Onder telepathie verstaat men het vermogen tot rechtstreekse overdracht van gedachten en gevoelens en van informatie op afstand zonder gebruik te maken van taal of technische hulpmiddelen. Het wordt wel het ‘derde oog’ genoemd. Het woord ‘telepathie’ is een samenstelling van het Griekse ‘tele’, dat ’ver’, of ‘op afstand’ betekent, en ‘patheia’, dat als ‘ontvankelijkheid’ kan worden vertaald. Het bestaan van telepathie is nog nooit wetenschappelijk aangetoond, en het fenomeen wordt dan ook vooral geassocieerd met paranormale vermogens.
De term ‘telepathie’ werd voor het eerst gebruikt door F.W.H. Myers in 1882 nadat hij met Edmund Gurney, Henry Sidgwick en prof. Barrett de mogelijkheden van gedachteoverdracht had onderzocht. Hij doelde daarmee op het feit dat er soms een overeenkomst in de gedachten van twee personen was die verdere causale verklaring behoefde.
Er zijn mensen die beweren telepathie te ervaren. Sommigen onder hen menen dat het een algemeen menselijke eigenschap is, die bij sommigen meer en bij anderen minder, of helemaal niet ontwikkeld is.
Er zijn ook mensen die de mogelijkheid tot telepathie totaal ontkennen. Deze laatste groep zegt dat telepathie slechts een inbeelding is bij diegene die er in geloven - of, dat hun conclusie gebaseerd is op interpretatie. Ze verwijzen naar de telefoonanekdote, die hieronder wordt besproken.
Er zijn benaderingen waarbij telepathie een atavisme is in de ontwikkeling van de mens: een soort dierlijke primitieve communicatie, gebaseerd op instinct. Anderen stellen dat telepathie een nieuwe verworvenheid is die zich aan het ontwikkelen is.
In sciencefiction komt telepathie veel voor omdat het tot de verbeelding spreekt van vele mensen. Ook in sprookjes, literatuur en cultureel erfgoed van vele culturen komt het voor.
Er zijn theorieën die stellen dat telepathie op buitenzintuiglijke wijze tot stand komt. Telepathie zou dan een paranormaal fenomeen zijn en wordt derhalve onderzocht door de parapsychologie.
Hoewel er in het verleden onderzoek naar het bestaan van telepathie is verricht, heerst er in de wetenschap redelijke consensus dat telepathie niet bestaat: ten eerste zijn er nooit wetenschappelijke, reproduceerbare experimenten onder gecontroleerde omstandigheden gepubliceerd waarin het bestaan van telepathie onomstotelijk is aangetoond. De positieve resultaten die werden geboekt met de zogenaamde Ganzfeldexperimenten, bleken nooit of zelden herhaalbaar; gewoonweg, omdat mensen niet elke dag hetzelfde kunnen persteren. Of de resultaten waren niet-significant genoeg naarmate er meer gecontroleerd onderzoek werd verricht.
Ten tweede zou de ontdekking van enige vorm van telepathie een revolutie betekenen in de wetenschap en meer bepaald in de fysica, in de biologie, in de neurologie en de psychologie: een nieuwe vorm van communicatieoverdracht en een nieuwe energiedrager zou hierdoor zijn ontdekt. Dit gegeven vraagt met andere woorden veel bewijskracht; voor uitzonderlijke beweringen worden uitzonderlijk sterke bewijzen gevraagd.
Ten derde stelt de wetenschap zich automatisch de vraag naar de herkomst van dit fenomeen, met name hoe er enige telepathische gave evolutionair - via variatie en natuurlijke selectie - kan zijn overgedragen tot de anatomisch moderne mens: was het fenomeen miljoenen jaren geleden al aanwezig bij de Homo habilis, bij de Homo erectus, of zelfs bij de Australopithecus afarensis
Volgens sommigen valt het bestaan van telepathie echter moeilijk te rijmen met de evolutiewetenschappen: mensachtige wezens met telepathische gaven, zouden evolutionair voordeel moeten hebben gehad: de capaciteit om, bijvoorbeeld, gevaar te kunnen voorspellen, of vroegtijdig aan te voelen, zou een grotere overlevingskans moeten hebben gegeven, wordt er gezegd. Tevens zou deze capaciteit moeten zijn doorgegeven aan hun nakomelingen. Een accumulatie van deze voordelen zou bijgevolg moeten resulteren in een telepathische capaciteit voor talloze mensen op deze wereld, wat de detectie ervan aanzienlijk eenvoudiger zou maken dan nu het geval is.
Maar, indien we teruggaan naar het begin, waarin duidelijk gestipuleerd werd dat telepathie het vermogen is tot rechtstreekse overdracht van gedachten en gevoelens, bijvoorbeeld: tussen de ene persoon en de andere, zelfs al zijn ze mijlenver van elkaar verwijderd, dan heeft deze gave niets te maken met hetgeen zonet werd vermeld. Gevaar voorspellen (helderziendheid) en gevaar vroegtijdig aanvoelen (heldervoelendheid) zijn paranormale vermogens van een totaal andere soort.
Het geloof in telepathie is vaak gebaseerd op de zogenaamde telefoonanekdote: de persoon aan wie je denkt, belt je op datzelfde moment. Dat twee gebeurtenissen op hetzelfde moment plaatsvinden, wil echter nog niet zeggen dat er daartussen een oorzakelijk verband bestaat. Anders gezegd: correlatie is geen causaliteit. Statistisch gezien moeten dergelijke gebeurtenissen wel vaak voorkomen; dit, comform de wetten van de grote aantallen.
Sommige mensen die de theorie achter telepathie verdedigen, menen dat het moduleren en versterken van hersengolven sterk vergelijkbaar is met, en volgens sommigen zelfs een vorm zijn van, een radio. Dit zou een biologische zender-ontvanger vereisen. Verwezen wordt naar de invloed van de pijnappelklier op de hersenen. Wetenschappelijk is er echter bij geen enkel levend wezen een ontvangstmechanisme, of een energetische drager in die zin vastgesteld. Alsof men alles van de hersenen afweet. Eerlijk gezegd snapt men op dit ogenblik slechts 10% , niet meer, van de werkzaamheden van het menselijke brein.
Telepatische gaven kunnen eventueel via Zener-kaarten worden ontwikkeld. Zener-kaarten werden ontworpen in de vroege jaren 30 van de 20ste eeuw door Karl Zener (1903-1963), een collega van J. B. Rhine, voor gebruik in ESP-experimenten. Een set Zener-kaarten bevat vijf kaarten van elk symbool. Het is de bedoeling dat ze worden geschud en dat een ontvanger dan probeert de kaarten te raden die een zender telepathisch probeert te versturen. Of een proefpersoon kan ook proberen te raden welk symbool er staat op de volgende kaart die zal worden omgedraaid. Rhine besefte dat deze test geen onderscheid kan maken tussen telepathie en helderziendheid. Het zou immers niet mogelijk zijn om te achterhalen of een ontvanger boodschappen ontving van de zender zelf, of veeleer informatie binnen kreeg onafhankelijk van de zender. Rhine kon natuurlijk onmogelijk weten of de informatie afkomstig was van het onderbewustzijn van de proefpersoon zelf, of van buitenaf. Maar hij was wel zeker dat hij een methode had om toeval uit te sluiten als verklaring voor vermeende overdracht van informatie bij zijn experimenten.
Omdat een set vijfentwintig kaarten bevat en er vijf verschillende symbolen zijn, is de kans één op vijf (of 20%) dat een bepaald symbool bovenaan de stapel ligt, of door een zender wordt bekeken. Voor de persoon die de kaarten probeert te raden, is de kans dat een bepaalde kaart bovenaan de stapel ligt dus op elk moment één op vijf. Indien men het juist heeft, wordt dit een "'reffer' genoemd. Scores die, op lange termijn significant hoger liggen dan 20% treffers, wijzen erop dat er iets anders dan toeval meespeelt. Op korte termijn mogen er af en toe hogere scores worden verwacht door toeval.
Concreet: als een proefpersoon negen symbolen correct raadt op vijfentwintig (36%) bij het eenmaal doorlopen van de kaartenset, dat hoeft dat niet noodzakelijk iets bijzonders te betekenen. Als de proefpersoon 36% juist scoort na de set van 25 kaarten 100 maal te hebben doorlopen - in totaal dus 2.500 korte sessies - dan wijst dat er wel op dat er een andere factor dan toeval een rol speelt.
Bron: Wikipedia
---------------------------------------------------------------------
Nota: We zijn volop onze Encyclopedia Spiritualia aan het aanvullen... Heb je ooit zélf op de één of andere manier persoonlijke ervaringen opgedaan met Telepathie? Of, weet je er iets meer over te vertellen? Laat het ons weten via 'Mijn Commentaar' hier onderaan.
Interessante, reclameloze bijdragen, met een encyclopedische inhoud, en bijgevolg: een meerwaarde voor onze lezers, komen in onze rubriek Encyclopedia Spiritualia terecht, waarvan hier de link!
Eender wat op reclame lijkt, wordt automatisch verwijderd. Hopelijk kun je hier enig begrip voor opbrengen. Want, indien jij het doet, zullen de duizenden anderen het ook doen, nietwaar? Bovendien is elke vorm van opgedrongen reclame storend voor de lezer, tenzij hij/zij er zélf naar vraagt via de rubriek 'Zoek&Vind' en de 'Zakelijke Blogs'.
Stel je interesse in doelgerichte reclame, en/of streef je naar meer naambekendheid? Klik dan even op deze Zoek&Vind link.
Hoe langer en veelvuldiger je bij ons adverteert, hoe sterker jouw naambekendheid. Voor reclame betalen, zou in wezen geen probleem mogen zijn, integendeel! Want..., verantwoorde reclame zou een bestaand probleem kunnen oplossen.