Elke zomer trekt onze planeet Aarde door de Perseïden-meteorenzwerm, een wolk van stofdeeltjes achtergelaten door de komeet Swift-Tuttle. Ook in de nacht van dinsdag 13 augustus jongstleden, omstreeks 1 uur, piekten de Perseïden en waren er, zowel in België als in Nederland, tot wel honderd vallende sterren per uur te zien. Ook de NASA hield een aantal camera’s paraat in de hoop vuurbollen te spotten en te kunnen fotograferen.
Meteoren worden in de volksmond ook wel 'vallende sterren' genoemd. In werkelijkheid gaat het helemaal niet om sterren die vallen, maar om minuscule stukjes steen en gruis, die onder hoge snelheden de aardatmosfeer binnenkomen en op ongeveer 80–120 km hoogte verdampen.
Een speciaal ontworpen ballon werd in Engeland 27 kilometer hoog de stratosfeer ingestuurd om de kleine organismen, afkomstig van de stofregen van een Perseïde meteoriet te onderzoeken, kwam op Aarde terug met kleine organismen aan boord, waarvan onderzoekers sterk geloven dat ze enkel en alleen vanuit de ruimte afkomstig zijn.
Professor Milton Wainwright, van de afdeling moleculaire biologie en biotechnologie van de Universiteit van Sheffield, zei dat de kleine deeltjes, zijnde een fragment van een diatomee en enkele 'ongewone biologische entiteiten', veel te zwaar waren om vanop de Aarde zo hoog in de lucht te worden opgetild.
"De enige gekende uitzondering is die van een vulkaanuitbarsting, maar in de laatste jaren zijn die hier niet geweest," verklaarde hij. "Om die reden kan het niet anders dan dat ze vanuit de ruimte op Aarde komen. Bovendien concluderen we hieruit dat buitenaards leven permanent op Aarde neerdaalt. Leven is niet tot deze planeet beperkt en het is bijna zeker dat het hier op Aarde niet is ontstaan."
Voor het leven op aarde zijn microscopisch kleine diatomeeën van levensbelang, omdat ze aan het begin staan van de voedselketen. Diatomeeën zijn eencellige groene algen en spelen een cruciale rol in aquatische ecosystemen, zijn belangrijk voor de biogeochemische kringloop van silicium en spelen een rol in de wereld zuurstof voorziening en de koolstofkringloop.
Maar de organismen, die men gevonden heeft, leefden niet, maar hoogstwaarschijnlijk bevatten ze wél DNA, dat deel uitmaakt van de bouwstenen van leven op Aarde. Ikzelf heb altijd beweerd, en beweer nog, dat deze organismen, afkomstig uit de ruimte, tot leven worden gebracht dankzij de bliksem. Bovendien hebben wolken me altijd gefascineerd. Geef onderzoekers de tijd om dit voor zichzelf uit te zoeken en ooit te bevestigen.
"Het meest cruciale experiment geschiedt van zodra we aan isotoop fractionering doen," voegde hij eraan toe. "We zullen dan stalen nemen van datgene wat we uit de stratosfeer met behulp van een speciale machine hebben geïsoleerd, gewoonweg door op een knop te drukken. Indien de verhouding tussen bepaalde isotopen een bepaalde nummer geven, dan zij ze van deze Aarde afkomstig; indien een ander getal wordt aangeduid, dan komen ze vanuit de Ruimte."
Isotopen zijn atomen van hetzelfde chemische element, met hetzelfde aantal protonen, waarin het aantal neutronen verschilt. Dit neutronenverschil wordt door de getallen aangegeven. Twee atomen met hetzelfde aantal protonen maar een verschillend aantal neutronen noemen we dus twee isotopen van hetzelfde element.
Bijvoorbeeld: zuurstoffen-17, -18 en -19 zijn drie stabiele isotopen van zuurstof die op Aarde voorkomen. Koolstoffen-12, 13 en -14, zijn, bijvoorbeeld, ook stabiele isotopen van koolstof, een niet-metaal, enzovoorts.
Maar het is wel iets ingewikkelder. Laten we Chloor als voorbeeld nemen. Dit element heeft atoomnummer 17. Alle chlooratomen hebben dus 17 protonen in de kern, maar er zijn twee isotopen. Driekwart van de atomen heeft 18 neutronen, de rest 20 neutronen. Het massagetal is dus ofwel 17 + 18 = 35 ofwel 17 + 20 = 37. De isotopen worden geschreven als Chloor-35 en Chloor-37.
Veronderstel nu dat men andere soort isotopen ontdekt; isotopen, die niet op Aarde voorkomen, dan pas wordt het extra spannend. Volgens de wetenschappers: iets om naar uit te kijken.
Volgens professor Milton Wainwright zijn de bevindingen dan ook revolutionair: "Indien leven vanuit de ruimte op onze Aarde blijft neerkomen, zal het onze kijk op biologie en evolutie drastisch veranderen en zullen er nieuwe tekstboeken moeten worden geschreven!".
Alle bevindingen van de wetenschappers werd in de 'Journal of Cosmology' gepubliceerd; maar weet, dat dit blad geen al te goede reputatie bij wetenschappers heeft.
