Alles wat bestaat steekt op een wetmatige en wiskundige manier in elkaar. Zo heeft Ware Kunst veel met wiskunde te maken. Indien je de rode draad van je eigen leven kunt zien en naar de laatste drie jaren kijkt, weet je hoe de volgende drie er ongeveer zullen uitzien. Ook ken je de exacte gevolgen indien je de oorzaken kent, enzovoorts. Op eenzelfde wijze zijn zowel de getijden, evenals de zon- of maanverduisteringen, die zich in de 22ste eeuw zullen voordoen, nu al 'voorspelbaar'.
Natuurlijk bestaan er zeer veel wetten en vormen van wiskunde waarmee we rekening moeten houden. Zo gaat een wiskunde die op Aarde van toepassing is, niet op voor al wat de Ruimte aangaat. Hetzelfde geldt voor wat de Wetten betreft.
Nu, dat we het over de Aarde en de Ruimte hebben...
De aardbol is ietwat aan de polen afgeplat, maar als we niet gaan muggenziften, kunnen haar 'rond' noemen, doch de Zon, en alle planeten eveneens. Hoe komt dat? Anderzijds is de Melkweg een platte schijf en ook daar zijn er mathematische redenen voor.
Het rondvormige heeft te maken met zwaartekracht, evenwicht en sferische symmetrie, daar waar platte schijven beantwoorden aan de wet van symmetrie, en zo meer.
Kleine hemellichamen zijn niet bolvormig, gewoonweg omdat hun eigen zwaartekrachtveld veel te klein is om aan die Wet van de Zwaartekracht te voldoen, en dus hun afwijkende, grillige vorm kunnen behouden. Een voorbeeld daarvan is 433 Eros, een S-vormige asteroïde die dicht bij onze Aarde staat en iets van een 34 kilometer wijd is en 11 km hoog en breed.
Zo zal een hemellichaam ter grootte van 700 km zijn oorspronkelijke vorm min of meer behouden, maar alle lichamen van een grootte van minstens 1.000 km verkrijgen automatisch een ronde vorm en doet het wiskundige onherroepelijk zijn intrede.
Matt O’Dowd vertelt jou daar veel meer over ...
