De mens is in wezen een eenvoudig wezen, die de wetten van Moeder Natuur gedwee, onbewust en instinctief opvolgt. Moeder Natuur verlangt van de mensheid om te allen tijde voor de toekomst te zorgen, namelijk: voor de onsterfelijkheid van de mensheid, en om die reden zorgen we voor het nageslacht. Doch kwantiteit gaat ten koste van kwaliteit: we zijn al met z'n 7 miljard, maar het bewustzijnsniveau van planeet Aarde lijdt er niet onder.
De redenen waarom mannen met andere mannen, of met vrouwen, naar bed gaan zijn overduidelijk en daar hoeven niet al te veel bladzijden aan worden gewijd. Een erectie is al voldoende om tot de daad over te gaan. Wat vrouwen betreft, ligt het anders: aan hun onderligende motieven en subjectieve redenen worden boeken gewijd. Zelfs Freud wist op ‘De Grote Vraag’ geen antwoord op te vinden.
Vrouwen dragen in zich dezelfde seksuele begeerten mee als mannen, gewoonweg omdat ook hún brein alles voor hen dicteert. Maar, zeggen de studies: omdat ze gecompliceerde wezens zijn, is hun seksuele gezondheid zowel afhankelijk van hun instinctieve emoties als van hun lichamelijke toestand van zijn. Om die reden, bijvoorbeeld, hebben velen onder hen last om tot een orgasme te komen.
In hun boek 'Why women have sex' trachtten de psychologen Cindy Meston en David Buss een licht te werpen op de gecompliceerde psychologieën die vrouwen in zich meedragen. Gebaseerd op jarenlang onderzoek, waarbij meer dan 1.000 vrouwen werden betrokken, kwamen ze tot bepaalde vaststellingen, gaande van altruïstische seks ("ik voelde medelijden met de man") tot palliatieve seks ("ik had een zware hoofdpijn").
Gehuwde vrouwen hebben meestal andere beweegredenen dan alleenstaanden. Zo gingen sommigen vreemd om de partner jaloers te maken, of om 'het hem betaald te zetten en hem van hetzelfde laken een broek te geven', maar ook om de partner van iemand anders af te snoepen. Dezelfde studie toonde aan dat een hele hoop vrouwen (84%) met hun partner seksen 'om de lieve vrede te bewaren'.
De seksuele complicaties zijn complexer dan we op eerste zicht kunnen indenken. De waarheid klinkt misschien hard, maar de meeste alleenstaande vrouwen gaan met iemand naar bed om de volgende redenen:
Vanuit beroepswege
Uit gewoonte
Uit eenzaamheid
Uit verveling
Uit dankbaarheid
Uit mededogen
Uit onderdanigheid
Uit onwetendheid
Uit verslaving aan seks
Uit pure begeerte
Uit verplichting
Uit angst voor verlies (angst komt in zeer veel verschillende vormen voor)
Uit afhankelijkheid
Enzovoort, enzovoort ...
... Maar ook: om te worden bevrucht - om een emotionele connectie tot stand te brengen - om uit te testen of iemand nog in hen is geïnteresseerd - om financieel rond te komen - om een venerische ziekte aan anderen door te geven - of, uit pure eigenliefde. Anders gezegd: om opgehitst te worden en ‘om eens goed klaar te komen’, bijvoorbeeld. Maar, uit Ware Liefde?
Liefde wordt in liedjes bezongen, in beelden verfilmd, in boeken en poëzie beschreven, in kunstwerken verwerkt, in dromen gefantaseerd, enzovoorts, gewoonweg omdat geen mens de Ware Liefde kent, tenzij in de verbeelding. Je mag me tegenspreken, of iemand aanwijzen die de Liefde is.
Interessant daarbij is wel te weten dat vrouwen binnen de 30 seconden in zichzelf kunnen beslissen of ze met iemand ja dan neen tussen de lakens gaan kruipen. Maar, zelfs als het een 'ja' is, is lichaamstaal primordiaal. Anders gezegd: de man, of andere vrouw, moet de knepen van de kunst kennen én toepassen. Bovendien heb je maar eenmaal een eerste kans om een eerste goede indruk te maken, nietwaar?
De hamvraag is dus: "Wat gaat er in een brein om, vooraleer iemand met een ander naar bed gaat?". Anders gezegd: wat is, of zijn, de onderliggende gedachte(n)?" Niet de mens, zélf, maar diens brein beslist daarover...