Beste Eclecticus,
2023 is bijna geschiedenis geworden, zijnde: 'datgene wat geschieden is'. Maar, ja: geschiedenis herhaalt zich, non-stop. Hopelijk heb je je niet al teveel door het wereldgebeuren laten beïnvloeden. Blijf ernaar kijken, en werk ondertussen verder aan jouw eigen, innerlijke wereld. Tenslotte kan jij aan alles wat daarbuiten gebeurt toch niets verhelpen. Alles gebeurt, en wel op de manier dat het niet anders kan geschieden. Toch denken mensen dat men in al dat gebeuren iets kan 'doen'. Wat 'doen'?...
Oké, daar waar oorlogen woeden kan een mens, bijvoorbeeld, (samen met de paus) bidden - waardoor de heiligen, engelen en goden zich zullen spoeden om er een einde aan te maken.
Och, in 'Op Zoek naar het Wonderbaarlijke' kunnen we over 'doen' een tekst uit 1916 (her)lezen...
"Hoe kunnen we ons ontdoen van valse ideeën?" vroeg Ouspensky. "We zijn afhankelijk van de vormen van onze waarneming. Valse ideeën worden geproduceerd door de manieren van onze waarneming."
Gurdjieff schudde het hoofd... "U hebt het weer over iets heel anders," zei hij. "U spreekt over fouten die uit de waarneming voortspruiten, maar daarover heb ik het niet. Binnen de grenzen van gegeven waarnemingen kan men meer dwalen of minder dwalen. Zoals ik al eerder heb gezegd, is het voornaamste waandenkbeeld van de mens zijn overtuiging dat hij kan doen. Alle mensen denken dat zij kunnen doen, alle mensen willen iets doen, en de eerste vraag die alle mensen altijd stellen, is wat zij moeten doen. Maar in werkelijkheid doet niemand iets en kan niemand iets doen. Dit is het eerste wat wij dienen te begrijpen. Alles gebeurt. Alles wat een mens overkomt, alles wat door middel van hem wordt gedaan, alles wat van hem uitgaat - dat alles gebeurt. En het gebeurt op precies dezelfde manier als de regen valt ten gevolge van een temperatuursverandering in de hogere luchtlagen of in de omringende wolken, zoals de sneeuw smelt onder de stralen van de zon, zoals het stof opdwarrelt met de wind.
De mens is een machine. Alles wat hij doet, al zijn handelingen, woorden, gedachten, gevoelens, overtuigingen, meningen en gewoonten zijn het resultaat van invloeden en indrukken van buiten. Uit zichzelf kan een mens geen enkele gedachte, geen enkele handeling voortbrengen. Alles wat hij zegt, doet, denkt; voelt - dat alles gebeurt. De mens kan niets ontdekken, niets uitvinden. Alles gebeurt.
Dit feit voor zichzelf vast te stellen, te begrijpen, overtuigd te worden van de waarheid ervan, betekent dat men zich ontdoet van duizend illusies omtrent de mens, omtrent zijn vermogen scheppend werkzaam te zijn en zijn eigen leven bewust te organiseren, enzovoort. Er bestaat niets van dit alles. Alles gebeurt - volksbewegingen, oorlogen, revoluties, regeringswisselingen, dat alles gebeurt. En wel op precies dezelfde wijze als alles gebeurt in het leven van de enkeling. De mens wordt geboren, leeft, sterft, bouwt huizen, schrijft boeken, niet zoals hij wil, maar zoals het gebeurt. Alles gebeurt. De mens heeft niet lief, haat niet, verlangt niet - dat alles gebeurt.
Maar niemand zal het ooit geloven wanneer je hem vertelt dat hij niets kan doen. Dit is het meest onaangename en beledigende wat je hem kunt zeggen. Het is vooral daarom zo beledigend en onaangenaam omdat het de waarheid is en niemand wenst de waarheid te kennen.
Wanneer u dit begrijpt, zullen wij beter met elkaar kunnen praten. Maar ook al begrijpt men het met zijn denken, dan is het nog heel iets anders het met zijn 'gehele massa' te voelen, er werkelijk van overtuigd te zijn dat het zo is en het nooit te vergeten.
Met dit vraagstuk van doen, (Gurdjieff legde opnieuw de nadruk op dit woord) is nog iets anders verbonden. Het komt de mensen altijd voor dat de anderen alles steeds verkeerd doen, niet zoals het gedaan zou moeten worden. Iedereen denkt altijd dat hij het beter zou kunnen doen. Zij begrijpen niet en willen niet begrijpen dat alles wat gedaan wordt en vooral wat al op één manier gedaan is, niet op een andere manier kan worden of kon zijn gedaan. Hebt u opgemerkt hoe iedereen nu over de oorlog praat? Iedereen heeft zijn eigen plan, zijn eigen theorie. Iedereen vindt dat niets wordt gedaan zoals het zou moeten. In werkelijkheid wordt alles gedaan op de enige manier waarop het gedaan kan worden. Indien één ding anders kon zijn, zou alles anders kunnen zijn. En dan zou er misschien geen oorlog zijn geweest.
Probeert u te begrijpen wat ik zeg: alles is van alles afhankelijk, alles is verbonden, niets staat op zichzelf. Daarom gaat alles op de enige manier waarop het kan gaan. Indien de mensen anders waren, zou alles anders zijn. Zij zijn wat zij zijn, en daarom is alles zoals het is."
Dit viel heel moeilijk te verwerken...
"Kan er niets, absoluut niets, worden gedaan?" vroeg Ouspensky.
"Absoluut niets."
"En kan niemand iets doen?"
"Dat is een andere vraag. Om te kunnen doen dient men te zijn. En het is noodzakelijk eerst te begrijpen wat zijn betekent. In de loop van onze gesprekken zult u bemerken dat wij een speciale taal gebruiken en dat het om met ons te kunnen praten nodig is die taal te leren. Het heeft geen zin in de gewone taal met elkaar te spreken, want wij kunnen elkaar in die taal onmogelijk begrijpen. Dit doet u op het ogenblik ook vreemd aan. Maar het is waar. Om te kunnen begrijpen is het nodig een andere taal te leren. In de taal die de mensen gebruiken, kunnen zij elkander niet begrijpen. Later zult u inzien waarom dit zo is.
Vervolgens moet men leren de waarheid te spreken. Dit komt u ook vreemd voor. U geeft er zich geen rekenschap van dat men de waarheid moet leren spreken. Het schijnt u toe, dat het voldoende is dit te willen of ertoe te besluiten. Maar ik zeg u dat de mensen betrekkelijk zelden opzettelijk een leugen vertellen. In de meeste gevallen menen zij de waarheid te spreken. En toch liegen ze voortdurend, zowel wanneer zij een leugen willen vertellen als wanneer zij de waarheid willen spreken. Zij liegen voortdurend, zowel tegen zichzelf als tegen anderen. Daardoor begrijpt niemand ooit zichzelf, of iemand anders. Denk eens aan: ... zou er ooit zoveel tweedracht, zo'n diep wanbegrip en zoveel haat tegen de inzichten en meningen van anderen kunnen bestaan als de mensen elkaar konden begrijpen? Maar zij kunnen elkaar niet begrijpen, omdat zij het liegen niet kunnen laten. De waarheid spreken, is het moeilijkste wat er op de wereld bestaat, en men moet veel en lang studeren om de waarheid te kunnen spreken. Het te willen is niet voldoende. Om de waarheid te spreken moet men weten wat de waarheid is en wat een leugen is - allereerst in zichzelf. En dat wil niemand weten."
Bron: 'Op zoek naar het wonderbaarlijke' - blz 32-33
Voor de 'afgedwaalden', zijnde bezoekers die het toch hebben gelezen: een beetje reclame...
Interesse om vanaf 2024 (online, via Skype) aan jeZelf te beginnen werken? Hoe jong of oud je ook bent: slechts één adres! :-) Contacteer DIMschool vzw! Doe het nu, tenzij je aan de mañana-ziekte lijdt, en dus verkiest om verder van de aangename slaap te blijven genieten. Dan tot in 2025, misschien?...
