Slangen... Van alle dieren, die de heer God gemaakt had, was er geen zo sluw als de slang. Sluwer dan de mens dus, en daar was God, als Schepper, zich dus van bewust.
Het doet me een beetje aan Judas denken, die op Aarde werd geplaatst om Jezus te verraden, zilverlingen aan te nemen, om zichzelf daarna te verhangen. Zou ‘predestinatie’ er iets mee te maken hebben? In elk geval klinkt de term 'predestinatie' veel zachter dan de woorden 'gedoemd zijn'. En dan zijn er sommigen, die durven beweren dat een mens over een ‘vrije wil’ beschikt... Grappig, nietwaar?
De mens is dermate afhankelijk van de werkzaamheden van zijn brein, dat hij nog niet eens beseft dat hij zelfs nog geen 5 minutenlang aan één ding kan denken. Probeer het zelf maar eens uit: hoe sterk jouw persoonlijkheden ook zijn, denk eens met al jouw wilskracht voor een 5-tal minuutjes – niet langer – aan een potlood, bijvoorbeeld.
Een mens weet ook niet wat hij tijdens een gesprek de volgende 15 minuten allemaal automatisch zal gaan zeggen, hoe hij zich zal voelen, hoe hij op de prikkels, die van buitenaf in hem binnenkomen zal gaan reageren, over wat hij vannacht zal gaan dromen, et cetera, et cetera. Vrije Wil? Eigenwil, of noem het ‘moedwil’ - heeft niets te maken met vrije wil. Om met Genesis voort te gaan ...
Zo zei de slang tegen de vrouw: "Heeft God werkelijk gezegd dat je van geen enkele boom in de tuin mag eten?"
De vrouw zei tegen de slang: "Wij mogen wél eten van de vruchten van de bomen in de tuin. God heeft alleen gezegd: “Van de vruchten van de boom die midden in de tuin staat mag je niet eten; je mag haar zelfs niet aanraken; anders zul je sterven.”
Maar de slang zei tegen de vrouw: "Je zult helemaal niet sterven! God weet dat je ogen open zullen gaan als je van die boom eet, en dat je dan gelijk zult worden aan God, door de kennis van goed en kwaad."
Dit noem ik niet enkel en alleen sluwheid - maar een sluwheid, gecombineerd met 'bewust zijn' - want, hoe zou de slang dat anders hebben kunnen weten?... Op school geleerd?
Toen zag de vrouw dat het goed eten was van die boom, en dat hij een lust was voor het oog, en hoe aantrekkelijk het was er inzicht door te krijgen. Zij plukte dus een vrucht en zij at ervan; zij gaf er ook van aan haar man, die bij haar stond, en ook hij at ervan.
Voor de meer bewuste lezer is het duidelijk dat ze niet eerst van de vrucht moest eten om ‘in te zien’ dat de slang wel degelijk gelijk had... Vergelijk het zo’n beetje met een aha-ervaring. Nu ga ik je niet vertellen 'wat' Eva inzag. Dit laat ik aan jou over, beste lezer, gewoonweg omdat ik mensen graag in elk denkproces betrek.
Nu gingen hun beiden de ogen open en zij ontdekten dat ze naakt waren.
Oeps! Eerder ‘zagen’ ze het dus niet!? Maar, in deze korte zin doen twee dingen voor: hun ogen gingen open (daarvoor waren ze dus niet open – hetgeen natuurlijk niet hoeft te betekenen dat ze al die tijd‘gesloten waren’ – denk aan Plato’s Grot, bijvoorbeeld) - en, ten tweede, ontdekten ze hun naaktheid. Daarom hechtten ze vijgenbladeren aaneen en maakten daar lendenschorten van.
Nu komt er nog iets prachtigs. Het is alsof God niet wist waar ze zich hadden verscholen – want, staat er geschreven: “Toen zij bij het opkomen van de middagwind de heer God in de tuin hoorden naderen, verborgen de mens en zijn vrouw zich voor de heer God tussen de bomen van de tuin. Maar de heer God riep de mens en vroeg hem: “Waar ben je?”
Hij riep de mens... niet Eva maar Adam, en de ‘mens’ antwoordde: "Ik hoorde U in de tuin, en toen werd ik bang omdat ik naakt ben; daarom heb ik mij verborgen."
Maar Hij zei: "Wie heeft je verteld dat je naakt bent? Heb je soms gegeten van de boom die Ik verboden heb?"
Vragen, vragen, alsmaar vragen... Duidt dit op het feit dat God wel degelijk de antwoorden niet wist? Tenslotte, wie anders dan de sluwe, meer bewuste slang kon de dader zijn? Bewust, in de betekenis van 'hoger bewustzijn'. En, omdat Adam zich op dat moment nog immer verborgen hield, kon God natuurlijk voor zichzelf niet ‘zien’ dat Adam van die boom had gegeten... Logisch, nietwaar? (Hopelijk kun je me nog een klein beetje volgen.)
De mens antwoordde: “De vrouw die U mij als gezellin gegeven hebt, heeft mij van die boom gegeven, en toen heb ik gegeten.”
Oeps! De vrouw wordt beschuldigd.
Daarop vroeg de heer God aan de vrouw: “Hoe heb je dat kunnen doen?”
Een nieuwe, retorische vraagstelling? Of, pure onwetendheid?
De vrouw zei: “De slang heeft mij verleid, en toen heb ik gegeten.”
De heer God zei toen tegen de slang: “Omdat je dit gedaan hebt, ben je vervloekt, onder alle tamme dieren en onder alle wilde beesten! Op je buik zul je kruipen en stof zul je eten, alle dagen van je leven! Vijandschap sticht Ik tussen jou en de vrouw, tussen jouw kroost en het hare. Het zal jouw kop bedreigen, en jij zijn hiel!"
Welke mens, die niet aan de zogenaamde 'Ware Zelfkennis' doet, begrijpt deze laatste uitspraak!?
Slangen... Het zijn fascinerende dieren, en daar gaat dit nieuwsberichtje in wezen over. Zouden de huidige slangen iets te maken hebben met die slang uit het Paradijs? Wat denk je?
Och, geen enkele priester, of rabbijn, of wie dan ook, zou jou daar een antwoord kunnen op geven. Ik kan me vergissen, natuurlijk. Nochtans heb ik die man nog nooit ontmoet, noch iets van hem op het internet, of in een boek, gelezen. Pijnig je hersenen dus niet al teveel.
Nawoord: 'k Weet het, dit is eerder een stevige kluif voor onze eclectici - maar besef tegelijkertijd, dat ik die kluif zeer diep heb begraven. G. I. Gurdjieff zou het ook zo hebben gedaan, gegarandeerd. In elk geval - indien je die kluif vindt - heb ik er nog een beetje vlees aan gelaten.