Boekrecensie van De uitbundige mens door Kay Redfield Jamison

De uitbundige mens is in staat tot grootse wetenschappelijke ontdekkingen en kunstzinnige topprestaties. In 'De uitbundige mens' beschrijft Kay Redfield Jamison alle verschijningsvormen van uitbundigheid aan de hand van beroemde personen. Ze gaat dieper in op kwesties als: is het erfelijk? Hoe is de verhouding tot geluk en tot het begrip 'manie'? Wat is de link met gezondheid? Waarom is lachen soms zo aanstekelijk? Welke relatie is er tot de bedwelmende gevoelens van verliefdheid, religieuze extase en stimulantia als alcohol en drugs? Daarnaast geeft ze de visie van verscheidene wetenschappers, politici en schrijvers weer.

Uittreksel

Blz. 10 : Uitbundigheid is een bruisende, beweeglijke, grensverleggende emotie, een uitgelaten, opgewekte stemming die zich niet laat onderdrukken. Het is iets anders dan geluk, hoewel het er dicht tegenaan ligt. Bij uitbundigheid gaat het in de kern om een onrustige, sprankelende gemoedstoestand en niet om een rustig gevoel van tevredenheid. Uitbundigheid springt, bruist, loopt over en stuwt zijn energie de wereld in. Het zwermt alle kanten uit, als dansende bijen, en zet aan tot ideeën en actie. Maar uitbundigheid en vreugde zijn ook kwetsbare emoties: bruisend schuim krimp, en een zweem van afkeuring kan een vrolijke stemming in de knop berken. Wie zijn nek uitsteekt en zich voorbij de horizon waagt, levert zich uit aan het onbekende.

Een enkele keer gaat uitbundigheid samen met verdriet, maar ook dan krijgt verdriet meestal de meeste aandacht. "Hoe groot de pijn ,hoe diep de smart, altijd klopt het blije hart," dichtte William Blake, een overtuiging die een terugkerend thema vormt in de volkscultuur. "Vreugde en pijn rijpen aan dezelfde wijnrank," luidt het Amerikaanse spreekwoord. "Gevaar en genot groeien aan één steel," heet het in Engeland. Intense emoties liggen dicht bij elkaar. Het mag dan zo zijn dat vreugde vleugels geeft en dat verdriet als tegenwicht dient, maar de scheidslijn tussen beide stemmingen is poreus. Vreugde en vleugels zijn fragiel. De blijmoedigen verdienen inderdaad bescherming.

Recensie

door Tsenne Kikke

Zoals je uit het hierboven afgedrukte uittreksel kunt uitmaken, is dit boek vooral bestemd voor mensen die willen bruisen van energie, voor mensen die water in champagne kunnen omtoveren. Met andere woorden: niet zozeer bestemd voor de '€˜zoekende mens'€™, want bij hem komt het er juist op aan om in alle innerlijke rust, vrede en stilte een evenwicht te zoeken dat leidt naar een of ander niveau van hoger bewustzijn. De energie vasthouden is hier dus eerder de boodschap. Meesters zoals Jezus en Boeddha zullen deze woorden beamen, vermoed ik. Anderzijds bewandelen slechts weinigen dat pad van innerlijke rust en daarom is dit boek voor de meesten onder ons een aangewezen gids. Jamison schrijft over het leven en het werk van verscheidene wetenschappers, waaronder Humphry Davy, Michael Faraday, Richard Feynman, James Watson en Francis Crick, om er maar enkele te noemen, en uit die gesprekken leiden we vaak ook af, dat uitbundigheid ook enkele minder positieve eigenschappen kan bezitten, vooral in de wetenschappelijke wereld. Zo lezen we op bladzijde 227 het relaas van Richard Feynman, een wetenschapper die mee aan de atoombom had gewerkt. Hij uitte zijn blijdschap met de volgende woorden: '€˜De enige reactie die ik me kan herinneren '€“ maar misschien werd ik verblind door mijn eigen gevoelens '€“ was er een van enorme vreugde en opwinding. Er werd gefeest en mensen werden dronken... Ik ging volledig op in die uitgelaten sfeer en zat dronken te drummen op de motorkap... van een jeep, waarmee ik opgewonden drummend heel Los Angeles doorkruiste terwijl er in Hiroshima mensen stierven en vochten voor hun leven.'€™

De uitbundige mens

Kay Redfield Jamison

Korte Inhoud

Uittreksel

Recensie

Koop dit boek bij