ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Dossier Zelfkennis: over bewustzijn, wakker worden en slaapwandelen

Elke stervelingen leeft in de volle overtuiging dat hij tijdens de dag klaarwaker is.
door Tsenne Kikke - dinsdag 11 september 2012 17:19

De woorden "Ontwaak!", "Word wakker!" en "Ontslaap!" worden door geen mens begrepen. Ook Jezus' apostelen vielen meermaals in slaap in plaats van met hem, op de laatste avond van zijn leven, bewust te 'waken'. Een waken, na ontwaken.

Ik schreef reeds eerder, dat er - volgens de leerstellingen van Gurdjieff - vier niveau's van bewustzijnstoestanden bestaan. En, voegde hij eraan toe: "De mens leeft slechts in de eerste twee, namelijk: in de slaap- en de waaktoestand". Van de twee hogere toestanden kan hij niets afweten, tenzij van iemand gehoord - of, van ergens te hebben gelezen.

Weet ook, dat auteurs elkaar kopiëren - of noem het: elkaar inspireren - en dat hun verbeelding het gekopieerde aanvult.

Verbeelding is in wezen niets anders dan een verlengde van de nachtelijke droomwereld. En ja, mensen leven veelal in die verbeeldingswereld - en, indien iemand jou onder hypnose brengt, kan hij jou op een podium als een kip al kakelend laten rondlopen. Zelfs met honderden toeschouwers in de buurt. Je moet je dan ook niet afvragen wat een mens al dan niet met zelfhypnose, of zelfsuggestie, kan wijsmaken. Zeer vele (geloofs)overtuigingen zijn er op gebaseerd.

Niet, dat ik één persoon met bovenvermelde woorden bereik, maar het is een mooie inleiding tot wat nu volgt. In onderstaande videoclip is een dame te zien die aan het slaapwandelen is en met haar zoon een gesprek voert.

De jongen wilde 's nachts voor zichzelf een kopje thee gaan maken, stak het licht aan, toen hij zag dat zijn mama in het donker in de keuken stond. Blijkbaar was ze aan het slaapwandelen en aan het raaskallen. De jongen zette alles op film om het erna aan zijn moeder te tonen. Zij kon er gelukkig nog mee lachen! Wij ook natuurlijk, maar indien je haar - terwijl ze aan het lallen was - zou hebben verteld dat ze aan het dromen was, zou ze je niet hebben geloofd.

Dit betekent dan ook, dat ze - tijdens haar slaapbewustzijn - de woorden "Ontwaak!", "Word wakker!" en "Ontslaap!" niet zou aanvaarden, gewoonweg omdat ze in de veronderstelling leeft dat ze klaarwakker is. Maar, dezelfde regel gaat op van zodra ze uit die slaap 'ontwaakt' en dus niet beseft dat haar waaktoestand sterk bij die van de slaap aanleunt.

Als je ietwat waarde hecht aan de woorden van een Jezus, een Boeddha of een Gurdjieff, wordt het misschien eens tijd dat je ze laat binnendringen en de mogelijkheid overdenkt dat er een greintje waarheid inzit. Wie tenslotte wil 'wakker worden' indien men in de overtuiging leeft dat men reeds wakker is?... Juist: niemand!

Dus, op de vraag, die een enkeling aan zichzelf zou kunnen stellen: "Hoe kan een mens ontwaken?", moet men in de allereerste plaats voor zichzelf 'inzien' dat men wel degelijk slaapt.

In de veronderstelling dat dit allemaal de waarheid is..., worden we wél met een vicieuze cirkel geconfronteerd, nietwaar? Want, indien de vraag aan ons brein wordt gesteld, zal datzelfde brein ons een kant-en-klaar antwoord geven... - en, het antwoord van een Jezus of een Gurdjieff automatisch verwerpen.

 

Op gebied van slaapbewustzijn verschillen mensen weinig van dieren. Dit had je misschien reeds gezien ..

Commentaar


Gepost op: 12/09/2012 11:34:16

En dan de droomloze slaap en dromen, wat een raadsel! Er is veel wetenschappelijk onderzoek aan voorafgegaan om te ontdekken hoe ingewikkeld het oog, oor en andere zintuigen zijn en hoe zij uit de complexe buitenwereld van energieën (prikkels) die zij al naar hun eigen aard kunnen ontvangen en verwerken als noodzakelijk fundament voor ons wereldbeeld. Maar hoe dromen tot stand kunnen komen, dromen die dezelfde ingewikkelde driedimensionale wereld vertegenwoordigen waarin dezelfde zintuiglijke gewaarwordingen en emoties mogelijk zijn, samen met een creatief vermogen en mogelijkheden die in het waakleven ontbreken, en dat zonder de uiterlijke zintuigen, daaraan wordt stilzwijgend voorbijgegaan. En toch lijkt mij dit tot hetzelfde fenomeen te horen dat onze ontelbare eendimensionale indrukken vertaalt in een ‘direct’ waargenomen zinvolle wereld, de atomen organiseert tot organismen, en van tweedimensionale voorstellingen zoals foto’s, tekeningen en films driedimensionale levendige ervaringen maakt.

Hoe is het mogelijk dat een zo substantiële werkelijkheid als die in het waakleven, in de droomloze slaap geen enkele zintuiglijke indruk nalaat. In deze zin zijn hersenen, door de wetenschap beschouwd  als de veronderstelde voortbrengers van deze harde substantiële werkelijkheid, niet substantiëler dan een droom. En hoe wonderbaarlijk is het, dat een droom voor iemand een werkelijk bestaande driedimensionale wereld is als hij droomt, en dat deze wereld voor iemand in waaktoestand niet bestaat en toch er in moet aanwezig zijn. En dan wetende dat er ontelbare mensen (en dieren) gelijktijdig dromen en er dus op die momenten ontelbare verschillende werelden tegelijkertijd gedroomd worden, werelden die voor een wakende mens niet lijken te bestaan en toch aanwezig zijn in wat één werkelijke wereld wordt genoemd. Maar als het werkelijk de hersenen zouden zijn die deze werkelijke wereld scheppen, dan komen we in een solipsistisch wereldbeeld terecht en zijn er evenveel werkelijke werelden als er mensen (en dieren) zijn en dat schept onoverkomelijke filosofische problemen.       

Vele mensen houden niet van de wetenschap omdat deze naar hun mening aarde en mens uit het middelpunt van het heelal heeft gehaald en gedegradeerd tot een veredelde aap in plaats van een goddelijk wezen. Zelfs onze zon en haar stelsel zijn ver uit het middelpunt verdreven en is maar een middelmatige zon of ster die deel uitmaakt van het Melkwegstelsel dat misschien wel 400 miljard sterren bevat. En zelfs dit onvoorstelbare grote stelsel maakt deel uit van misschien wel meer dan 300 miljard  andere sterrenstelsels die gemiddeld 100 miljoen lichtjaar uit elkaar liggen.

Maar is het geen wonder dat iets in diezelfde mens, die fysiek vergeleken met de fysieke kosmos nog minder is dan een zandkorrel in de woestijn, en in deze zin zelfs onbestaande voor haar, heel deze onvoorstelbare kosmos tot aanschijn brengt, iedere plek op aarde verkent tot in het diepste van de oceanen, doordringt in ruimten van haar eigen lichaam en zelf die van de onvoorstelbaar kleine atomen, de wetten in al deze constellaties (kosmoi) ontdekt en toepast op een manier die een paar honderd jaar geleden voor de gewone mens niet meer dan de fantasie van een onmogelijk wonder zou hebben geheten. Is het dan niet zo dat dat iets in de mens, de mens helemaal niet uit het middelpunt en zijn goddelijkheid heeft verdreven, maar integendeel steeds meer en meer laat zien dat de mens veel en veel meer is dan zijn lichaam en in feite oneindig is en dus in wezen de alfa en de omega?!  

Welke diepe geheimen liggen er niet besloten in een menselijk wezen als je mediteert over wat hier is naar voren gebracht? Wat wordt er met ‘Werkelijk Ontwaken’ bedoeld als je dit alles laat doordringen in je bewustzijn?!       

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht