'The Independent' rapporteerde gloednieuwe bevindingen die ons er op wijzen dat een additief met de naam 'sodium benzoaat' in staat is om vitale delen in de DNA van de mitochondrieën van onze cellen kort te sluiten.
Een mitochondrion (Grieks) of mitochondrium (Latijn), met als meervoudsvormen mitochondriën of mitochondria, is een staaf- of bolvormig celorganel, dat functioneert als energiecentrale van de cel. Een mitochondrion heeft een diameter van ongeveer 1 micrometer en voorziet elke cel dus met de nodige energie. Een mitochondrium kan niet zelfstandig overleven want het is afhankelijk van eiwitten die worden geproduceerd in de celkern. Het mitochondrion werd in 1886 voor het eerst gezien door de Duitse histoloog Richard Altmann, die dacht dat deze organellen intracellulaire parasieten waren. Maar een mitochondrion is in wezen een bacterie, die gespecialiseerd is in functies voor energieproductie voor de cel.
Men vindt dit benzoaat-additief bijvoorbeeld in frisdranken, zoals Fanta, Cola Light, Schweppes Agrum, Sprite, en Pepsi Max, en in nog veel meer. In het artikel lezen we: 'De mitochondriën verbruiken de zuurstof teneinde jou de nodige energieën te geven, en als je ze beschadigt - hetgeen gebeurt tijdens perioden van ziekte - zal de cel gaan malfunctioneren, met alle ernstige gevolgen van dien. Nu heeft men vastgesteld dat zeer vele aandoeningen het gevolg zijn van DNA-beschadiging. De ziekte van Parkinson is er één van, vele hersenaandoeningen behoren tot die reeks, maar ook het verouderingsproces kan men er onderbrengen. Ondertussen is men dan ook een dieper onderzoek begonnen naar de eventuele schade dat sodium benzoaat aan ons lichaam kan toebrengen.
Een conserveermiddel dient ofwel de omstandigheden zodanig te veranderen dat micro-organismen niet of nauwelijks kunnen groeien of overleven in de voeding, ofwel specifiek dodelijk te zijn voor micro-organismen. Uiteraard mag geen enkel conserveermiddel schadelijk zijn voor mensen. Naast suiker dragen de toegestane stoffen meestal een E-nummer in de reeks 200 t/m 299
Sodium benzoaat, zit in bijna alle zepen, shampoos, crèmes, et cetera. Het zit ook in E210, E211, E212 en E213, vooral in E211 hetgeen voor zuivere sodium benzoaat staat. Het komt ook vaak voor als conserveringsmiddel, dat toegevoegd werd aan frisdrank en vruchtensappen. Men kan het ook in de volgende voedingswaren aantreffen: azijn, salade dressings, frisdranken, vruchtenyoghurt, sambal, vruchtensap, siroop, pindakaas, bier, champignons, confituur, pickles, Chinese eetwaren (vooral in sausen, soja producten en eend), mosterd, snoep, ketchup, margarine, vruchtengebak, mayonaise, en zo meer. Als natuurlijk product treffen we het dan weer aan in pruimen, kaneel, look, veenbessen, en in appelen. Men treft het natuurlijk ook aan in dierenvoeding, waarbij rekening wordt gehouden met het feit dat katten er allergisch voor zijn en er dus minder van wordt ingedaan.
Anderzijds is het echter een noodzakelijk conserveermiddel voor stoffen die zeer gevoelig zijn voor schimmelbederf, zoals pindakaas. Van nature kunnen in pinda's schimmels voorkomen, die veel gevaarlijker stoffen maken dan benzoëzuur (aflatoxines, een zeer kankerverwekkende groep stoffen). Benzoëzuur blijkt het meest effectief om deze schimmels te voorkomen en mag daarom dus gebruikt worden.
Volgens een onderzoeker, namelijk professor Jim Stevenson van de Universiteit van Southampton, zou bepaalde artificiële kleurstoffen in de voeding met sodium benzooat interfereren en leiden tot verhoogde hyperactiviteit bij kinderen. Mensen die aan netelroos of aan astma lijden kunnen ook beter dranken en voedingswaren waar benzoëzuur in aanwezig is mijden.
Op het internet bestaat veel onenigheid over additieven. Ook over de relatie tussen additieven en bepaalde ziekten zijn de meningen verdeeld: er is volgens de één géén relatie tussen additieven en ziekten als Dementie (Alzheimer), Fibromyalgie en Chronisch Vermoeidheidssyndroom (ME/CVS), en volgens de ander weer wél. Daarom luidt de boodschap: spreek met je eigen lichaam. Wat het lichaam van de ene persoon kan verdragen, kan het lichaam van de andere misschien niet accepteren. Daarenboven behoeft een gezond voedingsmiddel geen E-nummer te bevatten. Maar dit wilt dan weeral niet zeggen dat als het niet op de verpakking vermeld staat, dat er het niet in aanwezig is...
Kleurstoffen
Kijk op de etiketten en let op het volgende:
- Kunstmatige kleurstof toegevoegd;
- De kleuren groen, blauw, geel gevolgd door een nummer;
- Toegevoegde kleurstoffen zonder enige uitleg, zoals Tartrazine, in lollies en frisdranken (E102), Chinolinegeel (E104), Zonnegeel FCF (E110), Carmoisine, kleurt snoepgoed rood (E122), Ponceau 4R, rood (E124), Allura Rood AC (E129), Bietenrood (E162), Karamel (E150) of Bruin FK, en Rood 2G ...
... het zijn allemaal kleurstoffen die je beter kunt mijden!
Gevaarlijk zijn:
- Butylhydroxyanisol E320 en E321 (synthetische anti-oxidant) zijn vermoedelijk kankerverwekkend;
- Aluin (in tafelzuur en bakpoeder), dit is een aluminiumverbinding;
- Nitraat E249-252 (conserveermiddel), in bewerkt vlees, zoals knakworstjes, kant en klare hamburgers en vleeswaren;
- Vetsin (MSG), uit de oosterse keuken (je Chinees kan het voor je weglaten);
- Monkalium glutamaat E622 (smaakversterker);
- Natriumosinaat E631 (smaakversterker);
- Benzoëzuur en Benzoaten E210. Op het label wordt het weergegeven als Benzoëzuur of E210-213.