Originele titel: On grief and grieving
Elisabeth Kübler-Ross & David Kessler
|
Type:
|
Paperback
|
|
Uitgever:
|
Ambo | Anthos
|
|
Gewicht:
|
380 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
265
|
|
ISBN:
|
90-263-1962-2
|
|
ISBN-13:
|
978-90-263-1962-4
|
|
Categorie:
|
Stervensbegeleiding
|
|
Richtprijs:
|
€ 19,95
|
Korte Inhoud
In haar allereerste boek, ‘Lessen voor levenden’, stelde Elisabeth Kübler-Ross vast dat het rouwproces uit vijf stadia bestaat: ontkenning en isolering, woede, marchanderen, depressie en aanvaarding. In de loop van de tijd werd duidelijk dat niet alleen rouwenden door deze vijf stadia heen moeten, maar dat iedereen die een moeilijke of traumatische gebeurtenis heeft doorgemaakt met dit proces geconfronteerd wordt.
In ‘Over rouw’, het boek dat Elisabeth Kübler-Ross kort voor haar dood voltooide, gaan zij en haar co-auteur David Kessler dieper in op de vijf stadia van rouwverwerking. Ze laten mensen die ergens om rouwen zien hoe zij de moed kunnen vinden hun leven voort te zetten. In verschillende delen over onder andere verdriet, dromen, isolatie, genezing, kinderen, en zelfs seks, vertellen de auteurs hoe het rouwproces het rouwen niet alleen zin, maar ook een helende kracht verlenen kan.
Uittreksel
Blz. 13: Op 24 augustus 2004 overleed Elisabeth Kübler-Ross. Toen ze haat laatste adem had uitgeblazen, keek ik op de klok en noteerde het tijdstip van overlijden. Het was 20.11 uur. Ik moet zeggen dat als ik het niet eigen ogen had gezien, ik het misschien niet eens zou hebben geloofd. Ik bleek niet de enige te zijn. Veel mensen bevestigden eveneens te hebben gedacht dat ze op de een of andere manier onsterfelijk was. Ze zei altijd dat als zij ‘overging’, dat reden tot vreugde zou zijn, omdat ze dan zou ‘dansen, omringd door de sterren’.
Voor diegenen van ons die haar meest na stonden was het echter een verlies. Ik zal de uitbundige, geestige, vriendelijke en briljante persoon met wie ik in de loop der jaren zoveel heb opgetrokken missen. Mijn verdriet om het verlies van Elisabeth is gecompliceerd. Elisabeth was een gecompliceerde vrouw. Het was dan ook geen verrassing dat het verdriet dat het mij deed om haar dag na dag, stukje bij beetje te zien sterven, voor mij een bijzondere uitdaging vormde. Als we aan het schrijven waren, wekte ze soms een vermoeide indruk, maar dan kon ze opeens weer recht overeind schieten als iets wat we schreven niet helemaal lekker liep.
Zo vond het heerlijk om les te geven. Ze wilde altijd meer doen. In haar werk gaf ze blijk van een scherpe geest. Ik ben blij dat ze van haar werk genoot. Nu ze er niet meer is, mis ik haar vreselijk. Toch weet ik dat ze in haar dood de vrijheid heeft gevonden die ze in haar leven niet vinden kon. Ze is niet langer veroordeeld tot een kamer, een bed en een lichaam dat niet meer functioneert.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Elisabeth Kübler-Ross was een wereldberoemde medicus, psychiater en thanatoloog. Ze kreeg bekendheid door haar werk met kinderen en aidspatiënten en introduceerde de hospitiumbeweging in de Verenigde Staten. In dit boek worden verschillende thema'€™s behandeld, waaronder: ontkenning, woede, marchanderen, depressie, aanvaarding, opluchting, emotionele rust, spijt, tranen, dromen, spookbeelden, schuldgevoelens, rancune, en hiernamaals. Vooral aan het onderwerp '€˜verdriet'€™ wordt veel aandacht besteed. Zo schrijft ze in haar nawoord: '€˜Verdriet is mij niet vreemd, hoewel maar weinig mensen mij echt hebben zien treuren. Ik heb er mijn werk van gemaakt om te gaan met stervenden en met de dood, maar pas op latere leeftijd leerde ik werkelijk wat verdriet was. Bu ben ik alweer negen jaar deels verlamd als gevolg van een paar beroertes. Ik heb me in die jaren vaak nutteloos gevoeld, al weet ik dat er een reden is dat ik hier nog ben. Ik heb in die jaren de gelegenheid gehad om samen met mijn co-auteur nog twee boeken te schrijven. Het heeft louterend gewerkt om die boeken te schrijven...'€™
|