Weet je nog wat ik tot op heden allemaal schreef over het 'Onze Vader'-gebed?...
Zonet las ik, dat er eindelijk een gemeenschappelijke vertaling van het Onze Vader, oftwel als 'OnzeVader', uitgeschreven, is; dit, voor het hele Nederlandse taalgebied. Over de correcte versie van het gebed is sinds de jaren 70 van de vorige eeuw door Vlaamse en Nederlandse kerkgeleerden gediscussieerd. De Nederlandse en Belgische bisschoppen maken nog bekend wanneer het nieuwe Onze Vader gebruikt mag gaan worden.
Het Onze Vader is het bekendste gebed uit de katholieke traditie. Maar de Nederlandse en de Belgische woordkeuzen liepen uiteen, zodat er twee katholieke, Nederlandstalige versies waren. Een speciale commissie heeft nu van de beste vertalingen uit de Vlaamse en de Nederlandse versie één gebed gemaakt.
De commissie heeft een bekende zin uit beide versies van het Onze Vader veranderd, namelijk: '..en leid ons niet in bekoring', is geworden: '...en breng ons niet in beproeving'.
Reden daarvoor is dat ‘beproeving’ - naar het schijnt - de juiste vertaling is van het Latijnse ‘tentatio'; een iets, dat ik sterk betwijfel. Zelfs het Franse 'tentation', evenals het Engelse 'temptation' worden eerder als 'verleiding' vertaalt, 'verleiding', eerder in de betekenis van 'bekoring' dan van 'beproeving'.
Belangrijker is nog volgens de geleerden dat ‘bekoring’ wordt geassocieerd met iets positiefs als ‘bekoorlijk’ en ‘aantrekking’, terwijl het juist als een te bestrijden kwaad is bedoeld.
Goddelijke Vader: Stop met mij/ons te beproeven!
De aangepaste vertaling van het Onzevader luidt: "Onze Vader, die in de hemel zijt, uw naam worde geheiligd, uw rijk kome, uw wil geschiede, op aarde zoals in de hemel. Geef ons heden ons dagelijks brood en vergeef ons onze schulden, zoals ook wij vergeven aan onze schuldenaren en breng ons niet in beproeving maar verlos ons van het kwade."
Begin maar al te oefenen, maar ...
... in essentie komt het allemaal op hetzelfde neer - want, indien het juist als een te bestrijden kwaad is bedoeld - een iets, dat daarvoor ook zo werd vertaald - vraagt iedere gewone sterveling, die tot zijn Goddelijke Vader bidt, om hem niet meer te beproeven.
Dit doet me dan weeral denken aan de beproeving van Abraham, toen God tegen hem zei: "Ga met Isaak, uw zoon, uw enige, die u liefhebt, naar het land van de Moria, en draag hem daar, op de berg die Ik u zal aanwijzen, als brandoffer op."
"Wil jij zo'n Vader?", vroeg ik reeds eerder - en, wie anders dan diezelfde Vader heeft de Duivel geschapen, opdat hij jij zou kunnen beproeven/bekoren/verleiden? In de veronderstelling natuurlijk, dat dat wezen écht bestaat, en niet verwijst naar een ziekelijk Duivelse Denken van het Brein. En, deel uitmakende dus van de pure verbeelding uit de wereld van de Menselijke Slaap.
Nawoord: natuurlijk heeft het gehele OnzeVader een totaal andere betekenis; een betekenis, die geen mens spijtig genoeg kan begrijpen. Toch niet met het gewone weten en denken. Om die reden plaatste ik indertijd de nodige commentaren, of noem het 'vertalingen', in de rubriek 'Eclecticus'. Weet nu al, dat het OnzeVader het meest krachtige gebed is dat er - volgens mij - bestaat.
