Ongeveer 960.000 Belgen slikken antidepressiva. De meerderheid van hen lijden zelfs niet aan een acute vorm van depressie. Antidepressiva kunnen enkel en alleen worden verkregen via een doktersvoorschrift. Naar het schijnt worden ze niet lichtzinnig voorgeschreven. Men beweert zelfs dat de geneesheer die beslissing weloverwogen neemt. Betekent dit dan dat de arts in de eerste plaats gezondere alternatieven aanbeveelt, en de oorzaak aanpakt vooraleer het symptoom te bestrijden?
"Vorig jaar is de verkoop van de 'vastgestelde dagelijkse dosis' antidepressiva gestegen met 4,3%, om uit te komen op 284 miljoen dosissen," aldus Pharma.be.
In de ziekenhuizen is er sprake van een toename met 18,6 %, tot 8,7 miljoen dosissen. De patiënten verhogen de dosering omdat ze 'door aanhoudende consumptie hogere dosissen nodig hebben om het gewenste effect te bereiken,' zegt Pharma.be. Bovendien zal de genees-heer de behandeling wijzigingen en iets anders voorschrijven, afhankelijk van de reacties van de patiënt én van de eventuele bijwerkingen.
Enkele cijfers:
In 1830 woonden er in België amper 4 miljoen inwoners. Op 1 januari 2010 was het bevolkingsaantal in België aangegroeid tot 10.839.905, waarvan 5.527.684 vrouwen en 5.312.221 mannen. Ongeveer 1,4 miljoen ervan zijn in het buitenland geboren.
- Van de 10.839.905 waren 1.131.667 jongens, en 1.082.489 meisjes onder de 18 jaar.
- Ouderlingen boven de 65: 784.215 mannen en 1.075.944 vrouwen.
- Tussen de 18 en de 64: 3.396.339 mannen en 3.369.251 vrouwen.
Van die 10.839.905 inwoners slikken er dus 960.000 antidepressiva. Met cijfers kan men in alle richtingen uitgaan: we weten natuurlijk niet in welke leeftijdsgroep we het merendeel ervan moeten terugvinden.
Anders gezegd: indien we de 960.000 antidepressiva-slikkers in de groep van 65-plussers moeten gaan zoeken, is dat veel geruststellender dan indien het merendeel ervan rond de 35 jaar hangt, denk ik.
Zelfs indien het allemaal 65-plussers zijn, stel ik mezelf de vraag op welke manier ze van de kwaliteit van hun leven hebben kunnen genieten. In de veronderstelling natuurlijk dat er ooit een greintje kwaliteit te vinden was.
Sommige mensen zijn vreemde wezens. Ze hechten soms meer waarde aan een eventueel (denkbeeldig?) leven na dit leven dan aan een leven tijdens dit leven. Ken jij zo iemand?