|
In den beginne: September 1992
Lijkt het alsof sommige dromen
Tóch nog werkelijkheid kunnen worden.
Het ganse universum breekt open
Uit dat ei waaruit zonnen, manen, sterren worden geboren
Dalen bliksemschichten naar beneden
Ze beroeren en bevruchten ons innerlijke wezen.
Een adam en een eva
Schrijven een nieuw scheppingsverhaal - tezamen ditmaal
Een verhaal, waarin alle potentiële mogelijkheden mogelijk zijn
En waarin - op erewoord
Geen slang zal worden toegelaten.
Februari - Maart 1995:
De tand des tijds
Heeft aan de dingen geknabbeld – en zie!
Een slang en een appel zijn het verhaal binnengeslopen
Op eva’s onschuldige uitnodiging.
December 1995
De appel is geplukt en kan niet meer terug
Aan die boom worden opgehangen
Opeten en verteren is de nieuwe boodschap
Delen van het geheel zijn nu verbrokkeld
Mijn ziel wordt beroerd
Aangetast – besmet,
Ook ik word giftig.
Achteraf kijken de adam en de eva
Neer op de zielloze restanten
Van hun oorspronkelijk verhaal
Ook dit verhaal had een einde.
Hij: voelt zich gekwetst, kan maar niet vergeten...
Zij: leeft alsof er niets is gebeurd... - en, is een weeral
Een avontuur én paar ervaringen rijker.
Elke mens heeft ervaringen nodig
Ook in ons geval… maar zij,
Noodgedwongen méér dan ik.
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|