Ren je Zen

Vanessa Goddard

	Type:	Paperback
	Uitgever:
	Gewicht:	300 gram
	Aantal Pagina's:	207
	ISBN:	90-2590-927-2
	ISBN-13:	978-90-2590-927-7
	Categorie:	Heilzaam Denken
	Richtprijs:	€ 20,99

Korte Inhoud

Vanessa Goddard verbindt in 'Ren je zen' zenmeditatie met de kunst van het hardlopen. Hardlopen is de manier om even alle stress te vergeten en tot rust te komen. Maar vaak zit je hoofd nog vol met plannen, gedachten, zorgen. Hoe maak je van hardlopen, of een andere vorm van beweging, je ultieme rustmoment? Geschreven met veel humor, voor zowel de beginners als de gevorderden. Met 14 praktische hardloopoefeningen.

Uittreksel

Blz. 176 - Stilte

We leven in een wereld van constante communicatie. Het lijkt echter niet meer uit te maken of die communicatie vaardig of polariserend is, waarachtig of leugenachtig. Woorden zijn goedkoper dan ooit en net als consumenten op koopjesjacht kunnen we ze tegen inkoopprijs op de kop tikken, zonder al te scherp te letten op wat we krijgen. Maar we kunnen er ook voor kiezen om selectiever te zijn, oplettender in wat we aanbieden en wat we tot ons nemen. We kunnen ons steeds bewuster worden van hoe onze woorden ons en anderen beïnvloeden, hoe ze helpen de werkelijkheid waar we in leven vorm te geven.

Stilte is niet slechts het tegenovergestelde van spreken; stilte schept ook ruimte om te onderscheiden wat er nodig is in de omgang met anderen. Ze helpt ons om te pauzeren en onszelf af te vragen of het passender is ons uit te spreken of te zwijgen. Als we ervoor kiezen te spreken, geeft stilte ons de gelegenheid om onze woorden zorgvuldig te wegen.

Ik beschouw de beoefening van stilte vaak in het licht van de eerste van de Drie Zuivere Leefregels van het boeddhisme, de morele en ethische principes die richting geven aan een ontwaakt leven: het afzien van het kwade, het beoefenen van het goede en het realiseren van het goede voor anderen. Vanuit het oogpunt van de Drie Zuivere Leefregels betekent de keuze voor stilte om geen kwaad te doen met onze woorden. Het betekent afzien van woorden die polariserend, niet-vaardig, leugenachtig of inhoudsloos zijn. Het goede beoefenen betekent het beoefenen van juiste spraak - één van de stappen van het Edele Achtvoudige Pad - door woorden te gebruiken die vriendelijk, vaardig en passend zijn.

En het realiseren van het goede voor anderen betekent het zorgvuldig kiezen van woorden met als doel om te helpen in plaats van te kwetsen, om te verheffen in plaats van te denigreren. Zelfs als we niet zo proactief kunnen zijn, kunnen we tenminste ons verlangen opgeven om anderen met onze woorden te kwetsen. We kunnen ons recht verzaken om te bekvechten wanneer we ons aangevallen of beledigd voelen. Op zulke momenten voor stilte kiezen betekent het opschorten van ons geloof dat onze identiteit of trots het allerbelangrijkste is en dat het onze verantwoordelijkheid is om anderen te laten zien wat ze fout hebben gedaan. Als we een spiritueel pad willen bewandelen, is ons verlangen om helder te zijn daarom belangrijker dan ons verlangen om gelijk te hebben.

Er doet een zenverhaal de ronde over een leraar die bekend stond om de strengheid van zijn ascetische beoefening. Hij bracht al zijn dagen in eenzaamheid door in zijn kluizenaarshut in de bergen, maar zoals dat nu eenmaal onvermijdelijk gaat bij mensen zoals hij, sijpelden er geruchten door over zijn spirituele kracht en wist een onverschrokken leerling de meester naar zijn kleine hut te volgen. Dagenlang negeerde de kluizenaar de jonge vrouw, die bij zijn hut bleef rondhangen en zijn bezigheden aandachtig observeerde. Tot haar teleurstelling leek de oude man volstrekt normaal. Hij vertoonde geen tekenen van het soort discipline dat ze van hem had verwacht. Hij stond op - nogal laat, vond ze - waste zijn gezicht, at een kleine maaltijd, hakte wat brandhout, wandelde in stilte, mediteerde een poosje, at nog wat, rustte, las en schreef, ging weer rustig zitten. Waar waren al die verhalen over zijn onverzettelijke discipline in hemelsnaam vandaan gekomen?

Er gingen nog een paar dagen voorbij en de leerling probeerde tevergeefs een gesprek met de meester aan te knopen. Ten slotte, toen de man op een ochtend water ging halen, blokkeerde ze hem de weg. Verrast bekeek hij haar, alsof ze een boom was die zichzelf had ontworteld en voor hem was gaan staan. Maar het was geen onvriendelijke blik, dus voelde ze zich aangemoedigd en flapte eruit: "Alstublieft, ik wil u slechts één vraag stellen. Ik heb gehoord over uw strenge ascetische beoefening, maar het enige wat ik zie is een kluizenaar die voedsel eet en water drinkt. Vertel me, wat is uw ascetische beoefening?"

"Mijn ascetische beoefening?" herhaalde de kluizenaar peinzend. "Mijn ascetische beoefening is dat ik mezelf niet voor de gek houd."

De beoefening van stilte vereist dat we trouw blijven aan onszelf en aan de omstandigheden. Ze vraagt ons om helder te zien en op basis daarvan te spreken of te zwijgen. Maar de donkere kant van stilte is dat we ons erin kunnen verbergen of haar kunnen gebruiken om te onderdrukken of samen te zweren. Daarom is er een hoge mate van eerlijkheid nodig om 'nobele stilte' te beoefenen, zoals de Boeddha het noemde. Daarvoor is het nodig te weten wanneer we moeten spreken en waarom.

In een fragment uit de Kolita Sutta vraagt Maudgalyayana, één van de Boeddha's meest vooraanstaande leerlingen, zich hardop af wat de natuur van nobele stilte is. 'Ik hoor die zinsnede voortduren', zegt hij tot zichzelf. 'Nobele stilte, nobele stilte, maar wat is nobele stilte?'

Dan geeft hij zelf het antwoord: 'Dat is het geval wanneer een beoefenaar met het stillen van gerichte gedachten en oordelen de tweede jhana binnengaat en daarin verblijft: de verrukking en genoegens die ontstaan uit concentratie, de eenwording van het bewustzijn vrij van gerichte gedachten en oordelen - innerlijke zekerheid. Dat wordt 'nobele stilte' genoemd.'

Koop dit boek bij

---

Bestellen