|
Met knikkende knieën drukt de duivel de zoemer van de hemelpoort in. Geruisloos wordt er open gedaan en komt hij direct voor de Heer te staan. Deze ziet gelijk dat er wel heel iets ernstigs aan de hand moet zijn.
“Ben je weer gevallen, mijn Zoon?” vraagt de Heer.
Lucifer dreigt in zijn eigen zwavel te verstikken: “D – d – de – me – me – mensen... he – heb – hebben mij werkeloos gemaakt! Mijn meesterwerk der verleiding, mijn baan voor de eeuwigheid, mijn koninkrijk der lusten en begeerten... a – al – alles is naar de knoppen !”
“Aha. Maar dat is toch positief?!” werpt de Heer in. “Dan gaat het toch beter met de Wereld?”
“Neeeeeiiiihhh!” De duivel snikt en snakt. “Jij begrijpt het niet! Dat zij voor jou niet meer bang waren, dat kwam mij juist van pas. Dat zij daarmee ook niet meer zo in mijn hel geloofden minder, maar daarmee viel op zich nog wel te leven. Zolang ik mijn werk kon blijven doen, was er niks aan de hand. Ma... maar... “
“Maar...? Wat?”
Des duivels horens vatten vlam van woede: “Zie hebben mij eruit geknikkerd! Mijn ideeën gestolen!! Mijn werk afgepikt !!!”
Gemoedereerd slaat de Heer hem gade: “Zozo. Afgeserveerd dus. Nou nou. En? Wat nu?”
Satan siddert, de slangen sissen uit z'n smoel: “Jij begrijpt het echt niet hé?!?”
“Wat dan?”
De hellevorst ontploft: “Zij hebben de boel overgenomen en doen alles ZELF! Zij hebben mij OVERBODIG gemaakt!”
De Heer spreekt zijn zoon toe in de toon die Hem alleen eigen is: “Luciveertje van me. Nu Jij – en ik ben geneigd te zeggen 'God zij dank' – Je realiseert dat Jouw eigen hoogste plannen precies dit en never ever iets anders teweeg zullen brengen, ben Je niet benieuwd naar de reden waarom dat... zzzo... isss... ?”
Onthutst en overrompeld geeft de Lichtbrenger toe: “Nu jij dat zo zegt, eigenlijk wel, ja!”
“Mooi zo, Zoon. Ik heb een job voor Je op het oog. Een heidens karwei, letterlijk en figuurlijk. Ga terug naar de Wereld, laat de mensen zien wat uiteindelijk het gevolg is van het met elkaar wedijveren in het volgen van de voetsporen die Jij daar hebt achtergelaten.
Jij bent – naast mij – de enige die al Jouw sporen kent. En met al Jouw sporen bedoel ik: al Jouw sporen. Elke... enkele... sssstap die Jij ooit hebt... gezzzzet.
En dat zijn er nogal wat. Loop ze na, hef ze op. Stap voor stap, spoor voor spoor. Dát is de manier te ontdekken hoe het komt dat Jij Je Zelf overbodig hebt gemaakt. En zoals Je wellicht in dit moment nu kunt bevroeden: ik creëer niets dat overbodig is. Never ever. Interesse...?”
Lucifer wikt en weegt, zwikt en... zweeg. Na een tijd die wel twee keer zo lang leek te duren als 1 eeuwigheid, kwam hij erop terug en zei: “I'll be back!”
© v.c.
2015
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|