... dan kunnen Hongkongers jou misschien de nodige inspiratie geven.
In 1945 telde Hongkong zo'n 600.000 inwoners en momenteel zijn het er iets meer dan 7 miljoen. Van die 7 miljoen hangt bijna 90% van de Hongkongers de traditionele Chinese godsdienst aan. Dit zie je vooral door offerbakjes aan Tudi Gong, een daoïstische god van de grond, landbouw, welvaart en dorpsaangelegenheden vlakbij huisdeuren en de posters van Chinese deurgoden op de deur. De meeste mensen in Hongkong zijn mahayana-boeddhist, confucianist, of daoïst - ook weleens als taoïst geschreven.
In de Chinese volksreligie is de hemel de woonplaats van de Chinese goden. De hemel wordt daarom soms vertaald als 'Woonkamer van de goden'. Maar, men gelooft ook dat overleden mensen opstijgen naar de hemel. De voorouders leven in de hemel en kijken naar hun levende nageslacht in onze wereld. Mensen, die de Chinese volksreligie belijden, geloven dat de voorouders in de hemel hun levende nageslacht kunnen helpen door hen te beschermen tegen het kwaad. Daarom is voorouderverering dan ook belangrijk voor veel Chinezen. Het enige verschil tussen de bewoners van de hemel is de indeling van overleden mensen en goden: goden kunnen naar de aarde komen en overleden mensen niet.
Indien je reeds een godsdienst belijdt, en er 100% tevreden mee bent, dan had je hoogstwaarschijnlijk niet al teveel aan de bovenvermelde tekst. Nochtans zijn er maar weinig mensen die bewust beseffen, dat - indien ze aldaar geboren waren - ze nu Chinees zouden spreken en misschien een Tudi Gong zouden aanbidden.
Ook zouden ze op dit moment dan ook in een stad vol contrasten wonen; een stad met honderden wolkenkrabbers, kleurrijke neonlichten, druk verkeer, maar evenzeer met rustige haventjes en groene zones. Echt iets om naar uit te kijken, nietwaar? Of, niet waar? In elk geval trachtte de Britse filmmaker Billy Boyd Cape die grootstad weer te geven via zijn kort filmpje: 'A wander through Hong Kong'.
