Boekrecensie van Regeren vanuit het duister door Jim Marrs

Geheime organisaties behoren niet tot een ver verleden, zij bestaan nog steeds. De echte vraag is hoe groot hun invloed is en hoe ze het verloop van de geschiedenis kunnen manipuleren. In 'Regeren vanuit het duister' onderzoekt Jim Marrs een groot aantal geheime organisaties, zoals katharen, jakobijnen, fascisten, de Kennedy-clan en zelfs de CIA. Hij schrijft dat de invloed van groepen als de Trilateral Commission en de Bilderberg Conferentie niet te ontkennen valt. Zo was de voormalige Amerikaanse president George Bush sr. Lid van de Trilateral Commission en van de geheime organisatie Skull and Bones. Wat voor Bush gold, geldt voor veel wereldleiders.

Jim Marrs ging terug tot de oorsprong van dit verschijnsel van geheime organisaties die vermoedelijk nog vóór de Egyptische oudheid ligt. Hij vermoedt zelfs dat er oeroude kennis eeuwenlang binnen mysteriescholen en genootschappen is doorgegeven. Marrs beschrijft de rol van geheime organisaties bij wereldschokkende gebeurtenissen, zoals de inquisitie, de Franse en de Russische Revolutie, de wereldoorlogen, Vietnam en de Golfoorlog. Dit boek schetst een verbijsterend beeld van de werkelijke macht achter de schermen.

Uittreksel

Blz. 25: Geheime genootschappen bestaan niet alleen, ze hebben tot op de dag van vandaag een belangrijke rol in de nationale en internationale gebeurtenissen gespeeld.

Als u zich een beeld wilt vormen van het bereik van moderne geheime genootschappen, is het leerzaam eerst eens de laatste presidenten van Amerika, de mensen om hen heen en de gebeurtenissen van hun tijd nader te bekijken.

Hoewel veel Amerikanen president Bill Clinton algemeen als een jeugdige saxofoonspeler met belangstelling voor vrouwen zagen, wisten de meesten niets van zijn connecties met drie van de beruchtste geheime genootschappen: de Trilaterale Commissie, de Council on Foreign Relations (let vooral op de afkorting CFR, want die duikt voortdurend op in het onderzoek naar Amerikaanse politieke beslissingen en conflicten in de wereld) en de Bilderbergers.

De Trilaterale Commissie publiceert zowel haar ledenlijst als haar standpunten, maar haar werkwijze en wat er nu eigenlijk precies gebeurt, blijft geheim. De CFR maakt zijn ledenlijst ook openbaar, maar zijn leden moeten geheimhouding zweren met betrekking tot de doelen en handelwijze. De Bilderberggroep houdt zowel zijn agenda als zijn ledenlijst geheim.

Onder de prominente leden van Clintons regering die tot de Council behoorden waren de vroegere president van de CFR Peter Tarnoff, Anthony Lake, Al Gore, Warren Christopher, Colin Powell, Les Aspin, James Woolsey, William Cohen, Samuel Lewis, Joan Edelman Spero, Timothy Wirth, Winston Lord, Lloyd Bentsen, Laura Tyson en George Stephenopoulos. De vroegere leden van de Trilaterale Commissie in de regering waren onder andere Bruce Babbitt, Stephen W. Bosworth, William Cohen, Thomas Foley, Man Greenspan, Donna Shalala en Strobe Talbott.

Uitgever John F. McManus merkte op dat Clinton zich in de herfst van 1998, toen er een aanklacht tegen hem dreigde, naar New York haastte om steun te zoeken bij zijn CFR-vrienden. 'Bill Clinton weet heel goed dat hij president is omdat de leden van het "geheime genootschap" waartoe hij behoort hem hebben gekozen en van hem verwachten dat hij hun plannen uitvoert,' schrijft McManus.

Clinton was niet de enige president van de laatste jaren die connecties met deze groeperingen had.

President George Bush was een Trilateralist, een CFR-lid en een broeder van de mysterieuze Order of Skull and Bones. President Ronald Reagan, een vroegere woordvoerder van General Electric, behoorde officieel niet tot deze groeperingen, maar zijn regering bestond voor een belangrijk deel uit zowel leden als vroegere leden. Hierop zal ik later in detail terugkomen.

President Jimmy Carters regering bestond voor zo'n groot deel uit leden van de Trilaterale Commissie, dat het koren op de molen van de complotonderzoekers was. Zelfs de gevestigde media begonnen te uit de school te klappen.

De Trilaterale Commissie

Tegen het begin van de jaren zeventig werden veel Amerikanen zich dankzij de snelgroeiende communicatietechnologie bewust van geheimzinnige organisaties zoals de Council on Foreign Relations. David Rockefeller, voormalig voorzitter van de CFR, gaf schijnbaar in een poging de publieke aandacht van de activiteiten van de CFR af te leiden de aanzet tot de vorming van een opener dochterorganisatie: de Trilaterale Commissie.

Zowel de Commissie als haar voorganger, de CFR, worden door complotonderzoekers gezien als de belichaming van geheime organisaties die het publieke beleid in een andere richting zouden kunnen leiden dan in het belang van het volk is of door het volk gewenst wordt.

Het concept van de Trilaterale Commissie werd Rockefeller oorspronkelijk aan de hand gedaan door Zbigniew Brzezinski, het toenmalige hoofd van het Russian Studies Department aan Colombia University. Brzezinski had aan het Brookings Institute onderzoek gedaan naar de noodzaak voor een nauwere trilaterale samenwerking tussen de naties van Europa, Noord-Amerika en Azië.

In 1970 schreef Brzezinski in Foreign Affairs, een publicatie van de CFR: `Een nieuwe en bredere aanpak is noodzakelijk - de vorming van een broederschap tussen de ontwikkelde landen, die zich effectief kan bezighouden met de belangrijke aangelegenheden waarvoor de mensheid zich gesteld ziet... Een raad die de Verenigde Staten, West-Europa en Japan vertegenwoordigt zou een goed begin zijn. De regeringsleiders zouden elkaar daarin regelmatig moeten ontmoeten.'

Later in datzelfde jaar publiceerde hij een boek getiteld Between Two Ages: America's Role in the Technetronic Era. Daarin zette Brzezinski zijn toekomstbeeld uiteen.

Hij voorzag een samenleving ... die cultureel, psychologisch, sociaal en economisch gevormd is door de invloed van de technologie en de elektronica - vooral op het gebied van computers en communicatie.

Recensie

door Tsenne Kikke

In dit boek wordt door Jim Marrs beweerd dat de wereldgeschiedenis wordt beïnvloed en gemanipuleerd door samenzweringen van diverse geheime genootschappen. Hij schermt met complottheorieën die echter nergens overtuigen omdat er nauwelijks bewijzen worden aangevoerd.

De auteur betrekt in zijn onderzoek een breed spectrum van genootschappen, van de Bilderbergconferentie tot de Rozenkruisers en de Vrijmetselarij. Genootschappen die onderling soms zeer sterk verschillen en daardoor nauwelijks vergelijkbaar zijn. De wereldwijde samenzweringen van deze genootschappen zouden gericht zijn op de ondermijning van vrijheid en democratie.

Hij wijdt uit over degenen die belang zouden kunnen hebben bij de moord op president Kennedy, de oorzaak van economische depressies, en de rol van de Federal Reserve, die geld dat ze zelf niet in bezit heeft, tegen rente aan de overheid leent.

Vervolgens graaft hij dieper in de geschiedenis tot aan het Oude Testament, belicht een antisemitische hoax over de wijzen van Sion die echter tegelijkertijd wel op een niet-joods complot zou kunnen duiden uit de negentiende eeuw, wiens plannen nog steeds in uitvoering lijken te zijn.

Tot slot beschrijft hij de vertalingen van Soemerische geschriften door Sitchin die zouden beschrijven hoe 432.000 jaar vóór de zondvloed buitenaardse Anoennaki op Aarde gekomen zouden zijn en uiteindelijk via genetische technieken de moderne mens creëerden als slavenras. "Moeten we dit zien als mythe of als poging tot geschiedschrijving?", vraagt de auteur. "Was de zondvloed een nucleaire oorlog?"

462 bladzijden ..., in zeer kleine druk. Normaliter zou dit boek een 750 bladzijden in beslag nemen als het in een gewoon, ietwat groter lettertype zou uitgebracht zijn geweest. De lezer krijgt dus waar voor zijn geld.

Regeren vanuit het duister

Jim Marrs

Korte Inhoud

Uittreksel

Recensie