Echte Filosofie

Oudemans TH. C. W.

	Type:	Paperback
	Uitgever:	Bert Bakker
	Gewicht:	Onbekend
	Aantal Pagina's:	316
	ISBN:	90-351-3122-3
	ISBN-13:	978-90-351-3122-4
	Categorie:	Filosofie
	Richtprijs:	€ 35

Korte Inhoud

De auteur stelt: de filosofie heeft haar methode altijd gedeeld met wetenschap en technologie. Die staan op eigen benen. De filosofie is overbodig geworden.

De auteur stelt zich de vragen: kan ik met academische filosofie aankomen, wanneer de universiteit een goedlopend bedrijf is? Moet ik een fundament komen leggen onder een huis dat er al staat? Kan ik de wetenschap vertellen wat zij moet doen wanneer zij overleeft in de struggle for existence? Hoe kan ik vragen naar een afgerond bestaan wanneer leven vermenigvuldiging is? Welke zin heeft het om te vragen naar goed en kwaad wanneer de economie mijn handelen stuurt?

In dit boek bereidt Oudemans een andere manier van filosofisch nadenken voor. Deze beantwoordt aan wetenschap en technologie; is er niet aan gebonden en treedt er niet buiten.

Dr. Th. C.W. Oudemans is docent bij de Faculteit der Wijsbegeerte. In zijn onderzoek staat de methode van het filosofisch denken, in de context van techniek en informatisering, centraal.

Uittreksel

Blz. 120: De taal is praktijk. Zij is taalgebruik, taalhandeling, taal daad. Ook de grammatica van de taal, waartoe het wezenlijke gereduceerd is, is een vorm van handelen.

Kennis nemen van de wereld is praxis. De grammatica van het woord 'weten' is verwant met die van de woorden 'kunnen', 'in staat zijn', 'een techniek beheersen'.

De voormalige 'wereld' is een pragmatisch veld: werkelijkheid. De dingen daarbinnen zijn hun functionaliteit.

Jouw 'nadenken' bij de circulatie tussen taal, gedrag, regels, kennis, werkelijkheid en dingen is zelf onderdeel van de panpragmatica: exorcisme van overbodigheden en vergemakkelijking van de levensvoering.

De levenspraktijk draait om een blinde vlek heen, het oog van de tornado. Maar ik kan deze blinde vlek niet beschouwen als de mijne, want dat is contraproductief.

Blz. 209: Een plat voorbeeld. Koeien en varkens zijn succesvolle replicanten. Er zijn er in Nederland meer van dan mensen. Mensen denken dat zij het vee houden - maar is het omgekeerde niet het geval? Koeien en varkens vermenigvuldigen zich door mensen te manipuleren: zij leveren voedingsstoffen als lokstoffen, draperen zich aanvallig in de wei, en presenteren zich na hun dood als biefstukken en karbonades.

Een stap verder. Gras gebruikt zowel koeien als mensen om zichzelf te vermenigvuldigen. Het is een innovatief gewas dat door begrazing niet wegkwijnt, zoals de meeste andere, maar zich vermeerdert. Het manipuleert het rundvee, maar ook de menselijke perceptie - door zich zo aanlokkelijk voor te doen dat mensen steeds meer weiden, grasvelden en sportcomplexen uit de grond stampen.

Onder deze guitige omkeringen verbergt zich een vergaande gedachte. Mensen zijn geen subjecten en geen replicanten. Zij zijn quasireplicatieve vehikels. Dat wordt meer en meer duidelijk, nu de replicatieve bestaanswijze de metafysische verdringt.