ProfielWie ben ikMijn interessesMijn poëzieBerichtenVriendenBeheer

Over slakken, schildpadden, schelpdieren en steenoud worden

Hoe oud zou je willen worden?... Steenoud?
door Tsenne Kikke - maandag 8 juni 2009 22:01

Over vergrijzing gesproken... Stel je eens voor dat je zo oud als Methusalem zou kunnen worden. Is dat één van jouw wensen? Wel, houdt het nog eventjes vol want wetenschappers zijn momenteel met een onderzoek bezig teneinde aan de weet te komen hoe een mens ooit zo oud als een Methusalem zou kunnen worden.

Tijgers en leeuwen, bijvoorbeeld, zijn wel sterke dieren, maar sterven jong. Anders is het gesteld met wezens wiens stofwisseling zeer traag verloopt. Om die reden alleen al is mediteren een goede zaak. Met andere woorden: hoe minder energie je verbruikt en hoe evenwichter je leeft, hoe ouder je kunt worden. Voorbeelden hiervan vinden we uitgebreid in de wereld van Moeder Natuur.

Zo lijkt de evolutie slakken met een lager stofwisselingsniveau te bevoordelen. Of deze slakken ook trager kruipen, is nog niet zeker. Maar hoe minder energie een dier in rust verbruikt, hoe meer er over is voor overleving en voortplanting. Twee Chileense biologen van de Southern University of Chile testten deze hypothese uit bij kleine wijngaardslakken (Helix aspersa). Zij vonden dat na zeven maanden niet de grootste slakken nog in leven waren, maar die met een tragere stofwisseling. Het lijkt erop dat een lager stofwisselingsniveau evolutionair bevoordeeld wordt.

Aan het begin van hun 'energieverbruik-langer leven'-hypothese experiment maten de biologen 100 slakken op, waarna ze het stofwisselingsniveau van de diertjes bepaalden door te meten hoeveel CO2 elke slak in rust uitademende. Het stofwisselingsniveau in rust vormt een maat voor de minimale energie die een dier nodig heeft om in leven te blijven.

Na zeven maanden keken de onderzoekers welke slakken nog leefden, en welke dood waren. Er bleek geen verband met de lichaamsgrootte, wel bleek bij de overlevende slakken het stofwisselingsniveau gemiddeld 20 procent lager lag dan bij hun dode soortgenoten. Een tragere stofwisseling zou ervoor zorgen dat er minder onderhoud nodig is aan het lichaam, waardoor energie wordt uitgespaard voor groei, voortplanting en overleving. De evolutie lijkt door natuurlijke selectie op een lager stofwisselingsniveau aan te sturen.

De twee biologen willen nu weten of een tragere stofwisseling bij slakken samenhangt met een lagere snelheid van voortbewegen. Is er een positief verband, dan zorgt de evolutie er op termijn voor dat slakken niet alleen trager gaan verteren, maar ook langzamer gaan kruipen.

Neem de Noordkromp (Arctica islandica), bijvoorbeeld, een in zee levend tweekleppig weekdier uit de familie Krompen (Arcticidae). Een Noordkromp, opgevist in de IJslandse kustwateren in 2006, blijkt het oudste nu nog levende dier te zijn. De leeftijd van het dier, bepaald door de jaarlijkse groeilijnen te tellen, ligt tussen de 405 en 410 jaar. Volgens het 'Guinness Book of Records' is het bestaande record voor het langst levende dier een 220 jaar oude Noordkromp, verzameld in 1982 bij de Amerikaanse kust.

Harriet is een ander voorbeeld. Harriet stierf op 23 juni 2006 op een leeftijd van 176 jaar. Harriet - zo wordt aangenomen - was een van de drie landschildpadden die de natuurkundige Charles Darwin in 1835 meebracht van de Galapagos Eilanden.

Darwins schip, 'The Beagle', had enkele tientallen schildpadden aan boord, maar de meeste exemplaren werden op de terugreis naar Engeland ... opgegeten. In de waan dat het om drie mannetjes ging, kregen de overlevenden de namen Tom, Dick en Harry.

Omdat de Engelse winters hen te koud bleken, werd het trio in 1842 naar Australië gebracht, waar ze onderdak kregen in de Botanische Tuinen van Brisbane. Dick stierf kort nadien, terwijl Tom het tot in 1929 uithield.

Toen Harry in 1952 verhuisde naar het nabijgelegen wildlife park van zoöloog David Fleay, wees nader onderzoek uit dat hij eigenlijk een vrouwtje was. Vanaf toen ging ze als Harriet door het leven. Sedert 1988 verbleef de kranige dame in het 'Queensland Reptile Park', het reptielencentrum van de 'Australia Zoo'.

Harriet, die een van de grootste attracties van de zoo was, beschikte over een ruim terrein met een modderbad en een verwarmde grot. De bejaarde, die meer dan 150 kilo woog, leefde op een vegetarisch dieet van courgettes, selder en groene bonen.

Een mogelijk moraal van het verhaal: zorg voor een trage stofwisseling, mediteer, doe aan Tai Chi of Qigong, vermijd stress en bouw een onzichtbaar, mentaal schild rondom je heen vooraleer jouw aura te vermengen met die van anderen - en, lieg over jouw leeftijd totdat iedereen dé waarheid ziet.

Velen onder ons zien verouderen als een probleem. Spreek met hen dus niet over het thema 'ouder worden'. Maar..., terug naar onze basisvraag: Stel je eens voor dat je zo oud als Metusalem zou kunnen worden, namelijk 969 jaar, en er dan ook zo oud zult uitzien?... Ben jij kandidaat?

Nota: De meeste blogs en afbeeldingen uit 2009 werden achteraf verwijderd, omdat ze verouderd waren en teveel schijfruimte in beslag namen.

Commentaar


sonja Gepost op: 9/06/2009 0:18:23
sonja nu gaan straks alle ijdeltuiten mediteren om zo hun jeugdige uitzicht te bewaren. dat kan alleen maar positief zijn voor allen. maar nu nog weten hoe juist te mediteren.....

Tsenne Kikke Gepost op: 11/06/2009 18:44:02
Tsenne Kikke Die 'ijdeltuiten' kunnen misschien eens bij DIMschool vzw een beetje advies aanvragen. Er lopen cursussen, waarin de tipjes van de sluiers één voor één worden opgelicht. Maar ja: het initiatief moet van de 'mensen' zélf komen, natuurlijk.

Gepost op: 12/06/2009 23:06:30
Met het verlengen van de leeftijd bedoeld men uiteraard het verlengen van de bestaansduur van ons lichaam. De verhoging van de gemiddelde ouderdom schijnt te resulteren in de ziekte van de toekomst, namelijk dement worden. Wie weet welke onvoorziene onaangename verassingen een drastischeverhoging van de leeftijd tot gevolg heeft heeft? En heeft men er al eens ernstig over nagedacht wat het eigenlijk zou inhouden om duizend jaar te worden. Ben ik dan op de leefdtijd van 100 jaar nog maar 10 jaar? En moet ik tot mijn 650 jaar werken alvorens ik op pensioen kan? Of is het ook mogelijk om de leeftijd te kiezen waarin je ouder wild worden? Bijvoorbeeld 28 jaar gedurende het overgrote deel van die duizend jaar. Maar als men daarvoor de stofwisseling drastisch moet vertragen, ervaren wij dan wel het verlengen van onze levensduur, of blijft deze dezelfde? Is het niet mogelijk dat het verstrijken van tijd samenhangt met de aard van onze aarde en haar plaats in het zonnestelsel, en dat het dus niet mogelijk is om het verlengen van levensduur werkelijk te ervaren als een verlengenis? En als men nauwelijks in staat is zich werkelijk te herinneren wat het was om een baby te zijn, een puber, enz., en men zich praktisch gezien zo ontzettend weinig kan herinneren van dat wat al achter ons ligt, wat heeft dan duizend jaar in werkelijkheid als geleefde en herinnerde tijd echt te betekenen? Een berg bestaat dan vanuit ons gezichtspunt misschien wel eeuwig, maar misschien bevat deze eeuwigheid nog geen te verwaarlozen fractie van de bewuste ervaring die wij als kortlevend wezen hebben? M.a.w. als ik ernstig de nadelen overweeg van wat het voor een mens met zijn huidige staat van bewustzijn zou betekenen om duizend jaar te worden, dan is dat naar mijn gevoel iets dat je kunt vegelijken met de hel. Ik vrees dat een drastische verhoging van de leeftijd in onze fantasie iets verlangenswaardig kan zijn, maar in de realiteit wel een de doos van Pandora zou kunnen zijn die wordt opengemaakt!

Tsenne Kikke Gepost op: 29/06/2009 16:37:52
Tsenne Kikke Met het 'verlengen van leeftijd' wordt het volgende bedoeld... Elk mens beschikt vanaf zijn geboorte op een eigen 'innerlijke tijd'. De 'uiterlijke tijd' begon 4 1/2 jaar geleden, maar de innerlijke tijd van een boom is, bijvoorbeeld, 200 jaar. Zo beschikt elke mens dus over een persoonlijke innerlijke tijd. Maar, er is een maar: de mens heeft bij zijn geboorte geen garantiebewijs meegekregen. Een ongeval, een rampspoed of ziekte kan zijn innerlijke tijd abrupt afbreken, met als gevolg dat die persoon niet volledig heeft kunnen genieten van zijn innerlijke tijd. Nieuwe theorieën en andere paradigma's - waaronder controle verkrijgen over geest en lichaam - kunnen helpen in ervoor te zorgen dat - ondanks het feit dat ziekte zijn intrede doet - de mens toch noch zijn verkregen termijn kan uitdoen.

Reageer


Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten kun je hier inloggen.

Mijn naam:
Mijn e-mail adres:
Mijn commentaar:
Verificatie:
Typ de code hierboven in:


School voor ontwikkeling van De Innerlijke Mens


Adverteer op Spiritualia
Adverteren
Zoek&Vind
Meer
Spiritualia
Contact
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. | Privacy Statement | Gedragscode | Algemene Voorwaarden | Auteursrecht