De vooraanstaande Britse wetenschapper, kosmoloog en natuurkundige Stephen Hawking laat in een interview met 'The Guardian' opnieuw van zich horen. En als Hawking spreekt, luistert de gehele wereld. Ditmaal zei hij dat de verhalen over een hemel, of leven na de dood, louter sprookjes zijn voor mensen die bang zijn om te sterven. Er is helemaal niets na de dood. Van zodra het lichaam stopt met werken, is er niets meer: geen hemel, geen leven na de dood.
Het lichaam, dat uit stof is gemaakt, kan enkel en alleen tot stof wederkeren. Tot wat anders? En, zolang een mens zich met dat lichaam blijft identificeren, reduceert die mens zichzelf tot die stof.
Eclectici, en de mensen die in DIMschool vzw deel uitmaken van de werkgroep Zelfkennis, of ZelfverKennis, zijn zich daarvan voor 100% bewust. Toch blijft de massa zich vastklampen aan oeroude overtuigingen, die het ooit ergens heeft gehoord of gelezen. Uit het menselijke brein kan slechts datgene uitkomen wat men er ooit in heeft toegelaten.
Voorbeeld: indien men jou als kind wijsmaakt dat de paashaas, een Zeus, de kerstman en een sinterklaas bestaan, zul je het lange tijd blijven geloven. Sommige dingen geraakt een mens, in het volwassen worden, niet kwijt ...
'Ik beschouw de hersenen als een computer. Die stopt ook met werken als een van zijn onderdelen stuk is. En er is evenmin een leven na de dood voor kapotte computers, wat angstige mensen mogen beweren', zegt Stephen Hawking.
Hawkings opmerkingen bouwen voort op de stellingen in zijn jongste boek 'The Grand Design' uit 2010, maar hebben een sterkere antireligieuze connotatie. In het boek beweert hij dat er geen nood is aan een schepper om het bestaan van het universum te verklaren. Dat werk belandde intussen op de figuurlijke brandstapel van menig religieus leider. De rabbijn Lord Sacks noemde de uitspraak 'een dwaling die indruist tegen elke vorm van logica'.
Noteer evenwel dat Hawking niet beweerde dat er geen godheid, of godheden, bestaan, maar wel dat die niet nodig zijn om ons universum te creëren. In Hawking's denken zijn goden overbodig, omdat alles spontaan uit een 'Niets' is ontstaan.
Een Gurdjieff geeft dat 'niets' gemakshalve een naam, namelijk 'het Absolute' van waaruit de eerste Drie Krachten zijn ontstaan. Deze Trimurti werd, dankzij de menselijke verbeelding, vertaald in Brahma, Vishnu en Shiva, of in een Vader, een Zoon en een Heilige Geest. In de wereld van de wetenschap kan men ze gerust met de benamingen Actieve Kracht, Tegenwerkende Kracht en Neutraliserende Kracht aanduiden.
In elk geval, hoe men het metafysische 'Niets' vertaalt, maakt weinig uit, zolang men er maar geen goden van maakt; goden, gemaakt naar ons beeld en naar onze gelijkenis. En, zoals Gurdjieff het ook zo expliciet vertelde, kan een Absolute logischerwijze in al het geschapene onmogelijk ingrijpen, noch tussenbeide komen.
Hawking benadrukt ook dat dit geen schaduw over onze levens hoeft te werpen. 'We moeten ons potentieel op deze aarde goed benutten. We moeten ervoor zorgen dat elke handeling die we stellen een grote inherente waarde heeft.'
Hawking heeft het in het interview voorts over zijn zoektocht naar een geünificeerde theorie, de zogenaamde 'theorie van het alles', en het belang van de M-theorie, een natuurkundig kader dat de snarentheorie incorporeert en elf dimensies impliceert.
Stephen Hawking kreeg indertijd te horen dat hij nog 2 jaar te leven had. Toen Hawking 21 was, werd bij hem amyotrofische laterale sclerose, een neurologische aandoening, vastgesteld. Al snel belandde hij in een rolstoel en enkele jaren later verloor hij ook zijn spraak. Sindsdien kan hij enkel nog communiceren via een spraakcomputer. 'Ik leef al 49 jaar met het vooruitzicht van een vroegtijdig overlijden. Ik ben niet bang voor de dood, maar ik heb evenmin haast om te sterven. Er is nog zoveel dat ik wil doen', vertelt hij.