Telepathie is de overbrenging van gedachten, waarbij zowel de zender en de ontvanger er goed aan doen dezelfde taal te spreken. Maar er kan ook sprake zijn van een overdracht van gevoelens.
Telekinesie heeft dan weer te maken met het verplaatsen van voorwerpen, en bij hypnose horen suggesties, die door degene die in slaap wordt gebracht, moeten kunnen begrepen worden. Chinese woorden uitspreken die je niet begrijpt, zullen natuurlijk hun uitwerkingen missen
In de jaren '20 van vorige eeuw onderzochten Russische wetenschappers het fenomeen 'biologische radiocommunicaties'; een term, die vandaag de dag eerder gekend is onder de naam 'telepathie'. Toch was die naam niet al te slecht gekozen, omdat men via radiogolven zowel uitgesproken woorden evenals muziek door de ether kan zenden.
En, zoals je weet kan muziek ons oppeppen, maar ons ook nog op andere manieren beïnvloeden. In slaap brengen zelfs? Waarschijnlijk niet indien we ons daartegen verzetten, maar wel als we ons laten meevoeren.
Weet je nog? Zowel George Ivanovitch Gurdjieff als Kanzawa Sensei waren in staat om dieren vanop een afstand in slaap te brengen. Maakten ze daarbij gebruik van telepathie, telekinese, hypnose? Of, zouden we het eerder 'biologische radiocommunicatie' kunnen noemen?
Tussen haakjes... Indien je niet weet waarover ik het heb, ga naar de tekst: 'Glutenvrije hosties blijven deel uitmaken van het godsdienstige 'Ritueel Kannibalisme'.
In een blog dd. maart 2016, getiteld 'Een bericht van DIMschool aangaande Huna, de authentieke leer van de Kahunas' werd er voor het eerst van gewag gemaakt. Daarin stond dat de Japanse chi-meester die chi, of levensenergie, naar dieren uitzond. Daarbij gebruikte hij zijn hand om die energie richting te geven, maar in wezen is die beweging overbodig, tenzij er een kijkerspubliek aanwezig is die 'wil weten wat hij in een bepaald moment aan het doen is'. Voor de show dus...
Over het thema 'Telepathie' lezen we op Wikipedia, onder andere, het volgende: "Sommige mensen, die de theorie achter telepathie verdedigen, menen dat het moduleren en versterken van hersengolven sterk vergelijkbaar is met, en volgens sommigen zelfs een vorm zijn van, een radio. Dit zou een biologische zender/ontvanger vereisen. Verwezen wordt naar de invloed van de pijnappelklier op de hersenen. Wetenschappelijk is er echter bij geen enkel levend wezen een ontvangstmechanisme of een energetische drager in die zin vastgesteld."
Toch zijn er zeer vele onderzoekingen naar gedaan, waarbij gebruik werd gemaakt van die 'biologische radiocommunicaties'. Bijvoorbeeld...
Drie jaar nadat hij een studie van telepathie maakte, arriveerde Bernard Bernardovich Kazhinskiy met zijn team, dat uit vier onderzoekers bestond, op 20 augustus 1922 in het laboratorium van Vladimir L. Durov, die op dat moment de meest bekende Russische hondentrainer was.
Durov was toen 60 jaar oud, en bracht het grootste deel van zijn tijd in het circus door. In het prille begin was hij een trapezeartiest en clown, maar over de jaren begon hij zich op dieren toe te spitsen, waaronder honden, apen, eenden, geiten, beren, leeuwen, en zo meer.
Durov geraakte vooral bekend omdat hij in staat was om met getrainde dieren via 'mentale suggestie' te communiceren, en het was precies datgene waarin Kazhinskiy belang stelde. Hij wilde de mysteries ontrafelen van hetgeen hij 'biologische communicatie' noemde, en Durov met zijn honden leken de perfecte kandidaten te zijn waarmee hij wilde experimenteren.
Twee jaar lang ondernamen Durov en Kazhinskiy een 1.300-tal proefnemingen waarbij telepathische bevelen op honden werden uitgetest. De Russische regering kwam daarvan op de hoogte, en vrij spoedig werden gelijkaardige experimenten in het leger verricht. Het duurde dan ook niet lang dat het Amerikaanse leger de parapsychologische experimenten trachtten na te bootsten.
Daardoor ontstond er tientallen jaren lang tussen beide landen een soort van Koude Oorlog. Beide kanten zochten naar 'onconventionele wapens', gebaseerd op 'de kracht van de geest'. In Amerika, bijvoorbeeld, geraakte de 'mannen die op geiten staarden' heel bekend. Daarmede wilden ze de kloppende harten van die dieren een halte toeroepen. Er werd zelfs een film over gemaakt...: op een 'humoristische' manier nog wel, teneinde het geheel een klein beetje in het belachelijke te trekken. Drie Oscars Winnaars speelden erin mee, zijnde: George Clooney, Jeff Bridges en Kevin Spacey.
Terug naar de jaren 1920... Het enige wat Kazhinskiy wenste te doen, was vast te stellen of Durov wel degelijk in staat was om op een psychische manier eenvoudige ideeën naar dieren toe over te dragen. Hij noemde het 'elektromagnetische communicatie tussen levende organismen'. Volgens zijn rapport, dat in de jaren 1960 door de 'U.S. Air Force’s Foreign Technology Division' werd vertaald, slaagde Durov daarin.
Dat rapport werd in een boek, getiteld 'Biological Radio Communications' verwerkt, waarvan hier de link. Daarin is ook sprake van 'telepathema', de substantie waarmee er werd gewerkt; een substantie, dat via een elektromagnetisch veld kan worden uitgezonden en als zodanig worden overgedragen. Indien het thema jouw interesse opwekt, moet je dat boek voorzeker lezen.
Verder vond ik op het intenet nog volgende zaken over dit onderwerp...
Kazhinskiy had started his career as an electrical engineer working in radio research, but he had also been fascinated by the possibility that living creatures could broadcast information by some radio-like means. “I had to find in the human organism the elements that were structurally and functionally similar to the basic components of a transmitting and receiving radio station,” he wrote in his book, Biological Radio Communications. “I had to make a thorough study of the nervous system.”
Kazhinskiy wasn’t the only Soviet scientist interested in this line of research, as Wladimir Veminski writes in Homo Sovieticus, a newly translated exploration of 'Brain Waves, Mind Control, and Telepathic Destiny' in the Soviet era. A few years before Kazhinskiy joined Durov’s lab, another scientist, Vladimir M. Bekhterev, a rival of Ivan Pavlov, had presented Durov’s work at the Institute for Brain Research, describing his technique for transmitting the commands. Nor were the Russians the only ones investigating dogs’ psychic connections: in Germany, around the same time, one wealthy parapsychology enthusiast tried to measure the psychic bond between man and dog.
To use his mind to give a command to a dog, Durov would start by looking deeply into the dog’s eyes. He would direct all his mental powers toward imagining the exact task the dog was to perform, as if he were looking through the dog’s own eyes. After implanting the idea in the dog’s brain, Durov would give the order to act it out.
Here’s how he described giving a telepathic command to a dog named Mars: “I look into Mars’ eyes or, rather, very deep into his eyes and beyond them. I make passes at the dog, stroking him slightly on the sides of his head, above the mouth, the shoulders, barely touching his fur... The dog points his nose almost vertically, as if it were falling into a trance. My movements deprive the dog of all his will, and he remains in such a state as if he were part of my internal ‘ego'. A communication or ‘psychic contact’ has thus been established between my thoughts and Mars’ subconsciousness.”
According to his memoir, Durov first experienced his power to affect dogs this way under dramatic circumstances. When he was young, he bet his friends that he could go into an abandoned house where a dangerous dog was kept locked up and the dog would not touch him. When he entered the dog rushed at him, but Durov caught his eye and kept it. The dog slowed, stopped, and retreated, as Durov mentally compelled him to stay back. Durov left the house safe, untouched by the dog, and immediately passed out. (It’s possible, of course, that Durov managed to influence the dog with his body language, not with telepathic powers. In his book, Kazhinskiy does mention that telepathy has skeptics, but he doesn’t seem to consider any other possible explanations for the phenomena he’s observing. Those skeptics, too, are often convinced to Kazhinskiy’s side after seeing the results of his experiments.)
In one experiment, on November 17, 1922, Durov and another experimenter choose an object for a dog (Mars, again) to fetch a telephone book in a room down the hall from the lab. The first time Durov tried to tell Mars to get the book, the dog ran from the armchair where he was seated to the middle of the room. The second time, the dog tried to close the room’s door. The third time, though, he went through the door, into the hallway, into the other room, and searched about. When he found the telephone book, he grabbed it in his mouth and brought it back to the original room. “Despite the first two unsuccessful attempts, the experiment must be considered as highly successful,” Kazhinskiy writes.
In another set of experiments with a different dog, Pikki, the researchers brought the animal to an unfamiliar apartment and gave him a series of telepathic commands. Following Durov’s mental instructions, he performed a series of tasks; for instance, he “jumped off the chair, ran to the chair near the wall and just as quickly jumped up on the round table and, standing on his hind legs, reached the lower part of the portrait and began to scratch it with his paws.”
Kazhinskiy also built a Faraday cage, which interrupts the transmission of electrical signals, to test his theory about how Durov was communicating telepathically with the dogs. He had the trainer try his mental command strategy while sitting inside the shut cage and with the door open. “The very first trial tests revealed that my assumptions had been correct,” Kazhinskiy writes. “When the cage door was closed, V.L. Durov sitting inside was unable to transmit to the test animal (the dog Mars) outside a mental assignment. But as soon as the door was opened, Mars carried out every order with precision.”
Overall, Kazhinsky reports, 696 of their experiments with mental suggestions to dogs were successful; 582 were not. According to a zoologist/statistician at Moscow State University, an analysis of the results showed that “the dogs’ responses were not accidental but produced under the influence of the experimenters.” Telepathy apparently worked. With dogs, at least.
In one experiment, though, Kazhinskiy had Durov experiment on him.
“Compel me mentally to make some movement, I am curious to know what I will think in the process,” Kazhinskiy told Durov. “Can you do it?”
“Easily,” Durov said. “You just sit quietly.”
They were sitting alone, across from each other at a table, and Durov wrote down a command on a piece of paper. The two men locked eyes.
“I didn’t feel anything in particular, but suddenly and automatically I touched the skin behind my ear with the fingers of my right hand,” Kazhinskiy writes.
Immediately Durov handed him the piece of paper, on which he had written, “Scratch behind your right ear.”
These experiments had an innocence and exuberance to them: Kazhinskiy seems to be motivated by the pure spirit of scientific industry. But as conflict between the U.S. and the Soviet Union arose following World War II, both sides would try to harness this type of telepathic power for more nefarious means, including long-distance psychic spying and the aforementioned goat assassinations. None were as successful as a Durov’s dog experiments were reported to be, though. Since the 1920s, there has been no revolution in telepathic dog training; later investigations have come up short. Perhaps Durov had some special mental powers; perhaps he was a very, very good animal trainer. These experiments do seem easily replicable, though. If you succeed in transmitting a telepathic command to a dog...: let us know?
Op zoek naar een specifief product, therapeut, organisatie, winkel of praktijk? Klik dan op deze link! (nog in opbouw)
"Vind mensen, die in zichzelf zowel de motivatie als de aangeboren drijfveer hebben om aan hun Innerlijke Zelf te werken, en we zullen hen gidsen."
- DIMschool vzw, de énige gespecialiseerd in Zelfkennis, zijnde: het kennen van het Zelf -
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voel je je geroepen om Spiritualia te sponsoren?
Klik hier en, alvast bedankt!
Overschrijven kan ook via: IBAN: BE22 7795 9845 2547 - BIC: GKCCBEBB
- Ook kan je in onze webshop iets aankopen, waaronder:
Archetypen vragenlijst
Kristallen schedels
Pendels
Purperen plaatjes
Wierook & Benodigdheden
Voor de 'Zoekers naar hun Innerlijke Waarheid' is er...: Eclecticus!
En, dan heb je nog de vaste teksten...
DIMschool biedt 10 interessante privé-sessies aan waaruit jij kan kiezen!
Dossier Zelfkennis: Over de Handleiding Pendelen van A tot Z
'Eclecticus': een korte introductie…
Meteorieten zijn hoogstwaarschijnlijk zo oud als onze planeet: eentje kopen?
Prachtige geode amethist schedel van 4 kg 340 gram zoekt een warme thuis.
Wat is jouw Archetype ? En, ken je ook die van jouw partner?