|
|
What the bleep do we know!?
|
|
Originele titel: What the bleep do we know!?
W. Antz, B. Chase, M. Vicente
|
Type:
|
Hardcover
|
|
Uitgever:
|
Kosmos
|
|
Gewicht:
|
1045 gram
|
|
Aantal Pagina's:
|
288
|
|
ISBN:
|
90-215-8018-7
|
|
ISBN-13:
|
978-90-215-8018-0
|
|
Categorie:
|
Exacte wetenschappen & Mystiek
|
|
Richtprijs:
|
€ 24,95
|
Korte Inhoud
De film was het begin. Het boek neemt je verder mee op de spannendste reis van je leven. Stel je open. Ga mee. Ontdek de wereld opnieuw. Er gaat letterlijk een nieuwe wereld voor je open!
Als het universum volgens de wetenschap zo vreemd en onvoorspelbaar is, waarom zijn onze ideeën over onszelf dan zo begrensd? In de gelijknamige film wordt een keur van wetenschappers, specialisten en mystici ondervraagd. Voor het eerst lijkt er een uniek en logisch verband te bestaan tussen de wereld van de wetenschap en de wereld van de geest. De film, en nu het boek, gaat verder op de weg van auteurs als Zukav, Capra en Sheldrake en biedt een spannend en diepgaand overzicht van de laatste discussies over wetenschap en mystiek. De steeds terugkerende vraag: ‘Wat weten we er eigenlijk van?’ wordt op verschillende, vaak zeer verrassende manieren beantwoord. Een van de redenen van het succes van de film is de bijzondere vorm: er is een verhaallijn, waarin een actrice langzamerhand ontdekt dat onze wereld écht wonderbaarlijk is. Daarnaast worden interviews en citaten afgewisseld met schitterende beelden en animaties. Het boek is op dezelfde unieke wijze opgezet en biedt de gelegenheid om de soms diepgravende teksten en beelden in je eigen tempo op te nemen.
Uittreksel
Blz. 182: Laten we een van de meest verslavende drugs nemen, heroïne, om te zien welke uitwerking verslavingen op de cellen van het lichaam hebben. Nadat de heroïne is ingespoten, bindt de stof zich aan de opiaatreceptoren van een cel. Dit zijn dezelfde receptoren die biologisch ontworpen zijn om neuropeptiden te ontvangen, neuropeptiden waarvan de afgifte door de hypothalamus wordt gereguleerd. In plaats van endorfinen ontvangt de cel nu heroïne en raakt daaraan verslaafd.
Laten we nu hetzelfde scenario voor emoties uitproberen. Emoties produceren peptiden, ofwel moleculen van emotie, die zich binden aan de receptoren op de cel. Wat er gebeurt bij een herhaald gebruik van heroïne gebeurt ook bij het herhaald optreden van dezelfde emotie: de opiaatreceptoren van het lichaam beginnen dat bepaalde peptide te verwachten - er zelfs naar te smachten. Je lichaam raakt aan die emoties verslaafd.
Choquerend, hè! En jij denkt dat je immuun bent voor het spul. Je rijdt langs halfdronken mensen op het trottoir, ziet junkies in de rij staan voor de methadonbus, ziet de kettingroker met bruine vingers en zwarte longen, en je denkt: €"Ik niet!" Denk nog maar eens na: ja, jij!
Choquerend. maar het verklaart zoveel! Klinkt iets van het volgende bekend in je oren? Destructieve emoties - Steeds opnieuw dezelfde situaties - Niet in staat te veranderen - Je hulpeloos voelen om iets nieuws te creëren - Een hunkering naar bepaalde emotionele reacties - Stemmen in je hoofd die zeggen: "Ik wil het. Geef het me!"€™ - Zeggen dat je het echt nooit meer zult doen, en het drie uur later toch weer doen?
Voor alle keren dat je het bovenstaande hebt ervaren is dit hoofdstuk schoktherapie. En het is bedoeld voor iedereen (niemand uitgezonderd) bij wie neuropeptiden door de aderen stromen.
Recensie
door
Tsenne Kikke
Eerst de film, kort daarop gevolgd door een nieuwe, aangepaste versie, en nu het boek. Ze kopiëren elkaar niet al te veel, hetgeen betekent: dat ze elkaar aanvullen. Tot wie richt het boek zich? Wel, tot alle '€˜spirituele gekken'€™, waaronder ikzelf. Vroeger zouden we op de brandstapel zijn geplaatst; vandaag de dag wijzen sommige mensen enkel nog naar hun voorhoofd. Toch geeft dit boek een idee weer van hoe volgende generaties zullen gaan denken, leven en zich gaan gedragen. Mijn inziens zal het kwantumdenken, van zodra het hand in hand zal gaan met de relativiteitstheorie, het menselijke brein veroveren. Laat de onwetenden dan maar met hun vinger naar hun voorhoofd wijzen: ze duiden tenminste al de juiste richting aan, want daar zit het hem... in ons denken. Verander je denken van vandaag als je de toekomst, die in het hier en nu ontspringt, wenst te wijzigen. Dit boek zal je inspireren, gegarandeerd.
|