Het vorige mirakel sedert de verschijning in 1858 van de Maagd Maria aan de inmiddels heilig verklaarde Bernadette Soubirous dateert uit 2013, en nu mag Lourdes naar het schijnt pronken met het zeventigste.
De bisschop van Beauvais, in het noorden van Frankrijk, heeft op zondag van vorige week de genezing in 2008 van de 79-jarige Zuster Bernadette Moriau, een non die zwaar invalide was, als een mirakel bestempeld.
Ze werd in 1939 geboren en kreeg vanaf 1966 onverklaarbare pijn toen ze 27 jaar oud was. Ondanks enkele chirurgische ingrepen kon ze niet langer werken als verpleegster, omdat ze niet meer op een normale manier kon lopen.
In juli 2008 nam de toen 69-jarige non, op aanraden van haar arts Christophe Fumery, deel aan een pelgrimstocht naar Lourdes, waar ze het sacrament van de zieken ontving. Op dat moment voelde ze de aanwezigheid van Jezus Christus, "en Hij zag mijn lijden," zei ze. Ze voegde eraan toe dat ze naar daar was gegaan om te bidden. Te bidden om genoeg kracht te hebben om haar weg te vervolgen, en er niet om had gevraagd te genezen. Wel vroeg ze tijdens de gebeden dat anderen zouden genezen, vooral de veel jongeren.
"Toen ze enkele dagen later terug thuis was, het was 11 juli 2008 en 18u45 om precies te zijn, voelde ze plots een ongewoon gevoel van rust en warmte in haar lichaam," zei monseigneur Jacques Benoît-Gonnin, de bisschop van Beauvais. Diezelfde dag nog staakte ze alle medische behandelingen.
Toch heeft ze nadien veel tranen gelaten, gewoonweg omdat ze zichzelf afvroeg waarom zij genas en er nog zoveel andere zieken zijn, veel jonger dan haar.
"Deze plotse, volledige en blijvende genezing blijft vandaag nog altijd onverklaarbaar volgens onze wetenschappelijke kennis," luidde het in de tekst van de bisschop. Hij bestempelde de genezing dan ook als een mirakel.
Nawoord
Heel toevallig stootte ik gisteren op een boek van Robert Collier (1885 – 1950), gericht aan mensen die daadwerkelijk willen weten wat 'gebed' en 'bidden' inhouden. Anders gezegd: net als Zelfkennis..., niet voor iedereen bestemd. :-)
Weet, dat de meeste mensen over bidden en gebed geen jota afweten, en zelfs de onwetende priesters, noch de parochiehanen en parochiekiekens kunnen jou daarover iets nieuws aanleren. Bidden heeft, bijvoorbeeld, nu eenmaal geen uitstaan met een aangeleerde tekst die men als een papegaai afratelt, noch met het afsmeken van goddelijke gunsten, noch jezelf wenden tot een godheid, gemaakt naar het beeld en gelijkenis van de mens, en zo meer, en zo meer.
Robert Collier: "Maar, als ik 'gebed' zeg, dan bedoel ik niet de smeekbede. Ook heb ik het niet over de talrijke, nutteloze herhalingen, die zelfs zelden of nooit de aandacht trekken van degene die ze herhaalt, laat staan van de Heer. Gebed is expansie, en uitbreiding van jezelf in het Goddelijke overal om je heen. Zoals Kahlil Gibran het beschreef in zijn boek 'De Profeet':
"Want wat is gebed anders dan je uitstroming in de levende ether? Wanneer je bidt, stijg je op naar boven om hen te ontmoeten die op hetzelfde ogenblik bidden en die je, behalve in het gebed, misschien nooit zou ontmoeten. Je bezoek aan die onzichtbare tempel dient dan ook enkel ter vervoering en zoete omgang. Want, indien je de tempel met geen andere bedoeling dan om te vragen zou binnengaan, zul je niet ontvangen, en indien je haar zou binnengaan om jezelf te verootmoedigen, zul je niet worden verhoogd. Of zelfs indien je zou gaan om het goede over anderen af te smeken, zul je niet worden verhoord. Het is genoeg dat je de onzichtbare tempel binnengaat. Ik kan je niet leren hoe je met woorden moet bidden. God luistert niet naar jouw woorden, tenzij Hij ze zelf door jouw lippen spreekt."
Ondanks het feit, beste lezer, dat ik jou niet kan garanderen dat er zich een mirakel in jouw leven zal voordoen, hoop ik dat je toch iets aan deze blog hebt gehad... :-)