|
De blauwe sinaasappelboom
|
|
Elle Eggels
|
Type:
|
Hardcover
|
Uitgever:
|
Arena
|
Gewicht:
|
386 gram
|
Aantal Pagina's:
|
206
|
ISBN:
|
90-6974-602-6
|
ISBN-13:
|
978-90-6974-602-9
|
Categorie:
|
Literair
|
Richtprijs:
|
€ 17,5
|
Korte Inhoud
Nela, de dochter van een man met aanzien, wordt verliefd op Camiel, een rebelse jongen uit een arbeiderswijk. In het Limburgse dorp waar zij wonen heerst nog altijd een fijnmazig netwerk van sociale klassen, en haar vader verbiedt haar om met de jongen om te gaan. Als gevolg hiervan stort Nela zich van de ene relatie in de andere, totdat haar vader ingrijpt en een huwelijk regelt met een veel oudere huisvriend. Na een aantal jaren van schijngeluk houdt Nela het niet langer vol, en ze krijgt last van nachtmerries en lusteloosheid. Ze verlaat het dorp en vertrekt naar Mexico, waar de magie van Latijns Amerika haar al snel in zijn ban krijgt en haar een andere waarheid toont dan die waar ze aan gewend is. In haar dromen laat ze zich meevoeren, waardoor ze haar verboden liefde weer ontmoet. Even denkt ze rust en geluk gevonden te hebben. Haar vader reist haar achterna, in de hoop haar weer tot rede te dwingen. Maar Nela is sterker geworden, en ziet zichzelf voor de keuze gesteld: lukt het haar een nieuw leven te beginnen en af te rekenen met de oude? Wie vertelt de waarheid en wiens waarheid wil ze geloven? Zijn sinaasappelbomen blauw?
Uittreksel
Blz. 28: "Op een dag kwam ze thuis met een wondermiddel dat haar huid zo gloedvol bruin zou kleuren alsof ze afkomstig was van een van de koloniale eilanden. Ze had van nature weinig pigment, zelfs na hardnekkig zonnebaden kreeg ze niet meer kleur dan koffieroom. Het wonderlijke aan het kosmetische produkt was dat de huid zou verkleuren zonder ultraviolette straling. De winkelierster verzekerde Nela dat ze in enkele uren tijd prachtig bruin zou worden, zelfs op een dag dat het regende.
Nela smeerde zich zorgvuldig met de emulsie in, tot aan haar vagina, en ging voor de kaptafel zitten wachten. Maar na een uur had ze nog niet eens de kleur van Engelse thee. Ze smeerde zich nog een keer in, van de haargrens tot de teentoppen en wachtte andermaal een uur, waarna ze zich verbeeldde dat ze lichtelijk verkleurd was maar nog altijd te weinig om voor een mulattin door te kunnen gaan.
Het middel deed zijn werk echter pas gedurende de nacht, niet omdat de alchemie zich ontwikkelde in het donker maar omdat het middel nu eenmaal een aantal uren nodig had. De hoogblonde Nela met haar blauwgroene ogen en de huid van een Vikingdochter, ontwaakte als een roodbruin gekleurde Cherokkee. Ze herkende zichzelf niet meer. Ze nam een bad - waarin ze een hele fles chloor leeggoot, wat de kleur niet verbleekte maar een onuitstaanbare ontsmettingslucht op haar huid achterliet, zoals ze zich nog eens met tandpasta moest wassen, omdat ze daarmee de chloorlucht hoopte kwijt te raken. Ze durfde haar kamer niet te verlaten en liet de maaltijden voor de deur neerzetten onder het mom dat ze en besmettelijk eczeem had opgelopen.
Gertrudis sprak haar bezorgdheid hierover uit tegen Nela's vader. Ze dwongen haar de deur te openen, waarna ze verlegen de ware reden van de vreemde huidskleur toegaf. De huishoudster viel tegen de trapleuning van het lachen.
Het duurde tien dagen voordat de onnatuurlijke kleur eindelijk vervaagde en een toon kreeg die bij haar paste. Nela bleef op haar kamer en liet Gertrudis dagelijkse nieuwe tijdschriften kopen om de tijd door te komen."
Recensie
door
Tsenne Kikke
|