|
|
Managen? Dat heb ik van mijn kind geleerd!
|
|
Originele titel: Everything I need to know about being a manager, I learned from
Ian Durston
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
BBNC Uitgevers
|
|
Gewicht:
|
285 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
222
|
|
ISBN:
|
90-453-1201-8
|
|
ISBN-13:
|
978-90-453-1201-9
|
|
Categorie:
|
Opleidingen
|
|
Richtprijs:
|
€ 17,95
|
Korte Inhoud
Een ouder en een manager hebben vele overeenkomsten. Beiden maken lange uren en hebben een enorme lijst verantwoordelijkheden. Beiden moeten helder kunnen communiceren en over een goed gevoel voor humor beschikken.
In 'Managen? Dat heb ik van mijn kind geleerd!' presenteert Ian Durston op basis van zijn ervaring als projectmanager en vader van drie een unieke kijk op klassieke managementuitdagingen. Leiderschap, motivatie, teambuilding, prestaties en veranderingen worden aan zijn blik - als vader en als manager - onderworpen.
Zo wordt het op bed leggen van je kinderen op vakantie een les in volharding als manager, het omgaan met driftbuien thuis een les in assertiviteit op je werk en het kijken naar je kind dat met vallen en opstaan leert lopen een les in hoe belangrijk het maken van fouten is in een leerproces.
Ian Durston heeft ruime ervaring op managementgebied, die hij onder meer heeft opgedaan bij Deloitte Consulting. Tot zijn clientèle behoorden Vodafone, Barclays Bank, General Motors en het Britse ministerie van Defensie. Momenteel werkt hij als senior projectmanager bij Airbus. Hij woont met zijn vrouw en drie zoons vlakbij Bristol, Engeland.
Uittreksel
Blz. 215: Het is net als fietsen
"Een leider is het beste als mensen nauwelijks weten dat hij bestaat. Niet zo goed als mensen
hem gehoorzamen en prijzen. Nog erger als ze hem verafschuwen. Maar over een goede leider die weinig praat, als zijn werk is gedaan en zijn doel is bereikt, zullen ze zeggen: "we hebben het zelf gedaan." - Jack Smith, voormalig CEO van General Motors -
Ik heb dit boek niet geschreven omdat ik denk dat het alle managementproblemen in de wereld zal oplossen. Je kunt het veel beter zien als een baksteen in de muur van je eigen ontwikkeling. Zoals ik al heb gezegd: je mag niet stoppen met leren. Als je dat doet, kom je in de problemen. Stop af en toe je boeken weer in je rugzak en schrijf je in voor een cursus, lees vakbladen, surf op internet, doe een klus die je niet eerder hebt gedaan, lees een boek. Ik kan je echt aanraden om sommige van de boeken te lezen die in de literatuurlijst achter in dit boek staan. Ze staan er echt niet alleen in om de bladzijden te vullen. Er is zoveel goeds te vinden - onderzoek het. Wees nieuwsgierig.
Sommige dingen zullen voor je werken, andere niet. Probeer dingen. Test ze. Speel ermee. Worstel ermee. Doe waar kinderen zo goed in zijn en zie of je hun records kan breken. Als dat niet lukt, dan werkt het voor jou en moet je ze dus gaan gebruiken. Als er aspecten afvallen, dan moet je ze ook echt wegdoen en iets nieuws proberen. Het is een doorlopend proces. Je wordt niet op een dag een gekwalificeerd manager en kunt het dan daarbij laten. Het is iets dat je kunt blijven verbeteren tot de dag dat je je plaatsje achter de geraniums hebt verdiend.
Aan managers wordt vaak gevraagd om gedetailleerde rapporten of complexe situaties samen te vatten op één A4-tje (dit is tenslotte de 21e eeuw en iedereen is heel druk). Ik laat je daarom achter met een laatste ding dat ik van mijn kinderen heb geleerd.
Veel vaders (en sommige moeders) hebben wel eens een middag in het park of in de straat voor het huis achter hun kind aangerend dat leert fietsen. De zijwieltjes zijn eraf en de gelukkige vader mag als een idioot achter zijn kind aanrennen en het zadel vasthouden. Naarmate zijn gezicht roder wordt, spijt het hem steeds meer dat hij niet wat vaker naar de sportschool is gegaan de afgelopen tijd.
Hij heeft zijn kind ervan moeten overtuigen dat hij toch echt veel te groot is geworden voor zijwieltjes en dat fietsen uiteindelijk veel leuker wordt zonder. 'Als je voor Sinterklaas nog zonder zijwieltjes leert fietsen, krijg je misschien wel een nieuwe fiets,' zegt papa.
Je moet het kind rustig laten zien hoe je met één voet afzet en hoe je je evenwicht voelt op de fiets. Het kind moet zijn vader vertrouwen dat hij hem rechthoudt, terwijl hij er aan probeert te wennen om op twee en niet op vier wielen te rijden. Er zijn zonder twijfel momenten dat de boel gaat wiebelen en het kind eraf valt, hopelijk met niet meer dan een geschaafde knie. Papa moet hem ervan overtuigen dat het allemaal goed komt en dat hij 't echt opnieuw moet proberen. Als het kind zegt dat hij er genoeg van heeft en zijn zijwieltjes terug wil, moet papa erop staan dat het moet blijven oefenen. Als het kind dan eindelijk wat vaart begint te maken, roept papa, 'Ja, dat is het, zo gaat het goed!'
Na verloop van tijd wordt het kind steeds beter en beter en langzaam maar zeker groeit zijn zelfvertrouwen.
Dan, op een dag, neemt papa een dappere beslissing. Het kind fietst met een behoorlijke vaart, concentreert zich en kijkt strak voor zich uit.
Langzaam laat papa los.
Recensie
door
Tsenne Kikke
De aanvang van het boek - waarin de dingen draaien omheen de geboorten van zijn drie kinderen - heeft weinig met management te maken. Toch zou eenieder die leiding heeft over mensen dit boek moeten lezen. Anders gezegd: ik kan me niet voorstellen dat de managers, met wie ikzelf ooit heb gewerkt, hun kinderen behandelden zoals ze met hun personeel omgingen.
'Er is geen moment dat het leven van iemand zo drastisch verandert als wanneer hij of zij een kind krijgt. Als je vader of moeder wordt, krijg je iets fantastisch, maar het vergt een behoorlijke investering. Toch hoeven mensen geen diploma`s te halen om ouder te worden.
Om te promoveren tot manager zijn mensen vaak kundig in hun vak. Ze hebben geen managementdiploma - als dat al bestaat. Het verband tussen ouderschap en management is in de praktijk verrassend. Het ene moment `onderhandel` ik met mijn zoons over naar bed gaan en de volgende dag met een leverancier. De ene keer motiveer ik mijn kinderen en dan mijn teamleden. Dit boek bundelt de opvoedkundige ervaringen die bijdroegen om een betere manager te worden.
Grappig geschreven en toch serieus: een schrijfstijl die uitnodigt tot doorlezen. Soms verkreeg ik wel het gevoel van: 'man, kom alsjeblieft ter zake', maar zijn schrijfstijl maakte dan weeral veel goed.
De auteur is een `9 tot 5`-manager, en vader. Hij heeft jarenlange ervaring als management consultant en heeft drie zoons. Dit is een boek voor managers die hun baan durven bezien vanuit de persoonlijke vaardigheden die ook in de privéwereld gelden.
|