In equicoaching gebruikt men paarden als middel om iemand te coachen. Het paard vormt de spiegel die de persoon confronteert met zijn eigen gedrag en geeft een heel eerlijke reactie op de non-verbale lichaamstaal van die persoon.
Het paard reageert net zoals een kind van drie à vier jaar heel spontaan en eerlijk. Door het enorme effect van het paard op een persoon, kan de methodiek heel vlug verschillende werkpunten van de coachee naar boven halen. Op die manier ontstaan er vlug inzichten over het eigen gedrag bij de coachee. Het besef van eigen werkpunten is dan ook de basis om te kunnen groeien.
Meestal begint alles met een intakegesprek. De equicoach zal hierbij proberen een zicht te verkrijgen op de sterkten, de werkpunten en de draagkracht van de coachee.
Op basis van dat gesprek met de coachee werkt de equicoach enkele oefeningen uit. De oefeningen gebeuren in de piste en naast het paard. De equicoach observeert de coachee tijdens het uitvoeren van de oefeningen. Na elke oefening is er een nabespreking waarbij de equicoach en de coachee samen reflecteren en een verband met de realiteit zoeken. De persoon wordt vanuit zijn eigen situatie met het paard gericht geobserveerd en via coaching tot zelfreflectie gestimuleerd.
De oefeningen zijn heel eenvoudig. Bijvoorbeeld: rondstappen met het paard aan een touw. Alleen al aan de manier waarop de coachee het touw vasthoudt kan men al een link leggen naar de manier waarop hij in de realiteit met mensen omgaat (lang touw = veel vrijheid en ruimte voor eigen inbreng, kort touw = weinig ruimte, touw rond de hand opgerold = touwtjes in handen houden, controle willen houden).
In tegenstelling tot het paardrijden moet tijdens equicoaching het paard de ruimte krijgen om zichzelf te zijn en spontaan te reageren op de coachee. Dit betekent, bijvoorbeeld, dat het tijdens equicoaching belangrijk is dat het paard ‘paard’ is. De enige technieken die het paard mag kennen, zijn die wanneer het bereden wordt - bijvoorbeeld: de teugels opentrekken naar links of rechts, de teugels strakker houden, enzovoorts. In die ogenblikken is er maar één leider, en dat is de ruiter.
Nota: We zijn volop onze Encyclopedia Spiritualia aan het aanvullen... Heb je ooit zélf op de één of andere manier ervaringen gehad met equicoaching? Of, weet je er iets meer over te schrijven? Laat het ons weten via 'Mijn Commentaar' hier onderaan.
Interessante, reclameloze bijdragen, met een meerwaarde voor onze lezers, komen in onze rubriek Encyclopedia Spiritualia terecht, waarvan hier de link!