Ofwel verkrijgt een mens volledige controle over het tijdelijke en dus vergankelijke, stoffelijk lichaam - ofwel, blijft men onder volledige controle van dat lichaam staan; een iets, waartegen velen rebelleren, omdat er een inspanning van hen wordt verwacht. :-)
Wel is het moeilijk om zelfs de ietwat spiritueel ingestelde mens te laten inzien hoe moeilijk het is om te stoppen met zichzelf met het eigen lichaam te identificeren. Men mag nog duizendmaal per dag het zinnetje "Ik heb een lichaam, maar ben dat lichaam niet" als een 45-toeren plaat die blijft hangen afratelen, nooit zal men in staat zijn om van dat lichaam vrij te komen. Tenzij in de verbeeldingswereld, hetgeen dan weeral een bewijs zou kunnen zijn dat men onbewust half-wakend door het leven gaat, en dus slachtoffer is van de overdagse slaaptoestand.
Over inspanningen gesproken...
Zo heb ik, bijvoorbeeld, respect voor mensen die aan yoga doen. Ooit ben ik er zelf ook eens mee begonnen. Maar, zeer veel beoefenaars en cursusleiders ervan zijn zodanig met hun lichaam vergroeit, dat ze soms vanuit hun ego mensen trachten te overbluffen met hun acrobatische toeren. En, aan de opleiding van dat acrobatische kan reeds op heel jonge leeftijd worden begonnen. In mijn opinie: geen aanrader, tenzij je écht goed weet waaraan je begint...
In de leerstellingen van Gurdjieff is er sprake van de 'Vier Wegen'; verschillende wegen, waaruit een mens met een innerlijke roeping kan kiezen, zijnde: de weg van de fakir, die van de monnik, die van de yoga, en die door Gurdjieff zélf werd voorgesteld, de zogenaamde Vierde Weg; een uitdrukking die door zijn leerling P. D. Ouspensky werd gelanceerd.
Wel moet ik toegeven, dat alles er op lijkt dat men in Oosterse scholen, waaronder de Tibetaanse kloosters, mensen kan ontmoeten, die zich tegelijkertijd als een fakir, monnik en yogi kunnen uitgeven, en dus in zichzelf 'iets' kristalliseren; een 'iets', dat volledig losstaat van dat stoffelijke lichaam. Je zou het dus ook 'De Vierde Weg' kunnen noemen.
De yoga, die men hier in het Westen praktiseert, is heilzaam voor het lichaam, net als turnoefeningen - en, als je tot rust wenst te komen, of indien je wil mediteren, is de lotushouding een eventuele aanrader.
Nogmaals, ik kan erover meespreken. Toen ik in 1976 mijn eerste vzw in het Antwerpse oprichtte, 'Psychon' genaamd', konden de leden, naast thema's als astrologie, magie, runen, parapsychologie, en zo meer, eveneens aikido, yoga en zen volgen. Zen, toen gegeven door Gilbert Willems uit Brussel, sprak me uiteindelijk meer aan dan yoga, dat - volgens mij veel té lichaamsgericht was, en waarvan de ademhalingsoefeningen niet overeenkwamen met die van de Gurdjieff-leer.
Zen genoot dus mijn voorkeur - doch, ik besefte toen al dat, indien ik volledige controle over mijn lichaam wenste te verkrijgen, ik tot veel meer in staat moest zijn.
Zelfs Gurdjieff liet ons weten dat gewone inspanningen niet voldoende zijn: "Gewone inspanningen zijn goed voor gewone mensen," beweerde hij. "Indien je tot een supermens wenst uit te groeien, zijn superinspanningen nodig."
Wat kan men over 'superinspanningen' verstaan? Hieronder vind je er een klein voorbeeldje van...: je zou er moe van kunnen worden. Ik bedoel: van er gewoonweg naar te kijken. :-)
Nog iets: ondanks het feit, dat er in het filmpje wordt aangeraden om die monnik niet na te bootsen, heb ik een sterk vermoeden dat je het automatisch niet zult doen - zelfs, indien je nu al in staat bent om jouw benen in jouw nek te leggen...
En? Wat vond je van die 'demonstratie'? Enig idee wat er zo ongeveer in dat lichaam omging? Of, aanschouwde je slechts het uiterlijke, en heb je er dus niet veel aan gehad?...
In elk geval: om de beginselen ervan onder de knie te krijgen, heeft een mens er minstens 2 jaar voor nodig (elke dag een tweetal uurtjes, waarbij men geen dag mag overslaan). En daarna moet men het dagdagelijks blijven onderhouden.
Innerlijk Vuur
Iets na de eerste minuut was er sprake van Tumo, het innerlijke vuur, weet je nog? Dankzij onderstaand filmpje kom je er een klein beetje meer van aan de weet...
Over dat Innerlijk Vuur bestaan er zeer veel misverstanden. Westerse menstypen gebruiken het soms om vanuit hun ego een show op te voeren. Door, bijvoorbeeld, lange tijd in ijs te worden ondergedompeld. Anderzijds leveren ze erdoor het bewijs dat ook een westerse mens in zichzelf dat vuur kan aankweken, aanwakkeren en aanwenden.
Maar, indien eerder het spirituele gedeelte ervan jouw interesse geniet, kan ik jou mededelen, dat je dat vuur voor andere zaken kunt gebruiken. Om jezelf te helen, bijvoorbeeld, of om op een gelukkigere manier door het leven te gaan.
Als beginsel daarvan moet je weten dat het lichaam drie vormen van voeding nodig heeft, zijnde: eten en drinken, lucht en indrukken, waarvan de laatste de meest belangrijke is. Indien je daarover meer aan de weet wenst te komen, raad ik jou aan om de leerstellingen van Gurdjieff te bestuderen, en dus aan Zelfkennis te doen, zijnde: het kennen van het niet-lichaamgebonden Zelf. Contacteer daarvoor DIMschool vzw.
Maar, ook eten en drinken is belangrijk! Zo gaat, bijvoorbeeld, de liefde van de man door zijn maag. :-) Een gezond verteringstelsel is vanzelfsprekend dan ook primordiaal, net als een gezonde geest (verwijzend naar de binnenkomende indrukken).
Vergelijk de maag met een verbrandingsoven. Hoe beter die werkt, hoe gezonder je door het leven zult gaan. Daarom doe je er goed aan om dat Innerlijk Vuur in jezelf te creëren. Het zal ervoor zorgen dat die verbrandingsoven - wat je ook eet - optimaal werkt.
Wat je daarbij nog moet weten, is om zoveel mogelijk warme dranken tot jou te nemen, vooral in de lente. Waarom? Wel, in de winter is jouw verbrandingsoven op de automatisch piloot ingesteld. Maar, van zodra de koude dagen voorbij zijn, en het weer zachter wordt, slaat die automatische piloot af. Daarom doe je er goed aan om vanaf 's morgens vroeg warme dranken te nuttigen en koude zoveel mogelijk te vermijden. Want, als jouw verbrandingsoven niet goed werkt, zal dat - wat je ook eet - jou kunnen ziek maken.
Maar, zoals ik reeds meermaals schreef: geloof geen woord van al wat ik publiceer, en zoek het dus voor jezelf uit, opdat die kennis jouw bezit wordt, en geen deel uitmaakt van de reeds 'geleende kennis'.
Extra nota: sommige zaken dienen - volgens mij - met een korrel zout te worden opgenomen - en, wat dat verhaal over die Tibetaanse monniken betreft, die dat onweer veroorzaakten om de Chinese aanvallers weg te houden, zou ik er zelfs een gehele Siberische zoutmijn bij willen betrekken. Want, voor zover ik op YouTube-filmpjes heb kunnen zien, was geen enkel Tibetaans klooster daartoe tot op heden in staat.
Wel deden zeer veel monniken aan zelfverbranding, hetgeen dan weeral niets te maken heeft met dat Innerlijk Vuur... :-)