in leven te blijven.
Ook op Aarde voedt het ene zich met het andere, en zelfs mensen die sterven, dienen als voeding voor een hoger geheel. Je leeft dus niet voor niets, godzijdank. :-) Tenslotte gaat er geen greintje energie in het gehele universum verloren. Het énige wat geschiedt is 'omzetting' - of, noem het 'transformatie'.
Dus, als jij ooit komt te sterven, en er van jou zowel letterlijk als figuurlijk niets overblijft, ben je nog immer voeding. Tof, hé! Niet enkel en alleen voor Moeder Aarde, die het stoffelijke in zich opneemt, maar ook voor de Maan, de andere planeten en de Zon voeden ze met jouw 'energetische restanten'. Natuurlijk mag je me niet geloven. Toch niet klakkeloos. Maar zoek het wél voor jezelf uit!
Anderzijds...
... is het misschien veel beter dat je er zo weinig mogelijk over afweet, en met de bestaande overtuigingen blijft voortleven; overtuigingen, die je ooit ergens hebt gehoord of gelezen, en dus tóch niet de jouwe zijn. :-)
Er meer over aan de weet komen, heeft slechts zin indien je ooit aan Zelfkennis doet, en inziet waarom het beter is om niet als 'gewone voeding' te dienen... Dienen, net zoals men een godheid zou dienen.
Zelfs nu, terwijl je nog leeft, kan je gerust vergeleken worden met een rondlopende batterij, die zichzelf oplaadt, geprikkeld wordt, energieën uitwisselt, energieën omzet, en zo meer.
Een beetje reclame: Indien je ooit interesse stelt in het thema 'Zelfkennis', raad ik jou aan om DIMschool vzw te contacteren. Misschien is er voor jou nog een plaatsje vrij.
Over voeding gesproken...
In een fotoreportage beroepsfotografe Julia Sundukova kunnen we zien hoe een zwaargebouwde komodovaraan een arme, nietsvermoedende geit trachten te vangen. Komodovaranen zijn nu eenmaal in staat om hun prooi van op een afstand van 9 kilometer te ruiken en ze zijn ook vooral bekend om hun techniek om in groep te jagen.
Wel ruikt een varaan niet met de neus maar gebruikt het orgaan van Jacobson, dat bestaat uit zeer gevoelig weefsel en gepositioneerd is in het gehemelte van de bek. Doordat de tong gespleten is kan de komodovaraan 'in stereo' ruiken, en zo bepalen waar de geur het sterkst is - ofwel, waar de geur vandaan komt. Om die reden kan een komodovaraan bij een gunstige wind een rottend karkas of een nog levende prooi opsporen op een afstand van meer dan acht kilometer.
Onderstaande taferelen speelden zich af op het Indonesische eiland Komodo. Het eiland meet zo'n 390 km² en heeft ongeveer 2.000 inwoners, die deels afstammen van naar het eiland verbannen gevangenen. De meesten van hen zijn islamieten, maar er zijn ook christenen en hindoes.
Het is een prachtig voorbeeld van hoe een geit geleefd heeft om uiteindelijk als voeding voor enkele komodovaranen te 'dienen', nadat ze misschien voor het nageslacht heeft gezorgd.
Bekijk de foto's vanuit het oogpunt om voor jezelf de 'hoofdreden van alle bestaan' veel beter te kunnen be-grijp-en, en dus niet vanuit het instinctieve emotionele...
Zijn komodovaranen slecht omdat ze geiten opeten?... Toch prachtig, hé, om te zien hoe perfect Moeder Natuur in elkaar zit, nietwaar? Jij, ik, de 7 miljard anderen, en alles wat leeft, maken daar deel van uit.