Liefde tussen man en vrouw

Over de Liefde waar misschien elke mens naar snakt…
door Tsenne Kikke - dinsdag 17 december 2024 6:26

Liefde is iets mysterieus. Zo mysterieus zelfs dat niemand het begrijpt, noch kent. Het is eerder een onbekend fenomeen dan een verschijnsel. Want, een verschijnsel dat nooit opdaagt, behalve in de verbeelding misschien, is zijn naam niet waard. Zelfs indien liefde een verschijnsel zou zijn, dan zal het - zoals het woord het zelf zegt: verschijnen, om dan misschien voor eeuwig en altijd opnieuw te verdwijnen, net als eender welk ander verschijnsel.

Kortom: Liefde met een hoofdletter is wellicht het meest mysterieuze en ongrijpbare fenomeen in het menselijke bestaan. Ze overstijgt de gebruikelijke definitie van liefde als een gevoel of biologisch impuls. Met een hoofdletter geschreven, lijkt Liefde te verwijzen naar een universeel, spiritueel of kosmisch principe dat diep verbonden is met de essentie van het leven zelf.

Wie ziet er niet graag een speelfilm waarin de thema's romantiek en liefde de hoofdrol spelen? Nog zo mooi, nietwaar? Het spreekt niet enkel en alleen onze verbeeldingswereld aan, maar het is alsof het ons hoop geeft. Hoop..., alsof dat mysterieus fenomeen toch écht zou kunnen bestaan. Al was het maar op het witte doek, TV-scherm, of in onze wereld van pure fantasie.

Liefde wordt overal bezongen: in liedjes, met duizenden rake woorden omschreven in boeken en bloemrijke gedichtjes, en zeer veel mensen durven er nog van dromen. Het is net alsof we een schim najagen in de hoop en verwachting dat het zich ooit aan ons zou kunnen manifesteren.

Natuurlijk wordt onze planeet Aarde ook bevolkt door mensen die alle hoop reeds hebben opgegeven, nuchterder zijn geworden - of zelfs een hekel hebben gecultiveerd voor al dat zogenaamde 'onnozel sentimenteel gedoe'. Het zijn de tegenpolen, en zorgen dus voor het evenwicht tussen het yinne en het yange.

Vanuit Gurdjieff’s perspectief kan Liefde gezien worden als de verzoenende kracht die tegengestelden samenbrengt. Het is noch passief, noch actief, maar eerder een synthese die harmonie schept. Hoe deze verzoening werkt en waarom zij soms ontbreekt in de wereld, is een vraag zonder eenvoudig antwoord. Waarom? Gewoonweg; omdat je aan mensen onmogelijk kunt uitleggen wat er in hen zoal ontbreekt.

Het is een feit: Tijd knaagt aan onze verbeeldingswereld en reduceert dromen tot vormloze, grijze wolkjes die vanuit ons hoofd langzaam - maar dan ook bijna zeker - naar de buikstreek afdalen. Afwezigheid van het fenomeen 'Ware Liefde' kan een mens op die plaats een knagend gevoel geven. Om die reden gaat de liefde van de man door de maag. Om dat nare gevoel onbewust te onderdrukken, natuurlijk. Mensen die niet aan Zelfkennis doen, hebben spijtig genoeg geen begrip van hoe het mechanische deel van hun lichaam in elkaar steekt. Je kunt slechts controle over iets hebben nadat je het grondig kent, en beheerst. Deze regel geldt voor elk voertuig: ook dus voor datgene wat je jouw lichaam noemt... "En," zei Gurdjieff, "het menselijk lichaam zit ingewikkelder in elkaar dan een trein of vliegtuig."

Maar om samen te hokken, is de liefde-die-ontbreekt geen obstakel. Samenhokken, samenwonen, huwen, zijn allemaal synoniemen van elkaar, afhankelijk van de bril en de kleur van de glazen waardoor men kijkt. Datgene wat elke mens hier op Aarde liefde noemt is gewoonweg zelf-liefde, oftewel: eigenliefde - en, zolang het ego verkrijgt waarnaar het verlangt en zich dingen blijft verbeelden, kan de relatie lang blijven voortduren. Nochtans kan elke relatie eveneens abrupt worden afgebroken. Tenzij men angst heeft de partner te verlaten, omdat men niet weet wat men met een alleen-zijn moet gaan aanvangen. Zielig, hé!

Als er geen 'plaatsvervanger' opdaagt, is het soms beter om tot ter dood naast elkaar te blijven leven. Beter iets dan niets, nietwaar? 'Iets is alleszins beter dan een stap in het onzekere te nemen,' wordt er ons soms ingefluisterd. Jazeker: ook gedachten zijn vreemde fenomenen. De meeste van die gedachten zijn zelfs niet de onze. Het is alsof ze zomaar uit het niets ontspringen en zich aan ons opdringen, automatisch. Net zoals een radio, die niet zomaar met onze denkbeeldige wil kan worden afgezet.

Enerzijds is het een feit dat geen mens in de buitenwereld de Liefde kan geven waarover hij/zij eveneens niet beschikt. Anderzijds oogt gras op een ander veel groener, met de nadruk op het woordje 'oogt'. Heb je jezelf dan ook nog nooit afgevraagd welke meststof ze aan die andere kant daarvoor gebruiken?...

Om toch maar met een aangename noot te eindigen...

Volgens Gurdjieff's leringen kan ontkenning - of, een afwezigheid, een krachtig middel zijn voor bewustwording. Door te erkennen dat een volmaakte, onvoorwaardelijke Liefde hoogstwaarschijnlijk niet bestaat, worden we uitgedaagd om onze illusies los te laten en te zoeken naar wat echt is - binnen onszelf én in onze relaties met anderen.

De uitnodiging van een onbestaande Liefde is dus niet om haar als iets buiten ons te vinden, maar om dieper te kijken naar wat haar afwezigheid ons leert. Misschien is ze geen 'ding' dat we kunnen vasthouden, maar een richtingwijzer naar innerlijke groei, waarheid en verbinding met een veel groter geheel.

Klonk dat niet mooi?... En, wat vind je hiervan?...

"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."

- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

En, voel jij je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik dan op deze link. Alvast bedankt!

Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB

- Indien je zo'n (bak)steentje bijdraagt, ook eventueel via een aankoop of een Zoek&Vind abonnement, mogen we jouw naam hieronder publiceren? Laat het ons weten! -