Sedert mensengeheugnis bestaan er honderden verschillende godsdiensten en hebben goden verschillende namen toebedeeld gekregen. Tegenwoordig zijn de meeste mensen blij met één godheid en werden de anderen naar het Rijk der Mythologieën verwezen, godzijdank.
Een godsdienst practiseren is in wezen een persoonlijke, innerlijke belevenis. Niet voor niets weten we ondertussen al dat 'de tempel zich in onszelf bevindt'. Maar, miljarden stervelingen hebben nog altijd uiterlijke dingen nodig, zoals gebouwen in de vorm van kerken, tempels, moskeeën, en andere vergaderzalen - en, rituelen om die innerlijke belevenis ietwat te kunnen versterken.
Toegegeven: indien écht weten ontbreekt, is de grens tussen geloof en bijgeloof onmogelijk te trekken.
Je kent misschien het verhaal van die 80-jarige Jood die al jarenlang dag-in, dag-uit de klaagmuur een bezoekje bracht. Telkenmale bad hij voor die muur, en stopte een briefje in één van de voegen. Op een dag vroeg iemand aan hem wat zijn bevindingen waren. Waarop de oude man repliceerde: "Het is net alsof ik tegen een verdomde muur praat...".
Jom Kippoer, of Grote Verzoendag, ook wel 'Dag van de Vergevingen' geroemd, wordt in het jodendom als de meest belangrijkste en heiligste dag beschouwd. Dit jaar werd het van 's avonds 25 tot 's avonds 26 september gevierd en op die feestdag werd er dan ook niet gewerkt, wél geofferd. Levende kippen nog wel, wiens nek worden overgesneden. Geofferd, net zoals in het verleden toen de mens 'iets primitiever en ongeletterder' was.
Daar waar we de biecht kennen, gaat het aldaar veel eenvoudiger aan toe. Op die dag koop je een kip aan, terwijl je een gebed uitspreekt, zorg je ervoor dat die kip driemaal omheen je hoofd draait - of wordt gedraaid - en van zodra die wordt geslacht, ben je vrij van elke zonde die je in de loop van dat jaar hebt begaan.
Ook een water, zoals een meer of een rivier in de buurt hebben, hoort bij het ritueel. Brokjes brood, die je reeds op zak hebt, worden dan in dat water geworpen, opdat het jouw zonden wegvoert ...
En volgend jaar doe je net hetzelfde - met als gevolg, dat je ondertussen naar hartelust terug kunt zondigen, 364 dagen lang. Dit verklaart misschien waarom sommigen op die verzoendag, in plaats van enkele brokjes brood, een gans brood bij zich meedragen...
Zoals ik het reeds eerder meermaals schreef, verkrijgt alles dé betekenis die je er zélf aan geeft.