|
|
Het kleine boekje van de moederliefde
|
|
Originele titel: A rose for your pocket: an appreciation of motherhood
Thich Nhat Hanh
|
Type:
|
Hardcover
|
|
Uitgever:
|
BBNC Uitgevers
|
|
Gewicht:
|
150 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
81
|
|
ISBN:
|
90-453-1170-4
|
|
ISBN-13:
|
978-90-453-1170-8
|
|
Categorie:
|
Liefde & Romantiek
|
|
Richtprijs:
|
€ 9,95
|
Korte Inhoud
De band tussen kinderen en moeders is een van de meest unieke en complexe menselijke relaties. Deze verbondenheid heeft een enorme invloed op de levens van kinderen en moeders. Vertrouwen en onvoorwaardelijke liefde liggen aan de basis van deze relatie.
In 'Het kleine boekje van de moederliefde' legt Thich Nhat Hanh op inspirerende wijze uit welke rol moeders en kinderen vervullen en wat de bijzondere band tussen kinderen en moeders inhoudt. Aan de hand van boeddhistische beginselen en herinneringen aan zijn eigen moeder laat Thich Nhat Hanh zien hoe je vrede kunt vinden in de band met je moeder en deze band meer kunt waarderen.
Is je moeder je beste vriendin, of je steun en toeverlaat? Loopt het niet helemaal lekker tussen jullie? Door haar dit boekje cadeau te doen, kun je je moeder laten zien hoeveel je haar waardeert.
Het kleine boekje van de moederliefde, met persoonlijke verhalen over liefde, strijd en verzoening, is een kostbaar kleinood.
De beroemde Vietnamese boeddhistische leraar Thich Nhat Hanh fascineert mensen overal ter wereld vanwege zijn uitstraling en wijsheid. Tijdens de oorlog in Vietnam werd hij naar Frankrijk verbannen. In 1982 richtte hij in Zuid-Frankrijk Plum Village op, een klooster en meditatiegemeenschap waar hij nog altijd woont en onderwijst. Thay ('leraar'), zoals hij bij studenten en vrienden bekendstaat, reist de wereld rond om voordrachten te geven en retraites over mindfulness te leiden.
Uittreksel
Blz. 17: Herinner je je nog iets van de tijd dat je in de buik van je moeder zat? We hebben daar allemaal zo'n negen maanden in doorgebracht. Dat is een hele tijd. Ik geloof dat we in die periode daarbinnen allemaal wel eens geglimlacht hebben. Maar naar wie eigenlijk? Wanneer we gelukkig zijn, komt er heel spontaan een glimlach op ons gezicht. Ik heb mensen, vooral kinderen, zien glimlachen in hun slaap.
Hoe zwaar het ons ook valt met onze moeder als we eenmaal geboren zijn, en of zij nu wel of niet degene is die ons grootbrengt, voor de meesten van ons was de tijd in haar buik buitengewoon aangenaam. We maakten ons geen zorgen over eten of drinken. We waren beschermd tegen hitte en kou. Er viel geen huiswerk, geen huishouden te doen. Veilig in de buik van onze moeder, voelden we ons volkomen geborgen. We hoefden ons nergens zorgen over te maken. Het is heerlijk geen enkele zorg te hebben.
Ik denk dat de meesten van ons die tijd in de baarmoeder nog in hun geheugen hebben zitten. Vele mensen hebben het gevoel ooit in een veilig en schitterend paradijs gewoond te hebben, maar dat ze dat paradijs nu verloren hebben. We denken dat er ergens daarbuiten een mooie plek zonder zorgen en angst bestaat en we verlangen ernaar daarnaar terug te keren. In het Vietnamees wordt de baarmoeder het 'kinderpaleis' genoemd. Binnenin onze moeder was het paradijs.
In de moederschoot droeg je moeder zorg voor jou. Ze at en dronk voor jou. Ze ademde in en uit voor jou. En het zou heel goed kunnen dat ze ook voor jou droomde. Je droomde misschien wel de dromen van je moeder. En als zij glimlachte, dan deed jij dit vast ook. Als je moeder een nare droom had en in haar droom huilde, dan huilde jij waarschijnlijk ook. Je deelde haar dromen en nachtmerries, omdat jij en je moeder niet twee afzonderlijke mensen waren. Fysiek was je met je moeder verbonden via de navelstreng. En via die navelstreng gaf zij jou te eten en te drinken, gaf ze jou zuurstof, gaf ze jou alles, haar liefde inbegrepen. Je was er al en ofschoon nog ongeboren was je reeds het onderwerp van liefde. Het is belangrijk te weten dat je voor je geboorte al werd gevoed. Als je aandachtiger kijkt, zul je zien dat jij tegelijkertijd ook je moeder voedde. Door jouw aanwezigheid in haar, veranderde en groeide haar lichaam. Het kan zijn dat ze vermoeider was of zich niet lekker voelde, maar toch heeft ze misschien wel vaker geglimlacht en meer van het leven genoten.
Misschien praatte je moeder tegen je in haar buik. En ik ben ervan overtuigd dat je haar hoorde en haar hebt geantwoord. Misschien vergat ze wel eens dat jij er was en trappelde je even om haar eraan te herinneren. Jouw trappelen bracht haar terug in het hier en nu. Als ze zich oefende om in-aandacht te leven, zei ze wellicht: 'Lieverdje, ik weet dat je er bent en ik ben zo blij.' Dit is de eerste mantra. Zelfs al heeft ze dit niet gezegd of niet beseft, dan nog reageerde haar lichaam en deed wat het moest doen opdat jij gevoed zou worden.
Recensie
door
Tsenne Kikke
De wijze lessen van deze van oorsprong Vietnamese boeddhistische leraar gaan over bewust zijn en wakkerheid. Zijn teksten over moederschap worden ingeleid door zangeres en vredesactiviste Betsy Rose vanuit de overtuiging dat de zaden van vriendelijkheid, vrede en waarheid die we in onze kinderen planten en verzorgen, aan hen en alle andere wezens te goede komen.
"Onze moeder leert ons onze naasten lief te hebben en leert begrijpen wat begrip en mededogen zijn," zegt de monnik. Hij legt uit hoe belangrijk het is om je bewust te blijven van haar liefdevolle toewijding en van jouw liefde voor haar.
De oefeningen in dit boekje in zakformaat zijn bedoeld om werkelijk te luisteren en liefdevol te spreken. Met het verbeteren van de communicatie kunnen vrede en verzoening ontstaan en met de inzichten kunnen oude pijnen en verdriet oplossen. Mooie lessen om je te leren verankeren in het hier-en-nu en het huidige moment diep aan te raken.
|
|
Copyright © 2008-2024 Spiritualia. Alle rechten voorbehouden. |
Privacy Statement |
Gedragscode |
Algemene Voorwaarden |
Auteursrecht
|