500 jaar geleden leefden mensen in de veronderstelling dat de Aarde plat was. Moest je toen, en veel eerder, gezegd hebben dat we op een ronde bol leven, dan zou iedereen jou voor gek hebben verklaard. De logica uit die tijd kon onmogelijk aannemen dat er op die andere zijde van de bol mensen ondersteboven rondliepen. Moest dat toch mogelijk zijn, beweerden knappe geesten, dan zouden mensen er gewoonweg afvallen.
Nu beweert een zekere Robert Lanza dat 'biocentrisme' de denkwereld op eenzelfde manier op zijn kop zet door te beweren dat het universum vanuit het leven is ontstaan, en niet omgekeerd. Dit zou, bijvoorbeeld, verklaren waarom ruimte, tijd en de eigenschappen van materie afhankelijk zijn van de waarnemer.
Indien je van mijn hand dingen hebt gelezen waarom ogen niet kunnen zien, maar wel de informatiedragers, fotonen genoemd, doorlaten - en, via draden, zenuwbanen genoemd, de indrukken naar de hersenen doorsturen, die dan op hun beurt de zaken vertalen, waardoor we dan pas kunnen zeggen dat we 'zien', dan snap je één van de uitgangspunten van biocentrisme. Zo kunnen we dus zeggen, dat de waarnemer het waargenome beïnvloedt, maar toch zijn het de hersenen, die aan de waarnemer laten 'zien' wat hij waarneemt.
Jouw realiteit is dus afhankelijk van jouw bewustzijn. Ook eerder schreef ik verscheidene malen over hoe je onder (zelf)hypnose een totaal andere persoonlijkheid kunt verkrijgen, of - in de aanwezigheid van honderden mensen in een zaal - men jou op een podium kan laten kakelen en rondlopen als een kip. Via hypnose kan men jou alles laten uitvoeren, zelfs iemand neerschieten, jezelf doen ontkleden, of wat dan ook. En, indien iemand het tegendeel beweert, weet dan dat die persoon jou met een leugen tracht gerust te stellen.
Anders gezegd: alles wat jij denkt te 'zien' is in wezen een constructie die in jouw brein werd samengesteld, en van zodra iets of iemand - waaronder jijzelf - via (zelf)hypnose of (auto)suggestie de inhoud van jouw brein jou kan beïnvloeden, zult je op een totaal andere manier naar de buitenwereld kijken, of interpreteren.
Robert Lanza haalt ook het dubbelspleet-experiment aan, dat ik ook meermaals heb aangehaald en op een prachtige manier geïllustreerd werd in de film 'Further down the rabbit hole', het vervolg op 'What the Bleep do we know?". "Waarom zou een deeltje zich anders gedragen, afhankelijk van het feit dat je het ja dan neen observeert?", is de vraag die Lanza stelt. Anders gezegd: een deeltje bestaat niet... tot op het ogenblik dat je het observeert - en, als je het waarneemt als deeltje op zichzelf, of als een golf, het spoor dat een deeltje in zijn baan achterlaat, verkrijg je twee totaal van elkaar verschillende resultaten.
Het zijn jouw hersenen die jou een blauwe lucht laten zien, maar jouw hersenen kunnen dermate worden gemanipuleerd dat de hemel er rood, geel of groen zou kunnen uitzien. Dankzij genetische engineering kan men er bijvoorbeeld voor zorgen dat alles wat een rode kleur heeft bepaalde geluidjes maakt, of dat je bij het zien van die rode kleur wilt seksen, zoals dieren het doen. Zelfs als het buiten licht is, kunnen jouw hersenen jouw laten zien en doen geloven dat het donker is, enzovoorts. Er zijn zelfs mensen die andere mensen, dingen of dieren zien, die jij niet kunt zien, omdat die beelden door hun hersenen worden aangemaakt. Denk aan iemand die aan delirium tremens lijdt, bijvoorbeeld.
De kans is groot, schreef ik reeds eerder, dat onze Melkweg het énige sterrenstelsel is dat 'bestaat' en dat astronomen het licht van sterren, afkomstig van andere stelsels - licht, dat al miljoenen of miljarden jaren onderweg is, bestuderen. Ze bestuderen dus het licht van miljarden andere sterrenstelsels, die misschien reeds miljoenen of miljarden jaren zijn verdwenen. Anders gezegd: de kans is groot dat astronomen lichten bestuderen waarvan de bronnen niet meer bestaan.
"Alles draait omheen bewustzijn," beweert Lanza, en ikzelf haalde reeds meermaals aan dat Gurdjieff 100 jaar geleden een stap verder ging, door te zeggen dat er 4 niveaus van bewustzijn bestaan en de gewone mens er slechts twee van kent, zijnde: de slaap en het waakbewustzijn; twee bewustzijnstoestanden, die bovendien nog een verlengde van elkaar zijn. Om die reden snapt geen mens Jezus' woorden: "Ontwaak! Ontslaap! Word wakker!". Het is een feit, dat een mens die droomt dat hij wakker is, en het brein eraan toevoegt dat het zo is, onmogelijk kan wakker worden.
Ikzelf weet voor mezelf - hoe hoogdravend het ook mag klinken - dat ik minstens 100 jaar té vroeg ben geboren, en dat ik tussen de miljoenen mensen, die in België en Nederland wonen, slechts een paar zal kunnen aantrekken, die bereid zij om aan Zelfkennis te doen teneinde de twee hogere vormen van bewustzijn eigen te maken en dat 'iets' in zichzelf - noem het 'Ziel' of 'Zelf' als je wilt - te doen ontwaken en verder laten ontwikkelen.
Aanhoor Lanza voor jezelf, vooraleer je verder leest, opdat je alles wat volgt beter zou kunnen begrijpen. Hijzelf is, op zijn gebied een autoriteit, en dus niet zomaar de eerste de beste. Dr. Robert Lanza werd door de 'New York Times' tot derde meest belangrijke nog levende wetenschapper uitgeroepen.
Zijn boek, met als titel: 'Biocentrisme: Hoe Leven en Bewustzijn de Sleutels zijn om de Geaardheid van het Universum te Begrijpen' heeft het internet beroerd, omdat het het denkbeeld bevat dat het leven niet eindigt wanneer het lichaam sterft, en het eeuwen kan blijven voortbestaan.
Lanza is een expert in de regeneratieve geneeskunde en wetenschappelijk directeur van 'Advanced Cell Technology Company'. Daarvoor was hij ook al bekend voor zijn uitgebreid onderzoek in verband met stamcellen, en befaamd voor een aantal succesvolle experimenten met betrekking tot het klonen van bedreigde diersoorten.
Maar, niet zo lang geleden geraakte de wetenschapper betrokken bij de fysica, kwantummechanica en astrofysica. Dit explosief mengsel gaf geboorte aan de nieuwe theorie van biocentrisme, waarover Lanza sindsdien predikt. Biocentrisme leert ons dat Leven en Bewustzijn fundamenteel zijn voor het bestaan van het universum. Het is het bewustzijn dat het materiële universum creëert, niet andersom.
Bewustzijn schept het universum, niet andersom
Lanza wijst op de structuur van het universum zelf, en op het feit dat het er op lijkt dat de wetten, krachten en constanten van het universum voor het Leven op een verfijnde manier zijn afgestemd - wat impliceert, dat intelligentie bestond voorafgaand aan materie. Hij beweert ook dat ruimte en tijd geen objecten of dingen zijn, maar eerder instrumenten van ons dierlijk begripsvermogen. Lanza zei daarbij dat we ruimte en tijd rondom onszelf meedragen, net zoals 'schildpadden met schilden'. Hetgeen betekent, dat wanneer de de schil eraf komt (ruimte en tijd), we nog steeds bestaan.
De theorie houdt in dat de dood van het bewustzijn eenvoudigweg niet bestaat. Bewustzijn bestaat enkel en alleen als gedachte, omdat mensen zich identificeren met hun lichaam. Ze geloven dat, omdat het lichaam zal vergaan, hun bewustzijn vroeger of later ook zal verdwijnen. Als het lichaam bewustzijn genereert, dan sterft het bewustzijn als het lichaam sterft. Maar als het lichaam bewustzijn ontvangt op eenzelfde manier dat een kabel-tv satellietsignalen ontvangt, dan zal dat bewustzijn natuurlijk niet eindigen bij de vernietiging van het fysieke voertuig. In wezen bestaat bewustzijn buiten de beperkingen van tijd en ruimte. Het kan overal zijn: in het menselijk lichaam en daarbuiten. Met andere woorden: het is non-lokaal, in dezelfde zin dat kwantumobjecten niet lokaal zijn.
Lanza gelooft ook dat meerdere universa tegelijkertijd kunnen bestaan. Zo kan in het ene universum het lichaam dood zijn en in een andere blijven voortbestaan, waarbij het bewustzijn opslorpt dat naar dat universum emigreerde. Dit betekent, dat een overleden persoon - terwijl hij door dezelfde tunnel reist - niet in een hemel of een hel eindigt, maar in een soortgelijke wereld waar hij of zij ooit heeft gewoond, maar ditmaal in leven - en zo verder, tot in het oneindige. Het is bijna zoals een kosmische hiernamaals-Russische-pop-effect.
Meerdere Werelden
Met deze hoopgevende, maar uiterst controversiële theorie, heeft Lanza vele onwetende supporters, niet enkel gewone stervelingen die eeuwig willen leven, maar ook een aantal bekende wetenschappers. Dit zijn de fysici en de astrofysici, die zich kunnen vinden in een bestaan van parallelle werelden en suggereren dat het mogelijk kan zijn dat er meerdere universa bestaan. Multiversiteit, of multi-universum, is een zogenaamd wetenschappelijk concept dat ze beschermen. Zij zijn van mening dat er geen natuurkundige wetten bestaan, die het bestaan van parallelle werelden zouden verbieden.
De eerste was een sciencefiction schrijver H.G. Wells, die in 1895 het verhaal schreef: “The Door in the Wall”. En het was 62 jaar later dat dit idee verder werd ontwikkeld door Dr. Hugh Everett in zijn Hogeschoolthesis aan de Princeton University. Hij poneerde in feite dat op elk gegeven ogenblik het universum zich verdeelt in ontelbare gelijkaardige voorbeelden. En het volgende ogenblik splitst dit 'pasgeboren' universum zich weer op gelijkaardige wijze. In sommige van deze werelden kunt je aanwezig zijn: dit artikel lezen in het ene universum, en in een andere bent je aan het tv kijken.
Volgens Everett is de doorslaggevende factor voor deze meervoudige werelden onze acties. Wanneer we aantal keuzes maken, splitst een universum zich in twee verschillende versies van uitkomsten.
In de jaren ’80, ontwikkelde Andrei Linde, een wetenschapper verbonden aan het Lebedev’s Instituut voor fysica, de theorie van de meervoudige universa. Hij is nu professor aan de Stanford Universiteit. Linde legde uit, dat Ruimte uit vele opgeblazen gebieden bestaat, die aanleiding geven tot soortgelijke sferen, die op hun beurt in nog grotere aantallen gebieden produceren, enzovoorts, tot in het oneindige. In het universum zijn ze uit elkaar geplaatst, niet bewust zijnde van elkaars bestaan. Maar zij vertegenwoordigen delen van het één en dezelfde fysieke universum.
Het feit dat ons universum niet het enige is, wordt ondersteund door gegevens van de Planck Ruimtetelescoop. Met behulp van deze data hebben wetenschappers een zeer accurate kaart kunnen maken van de microgolf achtergrondstraling, zeg maar: de overblijfselen van de kosmische achtergrondstraling, die nog steeds bestaat sinds de geboorte van ons universum. Ze vonden ook dat het heelal heel veel donkere schuilhoeken herbergt, vertegenwoordigd door een aantal gaten en grote leemten.
De theoretische natuurkundige Laura Mersini-Houghton van de North Carolina University beweert, samen met haar collega’s, dat het bestaan van de afwijkingen van de microgolfachtergrond te danken is aan het gevolg van het feit dat ons universum wordt beïnvloedt door andere universa in de omgeving. En, gaten en lacunes zijn het direct gevolg van aanvallen door naburige universa.
Ziel
En dus is er een overvloed aan plaatsen of andere universa waarnaar onze ziel kan migreren na overlijden; dit, volgens de theorie van neo-biocentrisme. Maar bestaat de ziel? Bestaat er een wetenschappelijke theorie van bewustzijn, die zulke bewering ondersteunt? Volgens Dr. Stuart Hameroff, geschiedt een bijna dood-ervaring wanneer de kwantuminformatie, die het zenuwstelsel bewoont, het lichaam verlaat en in het heelal verdwijnt. In tegenstelling tot de materialistische visies met betrekking tot bewustzijn, biedt Dr. Hammerhoff een alternatieve verklaring, die misschien zowel de rationele, wetenschappelijke geest evenals de persoonlijke intuïties kan aanspreken.
Bewustzijn huist, volgens Stuart en Brits natuurkundige Sir Roger Penrose in de microtubuli van de hersencellen, die de primaire locaties van kwantumverwerking zijn. Bij overlijden wordt deze informatie vanuit het lichaam vrijgegeven; wat betekent, dat je bewustzijn meegaat. Zj voerden aan dat onze ervaring van het bewustzijn het gevolg is van kwantumgravitatieeffecten in deze microtubili; een theorie, die ze met de naam 'Orchestreerde objectieve reductie' benoemde, oftwel Orch-Or.
Bewustzijn, of althans proto-bewustzijn, wordt door hen getheoretiseerd als een fundamentele eigenschap van het universum, dat zelfs op het eerste moment van de Big Bang aanwezig was. In zulk een schema is proto-bewuste ervaring een fundamentele eigenschap van de fysische werkelijkheid dat toegankelijk is voor een kwantumproces dat in verband staat het hersenactiviteit.
Onze zielen zijn in feite opgebouwd uit de structuur van het universum en kunnen al sinds het begin der tijden bestaan. Onze hersenen zijn gewoonweg ontvangers en versterkers van het proto-bewustzijn, dat inherent is aan de structuur van ruimte-tijd. Is er dus werkelijk een deel van jouw bewustzijn, dat onstoffelijk is, en zal voortleven na de dood van jouw fysieke lichaam?
Dr. Hamerhoff zegt op het 'Science Channel’s Through the Wormhole' documentaire: “Laten we zeggen dat het hart stopt met kloppen, het bloed stopt met stromen, de microtubuli verliezen hun kwantumtoestand... De kwantuminformatie binnenin de microtubules wordt niet vernietigd en kan niet vernietigd worden, het wordt opnieuw gedistribueerd en verdwijnt in dar grote universum.”
Robert Lanza voegt hier nog aan toe dat het niet enkel bestaat in het universum, maar misschien nog in een ander universum.
Wanneer een patiënt alsnog word gereanimeerd, er opnieuw leven wordt ingeblazen, kan deze kwantuminformatie teruggaan in de microtubuli, waarop de patiënt kan zeggen: "Ik had een bijna dood-ervaring".
Hij voegde eraan toe: "Als hij toch sterft, is het mogelijk dat de kwantuminformatie buiten het lichaam kan verder bestaan, misschien voor onbepaalde tijd, als een ziel.
Dit verslag over kwantumbewustzijn verklaart dingen, zoals: bijna dood-ervaringen, astrale projectie, buitenlichamelijke ervaringen en zelfs reïncarnatie, zonder daarbij beroep hoeven te doen op een religieuze ideologie. De energie van jouw bewustzijn wordt op een bepaald punt mogelijkerwijze in een ander lichaam gerecycleerd, en in tussentijd bestaat het buiten het fysieke lichaam eveneens op een ander niveau van werkelijkheid - en, eventueel in een ander universum.
Nawoord: wat 'bewustzijn', 'ziel', en 'andere werelden, of dimensies' betreft, raad ik elke toekomstige wetenschapper, die zich in bovenvermelde materie wenst te verdiepen en zich erin wenst te specialiseren het thema Zelfkennis, gebaseerd op de leerstellingen van George Ivanovitch Gurdjieff, aan.
Aan de eclectici: noteer hoe wetenschappers op een vervormde manier de leerstellingen van Gurdjieff aan ons trachten aan te praten. De extra lichamen, waarover Gurdjieff sprak, die uit materie van 'die andere werelden' zijn samengesteld, hebben elk een eigen bewustzijn, dat we in de vorm van 'flitsen' in ons brein kunnen ervaren, enzovoorts. Hoeveel malen vermeldde ik al niet hoe aangewezen het is om de Gurdjieff-filosofie als beginsel in elke school te onderwijzen?
Toegegeven: sommige wetenschappers zijn daar al klaar voor, maar de gewone sterveling laat op zich wachten... Hoe dan ook: nooit of te nimmer kom ikzelf ooit nog in deze aardse wereld terug. Beloofd! Eénmaal is méér dan genoeg. :-)