Boekrecensie van De feniks door Chika Unigwe

Oge is een Nigeriaanse vrouw die in Europa woont, in de Vlaamse provinciestad Turnhout. Het oude continent baadt in een sfeer van afstandelijkheid en onbegrip. Tot overmaat van ramp sterft haar zoontje. In Oge's verdriet wordt de herinnering aan haar familie tastbaarder dan ooit. Toch lukt het Oge om overeind te blijven.

Het pakkende Nederlandstalige debuut van Chika Unigwe leidt ons van Europa naar Nigeria en weer terug. Oge, het vrouwelijke hoofdpersonage uit De feniks, tracht tegenstellingen en tegenslagen te verschalken om weer zichzelf te worden. Chika Unigwe dringt binnen in het hart en de ziel van haar hoofdpersonage. In een wereld van alsmaar vervagende grenzen plaatst Unigwe de mens centraal.

Chika Unigwe is een 31-jarige Doctor in de Engelse Literatuur en is op dit moment bezig met het afronden van een doctoraalstudie postkoloniale studies in Leiden. Ze woont in Turnhout, maar is geboren in Enugu, Nigeria. In 1995 emigreerde ze met haar Belgische echtgenoot, Gunter, naar België. Ze schrijft poëzie en verhalen in het Engels. Ze publiceerde al een aantal kortverhalen, twee kinderboeken en gedichten in het Engels. Ze won ook de BBC Short Story Competition en vorig jaar was ze laureate in de verhalenwedstrijd van de VDAB met het Nederlandstalige verhaal 'De Smaak van Sneeuw'. Dat wekte de interesse op van Vlaamse uitgeverijen. Nederlands is haar derde taal, naast het Igbo en het Engels. Haar roman 'De Feniks' belooft een literaire gebeurtenis van formaat te worden. Het is een portret van een sterke vrouw en deze roman zal niemand onberoerd laten. Het is de eerste keer dat in Vlaanderen een Nederlandstalige roman verschijnt van een allochtone schrijfster.

Uittreksel

Blz. 34: "Ik weet dat het niet gemakkelijk is om zulk nieuws te krijgen, maar u bent in goede handen." Dokter Suikerbuiks stem drong je oren binnen. "Nee, natuurlijk is dat niet gemakkelijk", wilde je zeggen. Maar in plaats daarvan bedankte je hem voor de folders en duwde ze diep weg in je handtas, buiten beeld, en deed de rits dicht. Laat ze daar maar in wegzinken, dacht je. Je keek naar zijn handen met de kinderlijke worstvingertjes; ze boezemden geen vertrouwen in.

Je vroeg je af of zijn handen misschien veranderden in volwassen handen wanneer hij opereerde. Hoe had hij een volwassen man kunnen worden met zulke handen? Ze misstonden zo volledig bij de rest: die grafstem, die voor de jaren terugdeinzende haargrens, die rimpeltjes bij zijn ogen en dan dat pokergezicht, dat er zo ernstig uitzag dat je je afvroeg of hij ooit een kind was geweest.

Recensie

door Tsenne Kikke

Voor een '€˜vlaams boekje'€™ is het niet zo slecht. Het is eerder een dagboek, een autobiografie, dan een verhaal. Regelmatig gebruikt ze woorden uit haar moedertaal, het Igbo, alsof er één lezer daarin interesse stelt. Maar wat '€“ mijn inziens '€“ opmerkelijk storend leest, is het feit dat ze in plaats van de ik-vorm de je-vorm gebruikt

De feniks

Chika Unigwe

Korte Inhoud

Uittreksel

Recensie

Koop dit boek bij