De God van de Schepping

Ds. D.M. van de Linde

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Kok
	Gewicht:	Onbekend
	Aantal Pagina's:	141
	ISBN:	90-435-1597-3
	ISBN-13:	978-90-435-1597-9
	Categorie:	Protestantisme
	Richtprijs:	€ 17,5

Korte Inhoud

In de afgelopen decennia zijn in de media en aan hogescholen en universiteiten discussies gevoerd over het ontstaan van de wereld. Ging het aanvankelijk tussen evolutionisten en creationisten, de eerste jaren van de een en twintigste eeuw heeft zich een nieuw fenomeen aangediend in de vorm van I.D., 'Intelligent Design'. De kwestie is niet langer 'schepping of evolutie', maar 'I.D. tegenover evolutie'. Wetenschappers, voornamelijk met een christelijke achtergrond, zijn de overtuiging toegedaan, dat de zichtbare werkelijkheid van de kosmos en alles wat leeft het best worden verklaard als het werk van een intelligente 'ontwerper'. Dit laatste staat dicht bij wat de eerste bladzijden van de Bijbel ons vertellen, hoe de Eeuwige, de God van Israel, de wereld schiep en orde bracht in de chaos.

Een van de bekendste radioprogramma's van de Evangelische Omroep was wel 'De Bijbel Open'. Tot eind december 2007 werd het uitgezonden op zondagavond via Radio 5. Dit boek is een van de laatste delen in de gelijknamige boekenserie.

Uittreksel

Blz. 11: 1. De eerste dag    (Genesis 1:1-5)

Een veelheid aan gedachten

Ouder was hij geworden. De man die me over zijn veelbewogen leven vertelde. Opgroeiend in een gelovig gezin hadden zijn ouders hem de geschiedenissen uit de bijbel verteld en leren bidden. "Weet je" zei hij, "Behalve het bekende kindergebed 'Ik ga slapen, ik ben moe' leerden mijn ouders me ook elke avond voor het slapen gaan, tegen de Here God te zeggen: ik dank u dat U alle dingen en ook mij geschapen hebt. Als kind komt je dat nog als vanzelfsprekend over de lippen en uit het hart. Het leven lacht je toe. Van grote zorgen en moeiten weet je nog niet. De werkelijkheid staat je voor het overgrote deel als mooi voor ogen. Alleen, toen de tijd was gekomen om het kindergebed niet meer te zeggen werd ook die ene zin moeilijker."

Op school en later in zijn studie werden andere gedachten geopperd ten aanzien van het ontstaan van het universum. In den beginne was er de 'Big Bang', een enorme explosie. Op de aarde was door toeval leven ontstaan, dat zich in een miljarden jaren lange periode had ontwikkeld en verder evolueerde. Niet alleen een theorie was dit. Gevolgen had deze voor de beleving van de werkelijkheid en het verstaan van zichzelf. Hij ervoer zichzelf in die tijd als een kruimel op de rok van het universum, in een wereld waarin de wet gold van het overleven van de sterkste. De geschiedenis zou ooit uitlopen op een implosie. En wat de zin van alles was?

Toen hij gevraagd had aan de leraar biologie of God die oerknal had veroorzaakt, had deze gezegd, dat hij het wat hem betreft zo mocht zien. Aanvankelijk had hij gedacht daarmee het geloof van zijn jeugd nog wat overeind te houden, maar gaandeweg was ook dat anders geworden. Wat betekent het geloof in een koud en kil Opperwezen, een ingenieur in ruste, die in een oerbegin alles in werking zette en zich sedertdien niet meer bemoeit met het werk van zijn handen. Wat hij om zich heen zag maakte het er ook niet makkelijker op. Toon Hermans kan dan wel zeggen: De Schepper houdt permanent expositie, maar is bij nader inzien de werkelijkheid wel zo mooi?

Multatuli schreef over een gesprek van een vader en een zoon. "Kijk eens, mijn zoon, hoe God alles gemaakt heeft", zegt die vader. "De vogel legt zijn eieren in het nest. De jongen zullen uitkomen tegen de tijd dat er wormen genoeg zijn om hen te voeden. Dan zingen ze een loflied ter ere van de Schepper, die hen overlaadt met Zijn weldaden." En dan vraagt de zoon: "zingen de wormen ook mee, vader?" Is goedbeschouwd de schepping niet vol moord en doodslag. Vol pijn en lijden. Je kunt dan opmerken, dat de schepping de trekken draagt van de Schepper, die de drie-enige God is. Dus ook de trekken van de Gekruisigde. Of dat de zondeval alles heeft bedorven. Maar wat moet je dan met psalmen die de schoonheid van de schepping bezingen en een geloofsbelijdenis, waarin de schepselen worden getekend als de letters van een mooi boek?

Moeilijker werd het voor hem om dat gebed uit zijn jeugd nog vol te houden. Nog ouder geworden had hij de betrekkelijkheid van de op school geleerde theorieën ingezien, zich gerealiseerd hoe groot de invloed van zulke gedachten is op het staan in het leven. Maar daarmee was die ene zin uit het gebed van zijn jeugd nog niet onaangevochten terug. In een bepaalde periode leek deze verder weg dan ooit. Met grote problemen kreeg hij te kampen. Met depressieve gevoelens vanwege het verlies van een beminde. Menige diepe kras stond in zijn ziel. Echt dankbaar dat alles er is en dat ook hij zelf ooit ter wereld was gekomen? Verre van dat. Tijden waren er geweest dat hij er de voorkeur aan gaf nooit geboren te zijn. En om dan te zeggen, "Ik dank u Here, dat u alles en ook mij geschapen hebt"...