|
Leeg
Klein
Nietig
Eenzaam
Verlaten
En in deze eenzaamheid
Dwalen mijn gedachten
Naar een transcendente God
In het doorbreken
Van deze mystieke grens
Voel ik me nog eenzamer
Weliswaar doordrongen
Van onbekende energievelden
Het door-breken en over-schrijden
Van deze geconfronteerde grenzen
Is het goddelijke ervaren
Be-leven
De mens draagt de goddelijke vonk in zich
1-heid van het mens-zijn
Vormt het god-zijn
Doch,...
Waar vertoeft de Ware God?
Waarom werden wij, hulpeloze afgodendienaars
In deze vreedzame wereld geplaatst?
Is het Zijn Wil?
Zijn Grap?
Zijn Experiment?
Groten vreten de kleinen op
Sterken vertrappelen de zwakken
Onderspitten worden gedolven
Angst, pijn, lijden,
Verscheuren, verslinden,
Genieten...
Een luipaard bespringt een antiloop
Een leeuw besluipt een gazelle
Een veldmuis wordt opgetild
Klauwen planten zich in het warme vlees
De prooi maakt een hémelse reis
Aanschouwt een duizelingwekkend panorama
Een héérlijk draaierig gevoel
Op de grens van leven en dood
We blijven genieten van de Natuur
Gods Schepping
Daar verschijnt de mens
Eén der miljoenen levensvormen
Hij zaait ... - hij maait ... - hij oogst
Met zijn apocalyptische zeis
Een hemels schouwspel
In de goddelijke arena
De mens:
Hoe groter geest
Hoe groter beest
Geen verbittering die spreekt
Het is de realiteit van een God
Die ik tracht te begrijpen, te beminnen,
Te voelen, te aanschouwen
Een God, aan wie ik duizenden
Vragen stellen wil
Naar wie ik uren, dagen, jaren,
Eeuwig luisteren kan
Een God ...
....
Er is geen God!...
...
Er bestaat geen God!...
Geen respons
Geen licht in het duister
Waarom dit alles?
Zin wordt onzin
Nietigheid volgt
Leegte ontstaat
De mist verdicht
Angst dringt zich op
Angst
Onzin
Leegte
Onmacht
Nietigheid
...
...
...
Geef mij
A.u.b.
Dan toch maar
Mijn God terug
Uit: gedichtenbundel 'De Vraag naar het Waarom' - een uitgave van Psychon vzw, Borgerhout/Antwerpen - 1980
Commentaar
Reageer
Opgelet: momenteel ben je niet ingelogd. Om onder jouw eigen naam te posten en om een score te kunnen geven kun je hier inloggen.
|