Missie Bravo two zero

Mike Coburn

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Tirion Uitgevers
	Gewicht:	472 gram
	Aantal Pagina's:	271
	ISBN:	90-4390-703-0
	ISBN-13:	978-90-4390-703-3
	Categorie:	Oorlog
	Richtprijs:	€ 12,5

Korte Inhoud

Het boek dat de Britse regering probeerde te verbieden!

Vier en een half jaar juridische strijd ging eraan vooraf maar nu is het zover, het boek dat het Engelse ministerie van Defensie als vertrouwelijk bestempelde en waaraan het alles gedaan heeft om publicatie te verhinderen, wordt uitgegeven. Missie Bravo two zero is het schokkende en ontnuchterende verhaal van Mike Coburn. Hij is geboren in Auckland, Nieuw Zeeland op 2 mei 1964.

Mike vertelt over zijn belevenissen als Britse commando tijdens de Bravo two zero-missie in de Golfoorlog van 1991. Daar wordt hij achter de vijandelijke Irakese linies ingezet voor sabotageacties. Bij deze missie sneuvelen drie van de acht leden van de eenheid en worden vier anderen gevangengenomen. Slechts een van hen weet te ontkomen. Ook Mike wordt gevangengenomen. Bij terugkomst in Engeland zoekt hij uit waarom alles zo verschrikkelijk fout is gegaan. Uit de informatie die hij omhoog haalt uit de beerput van Defensie blijkt dat de mannen ernstig in de steek zijn gelaten door hun superieuren. Hun indrukwekkende Missie Bravo two zero geeft de lezer een grimmig inzicht in de werkelijkheid van de oorlog.

Uittreksel

Blz. 12: 'Missie Bravo two zero' is voornamelijk uit frustratie ontstaan: jaren van frustratie omdat ik gedwongen was mijn mond te houden, omdat ik niet kon reageren op de aantijgingen of verdraaiingen met betrekking tot Bravo two zero en de gebeurtenissen en persoonlijkheden ervan, jaren waarin ik mijn stem niet kon laten horen.

De nasleep van de Golfoorlog van 1991 gaf een gestage afbraak te zien van de geheimzinnigheid rond de SAS-operaties, maar ik wil wel zeggen dat het voor degenen die bij het SAS-regiment bleven en hun mond hielden een zeer moeilijke periode was. De onthullingen, met name over operatie Bravo two zero, werden steeds afschuwelijker, culminerend in het boek en de film 'The One that Got Away' (in het Nederlands vertaald onder de titel 'De achtste man', waarin een van de overleden patrouilleleden, sergeant Vince Phillips, op een onredelijke en onwaardige manier werd afgeschilderd. Een voormalig bevelhebber van 22 SAS beschreef in een rechtzitting met open deuren de kwaadsprekerij over sergeant Phillips als ‘een uiterst walgelijke daad’, een opmerking die het standpunt van het merendeel van de SAS in die tijd weergaf en een opvatting die enkele jaren later door de Hoge Raad werd erkend.

...

Het is niet gemakkelijk om een verslag van je eigen leven te schrijven. De wetenschap dat je daden, emoties en standpunten publiekelijk worden beoordeeld is uitermate afschrikwekkend. Maar men kan ook zeggen dat dit voor mij een onderdeel is geweest van mijn genezingsproces, want het schrijven van dit verslag was een louterende ervaring die lang weggestopte herinneringen losmaakte, goede zowel als slechte. Op sommige momenten was het emotioneel uitputtend. Met het schrijven van dit boek en de daaropvolgende strijd om het gepubliceerd te krijgen, heb ik echter gelukkig steun gekregen van vele goede vrienden en familieleden, zowel oude als nieuwe, van Auckland tot Hereford, en als zij er niet waren geweest had ik ongetwijfeld al lang geleden opgegeven.