Originele titel: Traité d'atologie
Michel Onfray
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Mets & Schilt
|
|
Gewicht:
|
Onbekend
|
|
Aantal Pagina's:
|
269
|
|
ISBN:
|
90-5330-458-4
|
|
ISBN-13:
|
978-90-5330-458-7
|
|
Categorie:
|
Atheïsme
|
|
Richtprijs:
|
€ 20
|
Korte Inhoud
Ondertitel: 'De hoofdzonden van jodendom, christendom en islam'.
Op beeldende, toegankelijke wijze constateert Onfray hoe de drie grote monotheïstische godsdiensten aan het begin van de 21ste eeuw een aanzienlijk steviger greep op het maatschappelijk gebeuren houden dan menigeen beseft.
Aan de hand van een 'deconstructie' van deze godsdiensten, waarbij hij teruggaat naar hun ontstaansgeschiedenis en hun historische voorlieden, beschrijft Onfray hoezeer zij behept zijn met een gerichtheid op 'het leven na de dood' (met als gevolg, dat mensen hun lot niet recht in het gezicht zien, maar daarentegen hard werken aan datgeen wat ze juist willen ontvluchten: de dood) en een onderwerping van de mens aan irrationele, inperkende geboden en verboden.
De resultaten daarvan in de privé-sfeer en in de maatschappij mogen er tot op de dag van vandaag zijn: of het nu gaat om inperking van individuele ontplooiing, onderdrukking binnen het gezin en afkeer van eigen lichaam en vrouwenhaat, dan wel om opzweping tegen anders denkenden, goedpraten van terrorisme en van oorlog...
Onfray, die meent dat jodendom, christendom en islam ter zake in essentie niet verschillen, maar hoofdzakelijk variaties op eenzelfde thema vormen, verschaft de lezer een veelheid aan nuttige informatie over verleden en heden, en brengt deze ten slotte tot meedenken omtrent de actuele ontwikkelingen.
Ook lezers die Onfray's uitgangspunten niet delen - in de eerste plaats gelovigen - zullen door de eruditie en kracht van de argumenten van de auteur zo door 'Atheologie' geboeid raken dat zij het boek veelal toch tot en met de laatste bladzijde zullen uitlezen.
Michel Onfray (1959) is hoogleraar in de filosofie aan de door hem mede-opgerichte Volksuniversiteit te Caen, Normandië. Hij geniet in Frankrijk en daarbuiten bekendheid als hartstochtelijk vertolker van atheïsme en hedonisme.
Uittreksel
Blz. 60: Als het bestaan van God, ongeacht of het nu de joodse, christelijke of islamitische variant is, ook maar enigszins bescherming bood tegen haat, leugens, verkrachting, plunderingen, immoraliteit, afpersing, meineed, geweld, minachting, slechtheid, misdaad, corruptie, doortraptheid, valse getuigenis, verdorvenheid, pedofilie, kindermoord, smeerlapperij en perversie, zouden niet de atheïsten - want, die zijn intrinsiek slecht... - maar de rabbijnen, priesters, pausen, bisschoppen, dominees en imams met al hun volgelingen - en dat zijn er heel wat: het goede doen, uitmunten in deugd, het goede voorbeeld geven en de goddeloze perverten bewijzen dat zij de moraal aan hun kant hebben; dat ze nauwgezet de Tien Geboden naleven en de suggesties van de welgekozen soera's navolgen en dus niet liegen of plunderen, stelen of verkrachten, vals getuigen of doden - en zeker niet aanzetten tot terroristische aanslagen in Manhattan, strafexpedities in de Gazastrook of het gedrag van hun pedofiele priesters dekken. Dan zouden overal rondom hen gelovigen bij bosjes bekeerd worden dankzij hun geweldige, voorbeeldige gedrag! De realiteit is echter anders...
Laat het maar eens afgelopen zijn het kwaad van deze wereld aan het atheïsme toe te schrijven! Het bestaan van God heeft in de geschiedenis uit zijn naam meer veldslagen, bloedbaden, conflicten en oorlogen voortgebracht dan vrede, sereniteit, naastenliefde, vergeving van zonden en tolerantie. Ik geloof niet dat pausen, prinsen , koningen, kaliefen en emirs nu zo hebben uitgemunt in deugd, maar Mozes, Paulus en Mohammed blonken allemaal wel erg uit in moord, molets en het uitvoeren van razzia's: hun biografieën getuigen hiervan. Allemaal variaties op het thema 'naastenliefde'...
Recensie
door
Tsenne Kikke
God en Allah zijn dood. Of, beter gezegd: volgens Onfray hebben ze nooit bestaan, dus kunnen ze ook niet dood zijn. Anderzijds bestaan ze nog... omdat een verzinsel nooit dood gaat, 'een illusie sterft nooit, een sprookje wordt nooit weerlegd'. Hoe paradoxaal het dan ook mag klinken: God & Allah zijn nog springlevend, want er wordt over hen geschreven, er wordt nog in hen geloofd, er wordt nog over hen gefilosofeerd en in hun naam worden mensen gedood en offeren anderen hun levens nog altijd op. Dan moeten ze wel bestaan - of niet soms?... Misschien zijn ze allebei geschapen naar ons beeld en gelijkenis en hebben ze een vaste plaats in onze verbeeldingswereld verworven.
Dit boek richt zich vooral tot de atheïst, maar het roept ambivalente gevoelens op, en zelfs voor de 'gelovige' is het boek het lezen de moeite waard.
Hoe rotsvast we ons ook aan eender welke vorm van geloof vastklampen, toch schrijft Michel Onfray rake dingen, die bepaalde zaken onder onze voeten aan het wankelen brengt. Nochtans bewijst de auteurs dat zijn gal véél groter is dan zijn lever. Daarnaast staart hij zich blind óp de woorden van de heilige geschriften en vertikt hij het om áchter de woorden - die uiteindelijk slechts symbolen zijn - te gaan kijken. Alhoewel..., waar rook is, is vuur en het hoeft niet altijd naar wierrook te ruiken. Als je met een open geest de atheïst aan het woord kunt laten en hem de kans geeft zijn gal te spuwen, dan zal hij je regelmatig toch wel tot nadenken brengen - en, na-denken mag ook wel eens van tijd tot tijd gebeuren, nietwaar?
|