Hoe dichter bij de bron, hoe zuiverder het water. Gurdjieff bezocht indertijd Egypte met enkele vragen in zijn hoofd, waaronder: "Wat is het doel en de betekenis van alle leven op Aarde, en vooral dat van de mens?"
Hij kwam tot de vaststelling dat de esoterische genootschappen, ontstaan uit en nog verbonden met aloude beschavingen, daarop wel degelijk het ware antwoord kenden. Daarenboven was hij er op uit om een verklaring te vinden voor het bestaan van de sfinx en andere oude monumenten.
De sfinx, bijvoorbeeld, verrijst die zomaar uit het zand van de woestijn ter versiering van het landschap? De piramiden, die wij vandaag de dag onmogelijk kunnen namaken, zelfs indien we alle bouwondernemingen ter wereld samenbrengen, waren dat enkel en alleen graftombes om farao's na hun dood in op te bergen? Als dat de waarheid was, zouden graven, - zoals die we in het Parijse Père-Lachaise aantreffen, bijvoorbeeld - meer dan genoeg hebben volstaan, nietwaar?
De mens van tegenwoordig: de mens, die meer tijd spendeert aan het bevredigen van zijn genoegens, begeerten en lusten, en dus geregeerd wordt door het ego, heeft weinig of helemaal geen tijd om de vraag te stellen wie of wat hij in wezen is.
Mensen verkeren in een diepe slaap, maar beseffen het niet. Wie zei alweer: 'Ontwaak!' - 'Word wakker!' - 'Ontslaap!' ?... Dankzij tv-programma's, zoals 'Ik weet wat je deed', kan een mens een beeld verkrijgen van hoe de hersenen ons beïnvloeden vanuit de wereld van suggestie en auto-suggestie. In de slaap kan de mens slechts één ding doen, en dat is dromen, zich dingen verbeelden, hopen, fantaseren, en dergelijke meer en - geloof me of niet: alle 'spirituele boeken' wiegen mensen nog dieper in slaap waardoor 'hopen' en 'geloven' wordt aangewakkerd, niet het 'objectieve weten'.
Op 14 september 1911 beloofde Gurdjieff, aan zichzelf, om mensen wakker te maken en ze te laten uitgroeien tot een nieuw niveau van bewustzijn. Ouspensky, één van zijn vele leerlingen, noemde het: 'De Vierde Weg'.
Gurdjieff hield woord. In zijn boek, 'Beelzebubs verhalen aan zijn kleinzoon', staan al zijn bevindingen afgedrukt. Zij, die aan Ware Zelfkennis doen, beschouwen dit monumentaal werk als Gurdjieff's bijbel. Anderen, waarmee ik dan de 6 ½ aardbewoners bedoel, zullen dat boek in de verste uithoek van de kamer werpen, nog vooraleer ze bladzijde 50 hebben bereikt.
'Beelzebubs verhalen aan zijn kleinzoon' is een boek, dat moet ontcijferd worden en wel op dezelfde manier waarop de Egyptische hiëroglyfen worden geïnterpreteerd. Anders gezegd - en slechts de goede verstaander heeft maar een half woord nodig: beelden zeggen duizendmaal meer dan woorden.